1 Tesalonikanoj 2
1 Ĉar vi mem scias, fratoj, ke nia alveno al vi ne montriĝis senfrukta;
For you yourselves know, brothers, our visit to you was not in vain,
2 sed suferinte kaj insultite en Filipi, kiel vi scias, ni kuraĝiĝis en nia Dio prediki al vi la evangelion de Dio meze de granda konflikto.
but having suffered before and been shamefully treated, as you know, at Philippi, we grew bold in our God to tell you the gospel of God in much conflict.
3 Ĉar nia instruado ne devenis de eraro, nek de malpureco, kaj ĝi ne estas kun ruzo;
For our exhortation is not of error, nor of uncleanness, nor in deception.
4 sed kiel Dio nin aprobis, por konfidi al ni la evangelion, tiel ni parolas, por plaĉi ne al homoj, sed al Dio, kiu esploras niajn korojn.
But even as we have been approved by God to be entrusted with the gospel, so we speak; not as pleasing people, but God, who tests our hearts.
5 Ĉar, kiel vi scias, ni neniam troviĝis kun vortoj flataj, nek kun avideca preteksto (Dio estas atestanto),
For neither were we at any time found using words of flattery, as you know, nor with a pretext for greed (God is witness),
6 nek celante homan gloron ĉe vi aŭ ĉe iu alia, kvankam ni povis esti al vi ŝarĝaj, kiel apostoloj de Kristo.
nor seeking glory from people (neither from you nor from others), when we might have claimed authority as apostles of Messiah.
7 Sed ni estis mildaj inter vi, kiel vartistino, fleganta siajn proprajn infanojn;
But we were gentle among you, like a nursing mother cherishes her own children.
8 tiel same ni, sentante por vi koran inklinon, volonte tiam dividus kun vi, ne nur la evangelion de Dio, sed ankaŭ niajn proprajn animojn, ĉar vi fariĝis por ni tre karaj.
Even so, affectionately longing for you, we were well pleased to impart to you, not the gospel of God only, but also our own souls, because you had become very dear to us.
9 Ĉar vi memoras, fratoj, nian penadon kaj laboregon: nokte kaj tage laborante, por ke ni ne fariĝu ŝarĝo por iu el vi, ni predikadis al vi la evangelion de Dio.
For you remember, brothers, our labor and travail; for working night and day, that we might not burden any of you, we preached to you the gospel of God.
10 Vi estas atestantoj, kaj Dio ankaŭ, kiel sankte kaj juste kaj senkulpe ni kondutis ĉe vi kredantoj;
You are witnesses with God, how holy, righteously, and blamelessly we behaved ourselves toward you who believe.
11 kiel vi scias, ke por ĉiu el vi ni estis kiel patro ĉe siaj infanoj, vin admonante kaj kuraĝigante, kaj petegante,
As you know, as a father with his own children,
12 ke vi iradu inde je Dio, kiu vin vokas en Sian regnon kaj gloron.
we exhorted, comforted, and implored every one of you to lead a life worthy of God, who calls you into his own Kingdom and glory.
13 Pro ĉi tio ankaŭ ni senĉese dankas Dion, ke ricevinte per nia parolo la vorton de Dio, vi akceptis ne la homan vorton, sed, kiel ĝi vere estas, la Dian vorton, kiu ankaŭ energias en vi, kiuj kredas.
For this cause we also thank God without ceasing, that, when you received from us the word of the message of God, you accepted it not as a human word, but, as it is in truth, the word of God, which also works in you who believe.
14 Ĉar vi, fratoj, fariĝis imitantoj de la eklezioj de Dio en Kristo Jesuo, kiuj estas en Judujo; ĉar tiajn samajn suferojn vi ankaŭ spertis ĉe viaj samlandanoj, kiajn tiuj ĉe la Judoj,
For you, brothers, became imitators of the churches of God which are in Judea in Messiah Jesus; for you also suffered the same things from your own countrymen, even as they did from the Judeans;
15 kiuj mortigis la Sinjoron Jesuo kaj la profetojn, kaj nin elpelis, kaj ne plaĉas al Dio, kaj estas kontraŭuloj al ĉiuj homoj;
who killed both the Lord Jesus and the prophets, and drove us out, and did not please God, and are hostile to all people;
16 ili malhelpis al ni prediki al la nacianoj, por ke ili saviĝu, por kompletigi ĉiam la sumon de siaj pekoj; kaj sur ilin venis la kolero ĝis ekstrema mezuro.
forbidding us to speak to those who are not Jewish that they may be saved; to fill up their sins always. But wrath has come on them to the uttermost.
17 Sed, fratoj, ni, senigite je vi dum kelka tempo, persone, ne kore, des pli fervore klopodis vidi vian vizaĝon kun multa sopiro;
But we, brothers, being bereaved of you for a short season, in presence, not in heart, tried even harder to see your face with great desire,
18 ĉar ni deziris veni al vi; mi, Paŭlo, tion deziris pli ol unufoje; sed malhelpis nin Satano.
because we wanted to come to you—indeed, I, Paul, once and again—but Satan hindered us.
19 Ĉar kio estas nia espero, aŭ ĝojo, aŭ krono de singratulado? Ĉu ĝi ja ne estas vi, antaŭ nia Sinjoro Jesuo Kristo ĉe lia alveno?
For what is our hope, or joy, or crown of rejoicing? Is it not even you, before our Lord Jesus at his coming?
20 Ĉar vi estas nia gloro kaj nia ĝojo.
For you are our glory and our joy.
