< 2 Samuel 22 >
1 Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.
Locutus est autem David Domino verba carminis huius, in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul,
2 Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.
et ait: Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
3 Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.
Deus fortis meus sperabo in eum: scutum meum, et cornu salutis meæ: elevator meus, et refugium meum: salvator meus, de iniquitate liberabis me.
4 Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.
Laudabilem invocabo Dominum: et ab inimicis meis salvus ero.
5 Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;
Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
6 La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis; La retoj de la morto min atingis. (Sheol )
Funes inferni circumdederunt me: prævenerunt me laquei mortis. (Sheol )
7 En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.
In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo: et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius.
8 Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.
Commota est et contremuit terra: fundamenta montium concussa sunt, et conquassata, quoniam iratus est eis.
9 Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.
Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabit: carbones succensi sunt ab eo.
10 Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.
Inclinavit cælos, et descendit: et caligo sub pedibus eius.
11 Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.
Et ascendit super cherubim, et volavit: et lapsus est super pennas venti.
12 Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.
Posuit tenebras in circuitu suo latibulum: cribrans aquas de nubibus cælorum.
13 De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.
Præ fulgore in conspectu eius, succensi sunt carbones ignis.
14 El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.
Tonabit de cælo Dominus: et Excelsus dabit vocem suam.
15 Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.
Misit sagittas et dissipavit eos: fulgur, et consumpsit eos.
16 Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.
Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius.
17 Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;
Misit de excelso, et assumpsit me: et extraxit me de aquis multis.
18 Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.
Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
19 Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.
Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum.
20 Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.
Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
21 La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.
Retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
22 Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.
Quia custodivi vias Domini, et non egi impie, a Deo meo.
23 Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.
Omnia enim iudicia eius in conspectu meo: et præcepta eius non amovi a me.
24 Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.
Et ero perfectus cum eo: et custodiam me ab iniquitate mea.
25 Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.
Et restituet mihi Dominus secundum iustitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum, in conspectu oculorum suorum.
26 Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;
Cum sancto sanctus eris: et cum robusto perfectus.
27 Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.
Cum electo electus eris: et cum perverso perverteris.
28 Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.
Et populum pauperem salvum facies: oculisque tuis excelsos humiliabis.
29 Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.
Quia tu lucerna mea Domine: et tu Domine illuminabis tenebras meas.
30 Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.
In te enim curram accinctus: in Deo meo transiliam murum.
31 La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.
Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum: scutum est omnium sperantium in se.
32 Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?
Quis est Deus præter Dominum: et quis fortis præter Deum nostrum?
33 Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.
Deus qui accinxit me fortitudine: et complanavit perfectam viam meam.
34 Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.
Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me.
35 Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.
Docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea.
36 Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.
Dedisti mihi clypeum salutis tuæ: et mansuetudo tua multiplicavit me.
37 Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.
Dilatabis gressus meos subtus me: et non deficient tali mei.
38 Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.
Persequar inimicos meos, et conteram: et non convertar donec consumam eos.
39 Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.
Consumam eos et confringam, ut non consurgant: cadent sub pedibus meis.
40 Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.
Accinxisti me fortitudine ad prælium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
41 Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.
Inimicos meos dedisti mihi dorsum: odientes me, et disperdam eos.
42 Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.
Clamabunt, et non erit qui salvet, ad Dominum, et non exaudiet eos.
43 Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.
Delebo eos ut pulverem terræ: quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
44 Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.
Salvabis me a contradictionibus populi mei: custodies me in caput Gentium: populus, quem ignoro, serviet mihi.
45 Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.
Filii alieni resistent mihi, auditu auris obedient mihi.
46 Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.
Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
47 Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:
Vivit Dominus, et benedictus Deus meus: et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.
48 Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;
Deus qui das vindictas mihi, et deiicis populos sub me.
49 Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.
Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me:
50 Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.
Propterea confitebor tibi Domine in gentibus: et nomini tuo cantabo.
51 Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.
Magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam Christo suo David, et semini eius in sempiternum.