1 Samuel 6
1 La kesto de la Eternulo estis en la lando de la Filiŝtoj dum sep monatoj.
Pathen thingkong lha sagi jen Philistine gam'a aga tham in ahi.
2 Kaj la Filiŝtoj vokis la pastrojn kaj la aŭguristojn, kaj diris: Kion ni faru kun la kesto de la Eternulo? sciigu al ni, kiamaniere ni resendu ĝin sur ĝian lokon.
Philistine mihon thempuho le gaothem miho akoukhom uvin, hitin ana donguvin, “Pakai thingkong chung chang thuhi i-kalo diu hitam? Aumna ngaiya iti kasol diu ham? neisei peh’uvin,” atiuve.
3 Kaj tiuj diris: Se vi volas resendi la keston de la Dio de Izrael, ne resendu ĝin sen donacoj, sed repagu al Li prokulpan oferon; tiam vi resaniĝos, kaj ekscios, kial ne foriĝas de vi Lia mano.
“Israel Pathen thingkong chu, nathah tengule thilpeh toh thah thauvin,” tin aseipeh un ahi. “Chonset thilto nato dingu chutileh natna chu kitang ding ahi, chuteng nadam uva, kitoldoh theilou natna chu Pathen khut ahi ti nahin hetdiu ahi,” atiuve.
4 Kaj ili diris: Kian prokulpan oferon ni repagu al Li? Kaj tiuj diris: Laŭ la nombro de la estroj de la Filiŝtoj kvin orajn tuberojn kaj kvin orajn musojn; ĉar la sama frapo trafis vin ĉiujn kaj viajn estrojn.
Hichun amahon, “Itobang chonset thilto kabol diu ham?” tin ana dongun ahile, Amahon adonbut’un, “Hiche natna chun nangho le na vaipo nga ho nabonchau chunga achuh jeh chun, nanghon Sana tum nga le sana a kisem jucha nga, nagam sung u sunohphah dungjuijin sem’un.
5 Faru bildojn de viaj tuberoj kaj bildojn de viaj musoj, kiuj ruinigis la landon, kaj faru honoron al la Dio de Izrael; tiam Li eble malplipezigos Sian manon sur vi kaj sur viaj dioj kaj sur via lando.
Hijeh chun gamsung suse na uilut lim le na jucha lim’u chu nasemuva chule Israel Pathen chu loupina napeh dingu ahi. Chuti henlang hileh, nanghole na Pathen hou chule nagam uva konin akhut ahin jangkhaisah dom ding ahi.
6 Kial vi obstinigus vian koron, kiel obstinigis sian koron Faraono kaj la Egiptoj? kiam Li montris sur ili Sian forton, ili ja forliberigis ilin, ke ili iru.
Nalung-tahsah hih un chule doulung jong puhih un, Pharaoh le Egypt mite bangin lung puhih un. Pathen in thilkidang abolho jeh a hung potdoh ahibou-uve.
7 Nun faru novan ĉaron, kaj prenu du suĉigantajn bovinojn, kiuj ankoraŭ ne havis sur si jugon, kaj jungu la bovinojn al la ĉaro, kaj iliajn idojn forkonduku de ili hejmen.
Tun bongkang thah sem uvin lang bongpi namkolyon pokhalou lai hel anou noichep lai cheh ni gakaiyun chule bongpi teni chu bongkang thah chu kai sah’un, anou teni vang chu akom lhona konin inlam ah hin nung kai tauvin,” ati.
8 Kaj prenu la keston de la Eternulo, kaj metu ĝin sur la ĉaron; kaj la orajn objektojn, kiujn vi donos al Li kiel prokulpan oferon, metu en kesteton apud ĝin, kaj forsendu ĝin, ke ĝi iru.
“Pakai thingkong chu bongkang chunga chun tungdoh unlang akoma chun chonset thilpeh dinga thilto sana tum, sana a kisem jucha lim le uilut lima kisem jong chu nasem thadiu, chutengle bongpi teni chu soldoh unlang achena nom nom’ah che tauhen.
9 Kaj rigardu: se ĝi iros laŭ la vojo al sia regiono, al Bet-Ŝemeŝ, tiam Li faris al ni tiun grandan malbonon; se ne, tiam ni scios, ke ne Lia mano frapis nin, sed ke tio trafis nin blindokaze.
Igamsung’u akhokal Beth-shemesh lang ajot a ahile genthei na teho hin Pathen khut a kon ahi ti hiche a kona chu hetthei ahi, amavang ache lou tah’a ahivangle, igamnao chu ama khut ahipoi ti kihetdoh na ahi,” atiuve.
10 Kaj la homoj faris tiel, kaj ili prenis du suĉigantajn bovinojn kaj aljungis ilin al ĉaro, kaj iliajn idojn ili enŝlosis hejme;
Chuti chun aki seipeh nao bang bang chun abol tauvin ahi, bongpi noitwi neilai ni kaisah ding in agongun bongnou teni vang chu ajaosah pouve.
11 kaj ili metis la keston de la Eternulo sur la ĉaron, kaj ankaŭ la kesteton kun la oraj musoj kaj kun la bildoj de siaj tuberoj.
Chuti chun Pakai thingkong chule chonset thilto sana jucha lim le uilut lim sana tum jong chu bongkang chunga chun akoi tauvin ahi.
12 Kaj la bovinoj direktis sian iradon al la vojo, kiu kondukas al Bet-Ŝemeŝ; ili iris nur sur unu vojeto, iris kaj blekis, sed ne forflankiĝis dekstren nek maldekstren; kaj la estroj de la Filiŝtoj iris post ili ĝis la limo de Bet-Ŝemeŝ.
Chuin bongpi teni chu jangkeiyin Beth-shemesh geiyin achelhung keilhon in ahi. Philistine mipite lamkaihon Beth-shemesh gamgi chen geiyin ahinjui lhung peh un ahi.
13 Kaj la loĝantoj de Bet-Ŝemeŝ estis rikoltantaj tritikon en la valo; kiam ili levis la okulojn kaj ekvidis la keston, ili ekĝojis pro tio, kion ili vidis.
Chule Beth-shemesh mihon phaichama chu suhlou chang ana at laitah u ahin, akhodah uva ahile Pakai thingkong ahung lhun amuphat’un, hapan akipah lheh jeng tauve.
14 La ĉaro venis sur la kampon de Josuo, Bet-Ŝemeŝano, kaj haltis tie; tie estis granda ŝtono. Kaj oni dishakis la lignon de la ĉaro, kaj la bovinojn oni oferis brulofere al la Eternulo.
Bongkang chu Joshua kitipa loulaiya songpi koma ahung kingan chuin mipite hon bongkang thing meiya tiding in avo lhauvin, bongpi teni chu athat’un Pakaiya govamna maicham asem un ahi.
15 La Levidoj malsuprenprenis la keston de la Eternulo, kaj la kesteton, kiu estis apud ĝi kaj enhavis la orajn objektojn, kaj ili metis tion sur la grandan ŝtonon; kaj la loĝantoj de Bet-Ŝemeŝ faris bruloferojn kaj buĉis buĉoferojn al la Eternulo en tiu tago.
Levi phungmi phabep khat in Pakai thingkong chule akoma thingkong, sana jucha limle sanatum uilut lim jong chu alalhauvin songpi chunga chun akoijun ahi. Hiche govamna maicham ho chu Pakaiya ding in asem’un ahi.
16 Kaj la kvin estroj de la Filiŝtoj vidis, kaj reiris en Ekronon en la sama tago.
Philistine lamkailen mi nga in thil kibol ho jouse chu amusoh kei uvin chule hicheni mama chun Ekron ah akile kit tauve.
17 Kaj jen estas la oraj tuberoj, kiujn la Filiŝtoj donis kiel prokulpan oferon al la Eternulo: unu pro Aŝdod, unu pro Gaza, unu pro Aŝkelon, unu pro Gat, unu pro Ekron.
Chule Philistine miten Pakai henga chonset thilto dinga ahin nungsol’u sana uilut lim, sana tum nga ho chu: Ashdod akon khat, Gath akon khat, Gaza akon khat, Ashkelon akon khat chule Ekron akona khat cheh ahi.
18 La oraj musoj, laŭ la nombro de ĉiuj urboj Filiŝtaj en la kvin provincoj, kiel de la urboj fortikigitaj, tiel ankaŭ de la neŝirmitaj vilaĝoj, kaj ankaŭ la granda ŝtono, sur kiun oni metis la keston de la Eternulo, estas kaŝitaj ĝis nun sur la kampo de Josuo, la Bet-Ŝemeŝano.
Chule sana jucha limho chun Philistine khopi ngaho, chule akimvella khoneoho, gamvaipo nga gamvaipoh na noiya umho vetsahna a ahin thot u ahi. Beth-shemesh khoa Joshua loulaiya songpi lentah khat’a bongkang chu asolhah nau chu tujeng injong imatih chan geiya hettohsah na dingin aumjing nalaiye.
19 Kaj Li frapis la loĝantojn de Bet-Ŝemeŝ pro tio, ke ili enrigardis en la keston de la Eternulo; Li mortigis el la popolo [kvindek mil] - sepdek homojn; kaj ekfunebris la popolo pro tio, ke la Eternulo frapis la popolon per granda frapo.
Ahinlah Beth-shemesh a kon mihon thingkong sung avet jeh un mi som sagi Pakaiyin athat tai. Hitichun Pakai natoh kidang chun mipite nasatah’in alunghem lheh jeng tauvin ahi.
20 Kaj la loĝantoj de Bet-Ŝemeŝ diris: Kiu povas stari antaŭ la Eternulo, tiu sankta Dio? kaj al kiu Li iros de ni?
“Hiche Pathen theng masanga hi koiham adingjou ding’ah?” tin mipin asam’un “Thingkong chi hoiya itoldod diu hitam?” tin akidong tauve.
21 Kaj ili sendis senditojn al la loĝantoj de Kirjat-Jearim, por diri: La Filiŝtoj redonis la keston de la Eternulo; venu, prenu ĝin al vi.
Hijeh chun thupodin Kiriath-jearim mipite henga mi asollun, “Philistine miten Pakai thingkong chu ahung thahlut tauve, hungun lang, hung kilah’un,” tin thu apohsah tauvin ahi.
