2 Petro 3

1 Jam ĉi tiun duan epistolon, amataj, mi skribas al vi; en ambaŭ mi instigas vian sinceran menson per rememorigo;

Kagol ngaitah teho, hiche hi nahenguva dinga ka lekhathot ani channa ahitai, chule ani gel'a hi nalung gelu pha chu suhthouna ding le nalung thimu suhthah chehna ding kalung ngaito ahi.

2 por ke vi memoru la antaŭdirojn de la sanktaj profetoj, kaj la ordonon de la Sinjoro kaj Savanto per viaj apostoloj;

Masang peh a themgao thenghon ipi aseiyu, chule IPakaiyu le Huhhingpun na solchah teu henga ipi thu apeh nageldoh dingu kalung gon ahi.

3 unue sciante, ke en la lastaj tagoj mokemuloj venos kun mokado, irante laŭ siaj propraj voluptoj,

Akhoh dehset a kageldoh sahkit nomu chu ni nunung lam leh jontai hat ho hung ding ahiuve, amaho chun thutah chu ataiponguva chule amaho lung ngaichat dungjuiya chon ding ahiuve.

4 kaj dirante: Kie estas la anonco de lia alveno? ĉar de kiam la patroj endormiĝis, ĉio restas kiel de post la komenco de la kreo.

Amaho chun, “Yeshua hungkit ding ahi tia thutep chu itiba hitam? Ipu ipateu masanga vannoi kisem til laiya pat in tuchan geiyin ijakai angai chu ahi jinge,” tia ahinsei dingu ahi.

5 Ĉar ili volonte forgesas, ke ĉielo ekzistis de antikve, kaj tero kunmetita el akvo kaj meze de akvo, laŭ la vorto de Dio;

Amahon Pathen in van hohi thu apeh a asem a, chule Aman leiset hi twiya kona ahin umdohsah a chule twiya aum kimvel sah ahi, tihi alungcham tah in asumil un ahi.

6 per kio la tiama mondo, diluvite, pereis;

Chujouva chu Aman twi chu amanchah a vannoi aluipa chu twisanglet'a asuh mang ahi.

7 sed la nuna ĉielo kaj la tero per la sama vorto estas destinitaj por fajro, rezervate ĝis la tago de juĝo kaj pereo de malpiuloj.

Chule hiche thum'a ma a chu tua vanho le leiset jong hi meiya dinga kikhol khoma ahi. Amaho hi thutan nikhoa dinga kikoitup'a ahiuvin, chutengleh Pathen ngaisah lou ho kisu manghel jeng diu ahitai.

8 Sed ne forgesu ĉi tiun unu aferon, amataj, ke ĉe la Sinjoro unu tago estas kiel mil jaroj, kaj mil jaroj kiel unu tago.

Hinlah kangaitah teho, nanghon hiche thilkhat hi sumil hih un. Ajeh chu Pakaiya dingin nikho khat jong chu kum sangkhat tobang chule kum sangkhat jong chu nikho khat tobangma ahi ti heuvin.

9 La Sinjoro ne malrapidas pri la promeso, kiel iuj malrapidecon kalkulas; sed paciencas al vi, volante, ne ke iuj pereu, sed ke ĉiuj venu al pento.

Mi phabep in Pakai chu athutep lam dol a geisang hidinga agel u chu hilou ahi. Ahipoi, ama nangho jal a thoh hat joh'ah ahibouve. Aman koimacha suhmanga aum ding adeipoi, chusanga mitin lung akisih dingu adei ahi.

10 Sed la tago de la Sinjoro venos, kvazaŭ ŝtelisto; en tiu tago la ĉielo forpasos kun muĝa bruego, kaj la elementoj brulante solviĝos, kaj la tero kaj la faritaĵoj en ĝi forbrulos.

Hinlah Pakai nikho hi gucha banga kigin loupet le hung lhung ding ahi. Chutengleh vanho jong meikouva kisubei ding, chule asunga umjouse hi thutanna chang diu ahiuve.

11 Ĉar tiamaniere ĉio tio solviĝos, kiaj homoj vi do devus esti en sankta konduto kaj pieco,

Hitia hi ikimvel uva umjouse hi kisumang ding ahiuva ahitah leh, nangho la ichan geiya thenna le Pathen ngaisah a nahin dingu ham?

12 atendante kaj akcelante la alvenon de la tago de Dio, pro kio la ĉielo flamanta solviĝos, kaj la elementoj per fajra brulado fluidiĝos?

Pathen nikho ahung lhun ding chu katjinga chule kinem'a ngahjinga um ding ahi. Hiche nikhoachu, Aman vanho chu meiya ahal ding, chule thil ho chu meikonga junlha gam ding ahitauve.

13 Sed laŭ Lia promeso ni atendas novan ĉielon kaj novan teron, en kiuj loĝas justeco.

Hinlah eihon Aman athutep Van thahho le leiset thah chu kinem'a ingau ahi, hichea chu Pathen chonphatna dimset ahi.

14 Tial, amataj, tion atendante, klopodu troviĝi en paco, senmakulaj kaj neriproĉindaj antaŭ Li.

Chule hitia chu, deitahte nanghon hichengse hi ahung lhun ding nanga pet un, ama mitmua atheng le nolnabeiya kichamdela hinding kihabolun.

15 Kaj rigardu la paciencon de nia Sinjoro kiel savon; kiel ankaŭ nia amata frato Paŭlo, laŭ la saĝeco donita al li, jam skribis al vi,

Chule geldoh un, IPakaiyu thohhatna chun miho huhhing'a umna ding phat apeh ahi. Hiche hi isopiu Paul jengin jong Pathen in chihna apeh a chu nahenguva ajih ahi.

16 kiel ankaŭ en ĉiuj siaj epistoloj, parolante en ili pri ĉi tio; en kiuj estas iuj aferoj malfacile kompreneblaj, kiujn la malkleruloj kaj malkonstantuloj tordas, kiel ankaŭ la ceterajn skribaĵojn, al sia propra pereo.

Alekhathot jousea hiche thudol hi asei ahi. Alung gel phabep aseiho chu hethahsa aumin, chule ima hetna neilou holeh dinmun detlou ho chun Pathen Thudang aboljiu bang chun lamchom lang akosah un, chule hiche hin amanthahna dingu ahinsodoh ding ahi.

17 Vi do, amataj, ĉi tion antaŭsciante, gardu vin, por ke vi ne forlogiĝu per la eraro de la pekuloj, kaj ne defalu de via propra konstanteco.

Hijeh chun sopi deitahte, phat lhin masanga kahin jih masat ahi. Kihong phauvin, hitia chu chuche migilou ho suhkhelna chun napui mang louna dinguvin chule nadindet pet u lhaso khaget uvinate.

18 Sed kresku en graco kaj scio de nia Sinjoro kaj Savanto Jesuo Kristo. Al li estu la gloro nun kaj ĝis la tago de eterneco. Amen. (aiōn g165)

Chusangin, nangho I Pakaiyu le Huhhingpa Pakai Yeshua Christa lungsetna le hetna a chun khangtou jingun. Abonchan Ama a chun tule a-itih a dingin loupina hijing tahen! Amen. (aiōn g165)

The World is Destroyed by Water