2 Samuel 22
1 Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.
David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Hånd.
2 Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.
Han sang: "HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
3 Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.
min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
4 Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.
Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
5 Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;
Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig; (Sheol h7585)
7 En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.
i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
8 Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.
Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
9 Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.
Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
10 Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.
Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
11 Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.
båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
12 Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.
han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
13 De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.
Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
14 El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.
HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
15 Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.
han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
16 Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.
Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENs Trusel, for hans Vredes Pust.
17 Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;
Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
18 Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.
frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
19 Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.
På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
20 Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.
Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
21 La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.
HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
22 Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.
thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
23 Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.
hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
24 Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.
Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
25 Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.
HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
26 Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;
Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
27 Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.
du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
28 Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.
De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
29 Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.
Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
30 Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.
Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
31 La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.
Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
32 Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?
Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
33 Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.
den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
34 Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.
gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højne,
35 Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.
oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen?
36 Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.
Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
37 Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.
du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
38 Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.
Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
39 Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.
slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
40 Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.
Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
41 Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.
du slog mine Fjender på Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
42 Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.
De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
43 Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.
Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg på dem.
44 Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.
Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
45 Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.
Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
46 Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.
Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
47 Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:
HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
48 Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;
den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
49 Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.
og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
50 Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.
HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
51 Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.
du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.
