2 Samuel 22
1 Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.
Och David talade för Herranom denna visones ord, den tid då Herren hade hulpit honom ifrån alla hans fiendars hand, och ifrå Sauls hand;
2 Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.
Och sade: Herren är min klippa, och min borg, och min Frälsare.
3 Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.
Gud är min tröst, på honom vill jag trösta; min sköld och mine helsos horn; mitt beskärm, och min tillflykt, min Frälsare, du som mig hjelper ifrån orätt.
4 Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.
Jag vill lofva och åkalla Herran, så blifver jag ifrå mina fiendar förlossad.
5 Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;
Ty dödsens förderf hade omhvärft mig; och Belials bäcker hade förskräckt mig.
Helvetes band omhvärfde mig; och dödsens snaror öfverföllo mig. (Sheol h7585)
7 En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.
När jag bedröfvad är, vill jag åkalla Herran, och ropa till min Gud, så hörer han mina röst utaf sitt tempel; och mitt rop kommer för honom i hans öron.
8 Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.
Jorden bäfvade och skalf; himmelens grundvalar hafva sig rört, och gifvit sig, då han var vred.
9 Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.
Rök gick upp utaf hans näso, och förtärande eld utaf hans mun; så att det ljungade deraf.
10 Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.
Himmelen böjde han, och steg neder; och mörker var under hans fötter.
11 Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.
Och han steg på Cherub, och flög, och syntes på vädrens vingar.
12 Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.
Hans tjäll kringom honom var mörker, och svart tjockt moln.
13 De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.
Af skenet för honom brann det med ljungande.
14 El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.
Herren dundrade af himmelen; och den Högste lät utgå sitt dunder.
15 Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.
Han sköt sina pilar, och förströdde dem; han lät ljunga, och förskräckte dem.
16 Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.
Då såg man vattnet uppvälla; och jordenes grund vardt blottad genom Herrans straff, och genom hans näsos anda och blåst.
17 Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;
Han sände utaf höjdene, och hemtade mig, och drog mig utu stor vatten.
18 Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.
Han frälste mig ifrå mina starka fiendar; ifrå mina hatare, som mig för mägtige voro;
19 Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.
De mig öfverföllo i mine olyckos tid; och Herren är min tröst vorden.
20 Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.
Han hafver utfört mig på rymdena. Han tog mig ut; förty han hade lust till mig.
21 La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.
Herren gör väl vid mig efter mina rättfärdighet; han betalar mig efter mina händers renhet.
22 Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.
Ty jag håller Herrans vägar, och är icke ogudaktig vorden emot min Gud.
23 Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.
Förty alla hans rätter hafver jag för ögon; och hans bud kastar jag icke ifrå mig.
24 Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.
Men jag är utan vank för honom, och bevarar mig för synd.
25 Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.
Derföre vedergäller mig Herren efter min rättfärdighet; efter min renhet för hans ögon.
26 Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;
Med de heliga äst du helig; med de fromma äst du from.
27 Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.
Med de rena äst du ren; och vid de afvoga ställer du dig afvog.
28 Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.
Ty du hjelper det elända folk; och med din ögon förnedrar du de höga.
29 Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.
Ty du, Herre, äst min lykta; Herren upplyser mitt mörker.
30 Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.
Förty med dig kan jag nederslå krigsfolk; och genom min Gud springa öfver muren.
31 La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.
Guds vägar äro utan brist; Herrans tal är genomluttradt; han är en sköld allom dem som hoppas till honom.
32 Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?
Ty hvilken är en Gud, utan Herren? Och hvilken är en tröst, utan vår Gud?
33 Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.
Gud styrker mig med kraft, och visar mig en väg utan brist.
34 Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.
Han gör mina fötter lika som hjortars; och sätter mig uppå mina höjder.
35 Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.
Han lärer mina händer strida, och drifver mina armars kopparbåga.
36 Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.
Och du gifver mig dine helsos sköld; och när du förnedrar mig, gör du mig storan.
37 Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.
Du gör rum för mig till att gå, att mina fötter icke slinta.
38 Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.
Jag vill jaga efter mina fiendar, och förgöra dem; och vill icke omvända, tilldess jag gör en ända med dem.
39 Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.
Jag vill förgöra dem, och nederslå dem, och de skola icke stå mig emot; de måste falla under mina fötter.
40 Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.
Du kan omgjorda mig med kraft till strid; du kan kasta dem under mig, som sätta sig upp emot mig.
41 Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.
Du gifver mig mina fiendar på flyktena, att jag må förstöra dem som mig hata.
42 Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.
De ropa, men der är ingen hjelpare; till Herran, men han svarar dem intet.
43 Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.
Jag skall sönderstöta dem såsom stoft på jordene; såsom träck uppå gatone skall jag göra dem till mull, och förströ dem.
44 Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.
Du hjelper mig ifrå det trätosamma folket; och bevarar mig till ett hufvud öfver Hedningarna. Det folk, som jag intet kände, skall tjena mig.
45 Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.
De främmande barn försaka mig; men desse lyda mig med hörsam öron.
46 Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.
De främmande barn äro försmäktade, och brytas i sina bojor.
47 Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:
Herren lefver, och lofvad vare min tröst; och varde upphöjd Gud, mine helsos tröst.
48 Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;
Gud, som gifver mig hämnden, och kastar folk under mig;
49 Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.
Han förer mig ut ifrå mina fiendar, och ifrå dem, som sätta sig emot mig, upphöjer du mig; och ifrå vrångvisa män frälsar du mig.
50 Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.
Derföre vill jag tacka dig, Herre, ibland Hedningarna, och dino Namne lofsjunga;
51 Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.
Den der stor salighet bevisar sinom Konung; och gör väl med David sinom smorda, och med hans säd i evig tid.
