2 Kroniko 10
1 Reĥabeam iris en Ŝeĥemon, ĉar en Ŝeĥemon venis ĉiuj Izraelidoj, por fari lin reĝo.
Isarelnaw abuemlah Shekhem kholah siangpahrang rawi hanelah a cei awh. Rehoboam hai a cei vah.
2 Kiam tion aŭdis Jerobeam, filo de Nebat (ĉar li estis en Egiptujo, kien li forkuris de la reĝo Salomono), Jerobeam revenis el Egiptujo.
Solomon siangpahrang koehoi Izip ram lah ka yawng e Nebat capa Jeroboam teh hote kamthang a thai navah Izip ram hoi bout a tho.
3 Kaj oni sendis, kaj vokis lin. Tiam venis Jerobeam kaj la tuta Izrael, kaj ili ekparolis al Reĥabeam, dirante:
Tami a patoun teh ahni hah a kaw awh. Jeroboam hoi Isarelnaw abuemlah a tho awh teh, Rehoboam koevah,
4 Via patro tro pezigis nian jugon; nun deprenu iom de la malfacilaj laboroj de via patro, kaj de lia peza jugo, kiun li metis sur nin, kaj tiam ni servados al vi.
Na pa ni hmuen ka ri pueng hai na phu sak awh. Hatdawkvah, na pa ni nget ka tawn lah na tawk sak e hoi hnokari na phu sak e heh bet pâhaw sak haw, telah pawiteh na thaw ka tawk awh han telah atipouh awh.
5 Kaj li diris al ili: Post tri tagoj revenu al mi. Kaj la popolo disiris.
Ahni ni hnin thum touh aloum hnukkhu bout tho awh atipouh navah, taminaw ni koung a taki awh.
6 Kaj la reĝo Reĥabeam konsiliĝis kun la maljunuloj, kiuj staradis antaŭ lia patro Salomono dum lia vivo, kaj li diris: Kiel vi konsilas respondi al ĉi tiu popolo?
Siangpahrang Rehoboam ni hete tami lawk bout a pathung hanelah bangtelamaw pouknae na poe awh han telah a na pa a hring nah ateng ouk kaawm e kacuenaw koe pouknae a hei.
7 Kaj ili diris al li jene: Se vi estos bona al ĉi tiu popolo kaj montros al ili favoron kaj parolos al ili bonajn vortojn, ili estos al vi servantoj por ĉiam.
Ahnimanaw ni hete taminaw heh na pahren pawiteh lung na hawi sak pawiteh, lawkkanemcalah na dei pawiteh, na tami lah pou ka o awh han telah atipouh.
8 Sed li ne atentis la konsilon de la maljunuloj, kiun ili donis al li; kaj li konsiliĝis kun la junuloj, kiuj elkreskis kune kun li kaj staris antaŭ li.
Hatei, kacuenaw ni pouknae a poe e hah dâw laipalah ateng kaawm e a hui thoundounnaw koe pouknae a hei.
9 Kaj li diris al ili: Kion vi konsilas, ke ni respondu al ĉi tiu popolo, kiu diris al mi jene: Faru malpli peza la jugon, kiun via patro metis sur nin?
Rangpuinaw ni na pa ni hnokari a patue e pâhaw sak leih ati awh dawkvah, ahnimanaw koe bout ka dei pouh hanelah, bangtelamaw pouknae na poe awh han telah a pacei navah,
10 Kaj la junuloj, kiuj elkreskis kune kun li, parolis al li, dirante: Tiele diru al la popolo, kiu diris al vi: Via patro faris nian jugon tro peza, kaj vi faru ĝin malpli peza — tiele diru al ili: Mia malgranda fingro estas pli dika, ol la lumboj de mia patro;
a hui thoundounnaw ni na pa ni hnokari na phu sak katetnaw koe hettelah dei pouh, kaie kutcarei teh, apa e keng hlak a tha han.
11 tial se mia patro ŝarĝis vin per peza jugo, mi ankoraŭ pli pezigos vian jugon; mia patro vin punadis per vipoj, sed mi vin punados per skorpioj.
Apa ni hnokari na phu sak awh toe. Kai ni het hlak hoe ka ri e na phu sak awh han rah. Apa ni nangmanaw ruitaboung hoi na hem awh. Kai niteh, aikam hoi na hem awh han telah tet pouh loe, atipouh awh.
12 Kaj Jerobeam kaj la tuta popolo venis al Reĥabeam en la tria tago, kiel la reĝo ordonis, dirante: Revenu al mi en la tria tago.
Siangpahrang ni apâthum hnin bout tho awh atipouh e patetlah apâthum hnin dawk Jeroboam hoi taminaw pueng teh Rehoboam koe a tho awh.
13 Kaj la reĝo respondis al ili malafable; kaj la reĝo Reĥabeam ne atentis la konsilon de la maljunuloj;
Hatnavah Rehoboam siangpahrang ni kacuenaw ni a poe e pouknae a hnoun teh, a hui thoundounnaw ni a poe e pouknae patetlah,
14 kaj li parolis al ili laŭ la konsilo de la junuloj, dirante: Mia patro pezigis vian jugon, sed mi ĝin ankoraŭ pli pezigos; mia patro vin punadis per vipoj, sed mi vin punados per skorpioj.
Apa ni nangmanaw hnokari poung e na phu sak awh toe. Kai ni het hlak hoe na phu sak awh han rah. Apa ni nangmanaw ruitaboung hoi na hem awh. Kai niteh, aikam hoi na hem awh han rah telah puenghoi bout a dei pouh.
15 Kaj la reĝo ne aŭskultis la popolon; ĉar estis tiel destinite de Dio, por ke la Eternulo plenumu Sian vorton, kiun Li diris per Aĥija, la Ŝiloano, al Jerobeam, filo de Nebat.
Siangpahrang ni khocanaw ni a dei e lawk a tarawi ngaihoehnae teh, BAWIPA ni Shiloh tami Ahijah hno lahoi Nebat capa Jeroboam koe a dei pouh e lawk a kuep sak hane a ngai dawk doeh.
16 Kiam ĉiuj Izraelidoj vidis, ke la reĝo ilin ne obeas, tiam la popolo respondis al la reĝo, dirante: Kian parton ni havas en David? ni ne havas heredaĵon en la filo de Jiŝaj; iru, ho Izraelidoj, ĉiu al sia tendo! nun zorgu mem pri via domo, ho David! Kaj ĉiuj Izraelidoj disiris al siaj tendoj.
Isarelnaw abuemlah ni, siangpahrang ni lawk a ngâi hoeh e a hmu awh navah, bangmaw Devit koe coe hane ka tawn awh, Jesi capa koe coe hane râw ka tawn awh hoeh. Oe Isarelnaw, namamae rim koe lah ban awh leih. Oe Devit namae imthung khenhaw! telah atipouh awh. Hottelah Isarelnaw teh amamae rim koe lah lengkaleng a ban awh.
17 Sed super la Izraelidoj, kiuj loĝis en la urboj de Judujo, regis Reĥabeam.
Hatei, Judah ram lah kaawm e Isarelnaw teh Rehoboam ni a uk awh.
18 Kaj la reĝo Reĥabeam sendis Hadoramon, la estron super la impostoj; sed la Izraelidoj ĵetis sur lin ŝtonojn, kaj li mortis. Kaj la reĝo Reĥabeam rapide sidiĝis en ĉaro, por forkuri en Jerusalemon.
Hahoi, siangpahrang Rehoboam ni thaw katawknaw ka uk e Adoniram teh Isarelnaw koe a patoun. Hatei ahnimanaw ni talung hoi mat a dei awh. Hatdawkvah, siangpahrang Rehoboam teh rangleng dawk karanglah a kâcui teh, Jerusalem lah a yawng.
19 Tiamaniere Izrael defalis de la domo de David ĝis la nuna tago.
Hottelah Isarelnaw ni, atu totouh Devit catounnaw a taran awh.
