< 2 Kroniko 35 >
1 Joŝija faris en Jerusalem Paskon al la Eternulo, kaj oni buĉis la Paskon en la dek-kvara tago de la unua monato.
Y Josías celebró la Pascua al Señor en Jerusalén; el día catorce del primer mes mataron al cordero para la pascua.
2 Li starigis la pastrojn sur iliaj postenoj kaj vigligis ilin por la servado en la domo de la Eternulo.
Y les dio a los sacerdotes sus lugares, y los animó en el servicio del templo de Dios.
3 Kaj li diris al la Levidoj, la instruantoj de la tuta Izrael, konsekritaj al la Eternulo: Metu la sanktan keston en la domon, kiun konstruis Salomono, filo de David, reĝo de Izrael; vi ne bezonas porti ĝin sur la ŝultroj; servu nun al la Eternulo, via Dio, kaj al Lia popolo Izrael.
Y dijo a los levitas, maestros de todo Israel, que estaban consagrados para el Señor: Mira, el cofre del pacto está en la casa que hizo Salomón, el hijo de David, rey de Israel; ya no tendrá que ser transportado en sus espaldas, ahora sean siervos del Señor su Dios y de su pueblo Israel.
4 Aranĝu vin laŭ viaj patrodomoj, laŭ viaj grupoj, laŭ la preskribo de David, reĝo de Izrael, kaj laŭ la preskribo de lia filo Salomono.
Y prepárense en sus divisiones, por sus familias, como está ordenado en los escritos de David, rey de Israel, y de su hijo Salomón;
5 Kaj staru en la sanktejo laŭ klasoj, laŭ la patrodomoj de viaj fratoj, filoj de la popolo, kaj laŭ la patrodomaj grupoj de la Levidoj.
Y tomen sus posiciones en el santuario, un grupo de levitas, agrupados como representantes de los grupos de familias de tus hermanos, y por cada división que haya una parte de una familia de los levitas.
6 Kaj buĉu la Paskon, kaj sanktigu vin, kaj pretigu por viaj fratoj, agante laŭ la vorto de la Eternulo per Moseo.
Sacrifiquen el cordero de la Pascua, y purifíquense, y prepárense para que sus hermanos, hagan de acuerdo a las órdenes dadas por el Señor a través de Moisés.
7 Kaj Joŝija donis donace al la filoj de la popolo ŝafojn, ŝafidojn, kapridojn, ĉion por la Paskoj, por ĉiuj, kiuj tie troviĝis, en la nombro de tridek mil, kaj tri mil bovojn. Tio estis el la havaĵo de la reĝo.
Y Josías dio corderos y cabras del rebaño como ofrendas de la Pascua para todas las personas que estaban presentes, hasta treinta mil y tres mil bueyes; estos eran de la propiedad privada del rey.
8 Kaj liaj eminentuloj donis memvolan donacon al la popolo, al la pastroj, kaj al la Levidoj. Ĥilkija, Zeĥarja, kaj Jeĥiel, la estroj en la domo de Dio, donis al la pastroj por la Paskoj du mil sescent ŝafidojn kaj tricent bovojn;
Y sus capitanes ofrecieron gratuitamente una ofrenda al pueblo, a los sacerdotes y a los levitas. Hilcías, Zacarías y Jehiel, los gobernantes del templo de Dios, dieron a los sacerdotes para las ofrendas de la Pascua dos mil seiscientos bovinos pequeños y trescientos bueyes.
9 Konanja, Ŝemaja, kaj Netanel, liaj fratoj, kaj Ĥaŝabja, Jeiel, kaj Jozabad, la estroj de la Levidoj, donacis al la Levidoj por la Paskoj kvin mil ŝafidojn kaj kvincent bovojn.
Y Conanías y Semaías y Natanael, sus hermanos, Hasabaias, Jehiel y Josabad, los jefes de los levitas, dieron a los levitas para las ofrendas de la Pascua cinco mil ganados y quinientos bueyes.
10 Tiamaniere la servado estis aranĝita. Kaj la pastroj stariĝis sur siaj postenoj kaj la Levidoj laŭ iliaj grupoj, laŭ la ordono de la reĝo.
Así que todo estaba listo y los sacerdotes tomaron sus lugares con los levitas en sus divisiones, como había dicho el rey.
11 Kaj ili buĉis la Paskon. Kaj la pastroj aspergis el siaj manoj, kaj la Levidoj senhaŭtigis.
Y mataron a los corderos de la Pascua, y los sacerdotes rociaban la sangre cuando les fue dada, y los levitas hicieron el desollado.
12 Kaj ili apartigis la bruloferojn, por doni ilin laŭklase, laŭ la patrodomoj, al la filoj de la popolo, por alportado al la Eternulo, kiel estas skribite en la libro de Moseo. Tiel same ili agis kun la bovoj.
Y quitaron las ofrendas quemadas, para que pudieran darlas y ofrecerlas al Señor por las divisiones de las familias del pueblo, como está registrado en el libro de Moisés. E hicieron lo mismo con los bueyes.
13 Kaj ili kuiris la Paskon sur fajro, laŭ la preskribo; kaj la sanktajn oferojn ili kuiris en kaldronoj, en potoj, kaj en kaseroloj, kaj faris tion rapide por la tuta popolo.
Y el cordero de la Pascua se aso sobre el fuego, como se dice en la ley; y las ofrendas sagradas fueron cocinadas en ollas, calderos y sartenes, y llevadas rápidamente a todas las personas.
14 Kaj poste ili pretigis por si kaj por la pastroj; ĉar la pastroj, la Aaronidoj, estis okupitaj je la alportado de la bruloferoj kaj seboj ĝis la nokto; tial la Levidoj pretigis por si kaj por la pastroj, la Aaronidoj.
Y después de eso, se prepararon para ellos y para los sacerdotes; porque los sacerdotes, los hijos de Aarón, ofrecían las ofrendas quemadas y la grasa hasta la noche; así los levitas prepararon lo que se necesitaba para ellos y para los sacerdotes, los hijos de Aarón.
15 La kantistoj, idoj de Asaf, estis sur siaj postenoj laŭ la preskribo de David, Asaf, Heman, kaj Jedutun, la viziisto de la reĝo, kaj la pordegistoj estis ĉe ĉiu pordego; ili ne bezonis forlasi sian servadon, ĉar iliaj fratoj, la Levidoj, preparis por ili.
Y los hijos de Asaf, los cantores, estaban en sus lugares, como lo ordenaron David y Asaf, Heman y Jedutún, el vidente del rey; y los encargados de las puertas estaban estacionados en cada puerta: no había necesidad de que se fueran de sus lugares, porque sus hermanos, los levitas, los preparaban.
16 Tiamaniere estis aranĝita en tiu tago la servado al la Eternulo, por farado de la Pasko kaj alportado de bruloferoj sur la altaro de la Eternulo, laŭ la ordono de la reĝo Joŝija.
Así que todo lo necesario para la adoración del Señor se preparó ese mismo día, para la celebración de la Pascua y la ofrenda de las ofrendas quemadas en el altar del Señor, como el Rey Josías había dado órdenes.
17 Kaj la Izraelidoj, kiuj tie troviĝis, faris la Paskon en tiu tempo kaj la feston de macoj dum sep tagoj.
Y todos los hijos de Israel que estaban presentes guardaron la Pascua y la fiesta del pan sin levadura en ese tiempo por siete días.
18 Tia Pasko ne estis farita en Izrael de post la tempo de la profeto Samuel; kaj el ĉiuj reĝoj de Izrael neniu faris tian Paskon, kian faris Joŝija, kaj la pastroj, kaj la Levidoj, kaj ĉiuj Judoj kaj Izraelidoj, kiuj tie troviĝis, kaj la loĝantoj de Jerusalem.
No se celebró ninguna Pascua como esta en Israel desde los días de Samuel el profeta; y ninguno de los reyes de Israel había celebrado una Pascua como la que guardaban Josías, los sacerdotes, los levitas y todos los de Judá e Israel que estaban presentes, y el pueblo de Jerusalén.
19 En la dek-oka jaro de la reĝado de Joŝija estis farita tiu Pasko.
En el decimoctavo año del gobierno de Josías, esta Pascua se llevó a cabo.
20 Post ĉio ĉi tio, kion Joŝija aranĝis en la domo, Neĥo, reĝo de Egiptujo, eliris milite kontraŭ Karkemiŝon ĉe Eŭfrato. Kaj eliris kontraŭ lin Joŝija.
Después de todo esto, y después de que Josías ordenó la casa, Necao, rey de Egipto, subió para hacer la guerra en Carquemis, junto al río Eufrates; Y Josías salió contra él.
21 Kaj tiu sendis al li senditojn, por diri: Kio estas inter mi kaj vi, ho reĝo de Judujo? ne kontraŭ vin mi nun iras, sed tien, kie mi havas militon. Kaj Dio diris, ke mi rapidu; ne kontraŭstaru al Dio, kiu estas kun mi, por ke Li vin ne pereigu.
Pero él le envió representantes, diciendo: ¿Qué tengo que ver contigo, rey de Judá? No he venido contra ti este día, sino contra aquellos con quienes estoy en guerra; y Dios me ha dado órdenes de avanzar rápidamente: mantente fuera del camino de Dios, porque él está conmigo o te enviará la destrucción.
22 Sed Joŝija ne forturnis sin de li, sed alivestis sin por batali kontraŭ li; li ne obeis la vortojn de Neĥo el la buŝo de Dio, sed li iris en la valon Megido, por batali.
Sin embargo, Josías no retrocedió; pero manteniendo su propósito de luchar contra él, y sin prestar atención a las palabras de Necao, que vinieron de Dios, se dirigió a la lucha en el valle de Meguido.
23 La pafistoj pafis sur la reĝon Joŝija; kaj la reĝo diris al siaj servantoj: Forkonduku min, ĉar mi estas grave vundita.
Y los arqueros enviaron sus flechas al rey Josías, y el rey dijo a sus criados: Llévame, porque estoy gravemente herido.
24 Liaj servantoj deprenis lin de la ĉaro, kaj sidigis lin sur alia veturilo, kiun li havis, kaj venigis lin en Jerusalemon. Kaj li mortis, kaj oni enterigis lin en la tomboj de liaj patroj. Kaj la tuta Judujo kaj Jerusalem funebris pri Joŝija.
Entonces sus siervos lo sacaron de la línea de los carros de guerra, lo pusieron en su segundo carruaje y lo llevaron a Jerusalén, donde llegó a su fin, y pusieron su cuerpo en el lugar de descanso de De su padre. Y en todo Judá y Jerusalén hubo gran llanto para Josías.
25 Ankaŭ Jeremia plorkantis pri Joŝija; kaj ĉiuj kantistoj kaj kantistinoj parolis en siaj plorkantoj pri Joŝija ĝis la nuna tago kaj faris ilin tradiciaj ĉe Izrael; ili estas enskribitaj en la libro de la plorkantoj.
E hizo Jeremías una canción de dolor para Josías; y hasta el día de hoy, Josiah es nombrado por todos los creadores de melodías, hombres y mujeres, en sus canciones de dolor; lo hicieron una regla en Israel; y las canciones están grabadas entre las canciones de la pena.
26 La cetera historio de Joŝija kaj liaj virtoj, konformaj al la preskriboj de la instruo de la Eternulo,
Los demás hechos de Josías, y el bien que hizo, de acuerdo con lo que está registrado en la ley del Señor,
27 kaj liaj agoj, la unuaj kaj la lastaj, estas priskribitaj en la libro de la reĝoj de Izrael kaj Judujo.
Y todos sus actos, desde el principio hasta el fin, están registrados en el libro de los reyes de Israel y Judá.