2 Kroniko 10
1 Reĥabeam iris en Ŝeĥemon, ĉar en Ŝeĥemon venis ĉiuj Izraelidoj, por fari lin reĝo.
Et Roboam se rendit à Sichem, car à Sichem étaient venus tous les Israélites pour le faire roi.
2 Kiam tion aŭdis Jerobeam, filo de Nebat (ĉar li estis en Egiptujo, kien li forkuris de la reĝo Salomono), Jerobeam revenis el Egiptujo.
Et à cette nouvelle Jéroboam, fils de Nebat, qui était en Egypte, où il avait fui loin du roi Salomon, revint de l'Egypte.
3 Kaj oni sendis, kaj vokis lin. Tiam venis Jerobeam kaj la tuta Izrael, kaj ili ekparolis al Reĥabeam, dirante:
Et par une députation ils le mandèrent, et Jéroboam arriva ainsi que tous les Israélites, et ils tinrent à Roboam ce langage:
4 Via patro tro pezigis nian jugon; nun deprenu iom de la malfacilaj laboroj de via patro, kaj de lia peza jugo, kiun li metis sur nin, kaj tiam ni servados al vi.
Ton père a rendu lourd notre joug, maintenant allège le dur service de ton père et le joug pesant qu'il nous a imposé, et nous te serons soumis.
5 Kaj li diris al ili: Post tri tagoj revenu al mi. Kaj la popolo disiris.
Et il leur dit: Encore trois jours et revenez me trouver. Et le peuple se retira.
6 Kaj la reĝo Reĥabeam konsiliĝis kun la maljunuloj, kiuj staradis antaŭ lia patro Salomono dum lia vivo, kaj li diris: Kiel vi konsilas respondi al ĉi tiu popolo?
Alors le roi Roboam se consulta avec les Anciens qui avaient été les ministres de Salomon, son père, de son vivant, et dit: Comment conseillez-vous de répondre à ce peuple-là?
7 Kaj ili diris al li jene: Se vi estos bona al ĉi tiu popolo kaj montros al ili favoron kaj parolos al ili bonajn vortojn, ili estos al vi servantoj por ĉiam.
Et ils lui parlèrent en ces termes: Si tu es bon envers ce peuple, si tu lui es propice et lui parles un langage de bonté, il te sera toujours soumis.
8 Sed li ne atentis la konsilon de la maljunuloj, kiun ili donis al li; kaj li konsiliĝis kun la junuloj, kiuj elkreskis kune kun li kaj staris antaŭ li.
Mais il négligea le conseil des Anciens qui le conseillaient, et il se consulta avec les jeunes hommes qui avaient grandi avec lui et étaient ses ministres.
9 Kaj li diris al ili: Kion vi konsilas, ke ni respondu al ĉi tiu popolo, kiu diris al mi jene: Faru malpli peza la jugon, kiun via patro metis sur nin?
Et il leur dit: Que conseillez-vous que nous répondions à ce peuple-là qui m'a tenu ce langage: Allège le joug que nous a imposé ton père?
10 Kaj la junuloj, kiuj elkreskis kune kun li, parolis al li, dirante: Tiele diru al la popolo, kiu diris al vi: Via patro faris nian jugon tro peza, kaj vi faru ĝin malpli peza — tiele diru al ili: Mia malgranda fingro estas pli dika, ol la lumboj de mia patro;
Et les jeunes hommes qui avaient grandi avec lui, lui parlèrent en ces termes: Réponds ainsi au peuple qui t'a tenu ce langage: Ton père a rendu lourd notre joug, mais toi, allège-le-nous! parle-leur ainsi: Mon petit doigt est plus fort que les reins de mon père;
11 tial se mia patro ŝarĝis vin per peza jugo, mi ankoraŭ pli pezigos vian jugon; mia patro vin punadis per vipoj, sed mi vin punados per skorpioj.
eh bien donc! mon père vous a chargés d'un joug pesant, et moi j'ajouterai à votre joug: mon père vous a morigénés avec des étrivières, et moi j'userai de fouets à pointes.
12 Kaj Jerobeam kaj la tuta popolo venis al Reĥabeam en la tria tago, kiel la reĝo ordonis, dirante: Revenu al mi en la tria tago.
Et lorsque Jéroboam avec tout le peuple se présenta le troisième jour à Roboam, aux termes de ce qu'avait dit le roi: Revenez me trouver dans trois jours!
13 Kaj la reĝo respondis al ili malafable; kaj la reĝo Reĥabeam ne atentis la konsilon de la maljunuloj;
le roi leur répondit durement, et le roi Roboam négligea le conseil des Anciens.
14 kaj li parolis al ili laŭ la konsilo de la junuloj, dirante: Mia patro pezigis vian jugon, sed mi ĝin ankoraŭ pli pezigos; mia patro vin punadis per vipoj, sed mi vin punados per skorpioj.
Et il leur parla suivant le conseil des jeunes et dit: Mon père a rendu lourd votre joug et moi j'y ajouterai encore; mon père vous a morigénés avec des étrivières, et moi j'userai de fouets à pointes.
15 Kaj la reĝo ne aŭskultis la popolon; ĉar estis tiel destinite de Dio, por ke la Eternulo plenumu Sian vorton, kiun Li diris per Aĥija, la Ŝiloano, al Jerobeam, filo de Nebat.
Et le roi n'exauça point le peuple, car la chose tourna ainsi de par Dieu, à cet effet que l'Éternel accomplît sa parole qu'il avait dite par l'organe d'Ahia, le Silonite, à Jéroboam, fils de Nebat.
16 Kiam ĉiuj Izraelidoj vidis, ke la reĝo ilin ne obeas, tiam la popolo respondis al la reĝo, dirante: Kian parton ni havas en David? ni ne havas heredaĵon en la filo de Jiŝaj; iru, ho Izraelidoj, ĉiu al sia tendo! nun zorgu mem pri via domo, ho David! Kaj ĉiuj Izraelidoj disiris al siaj tendoj.
Et quand tous les Israélites virent que le roi ne les exauçait pas, le peuple répondit au roi en ces termes: En quoi sommes-nous participants de David? nous ne sommes point légataires du fils d'Isaï! Chacun à vos tentes, Israélites! Désormais pourvois à ta maison, David. Et tout Israël regagna ses tentes.
17 Sed super la Izraelidoj, kiuj loĝis en la urboj de Judujo, regis Reĥabeam.
Quant aux Israélites domiciliés dans les villes de Juda, Roboam continua de régner sur eux.
18 Kaj la reĝo Reĥabeam sendis Hadoramon, la estron super la impostoj; sed la Izraelidoj ĵetis sur lin ŝtonojn, kaj li mortis. Kaj la reĝo Reĥabeam rapide sidiĝis en ĉaro, por forkuri en Jerusalemon.
Alors le roi Roboam délégua Adoram qui présidait aux corvées; mais les enfants d'Israël le lapidèrent et il mourut. Et le roi Roboam se hâta de remonter sur son char et s'enfuit à Jérusalem.
19 Tiamaniere Izrael defalis de la domo de David ĝis la nuna tago.
Ainsi Israël s'est détaché de la maison de David, comme il l'est aujourd'hui.
