1 Samuel 29

1 Dume la Filiŝtoj kolektis sian tutan militistaron en Afek; kaj la Izraelidoj staris tendare apud la fonto, kiu estas en Jizreel.

Pea naʻe tānaki fakataha ʻe he kakai Filisitia ʻa ʻenau ngaahi matanga tau ki ʻEfeki: pea naʻe ʻapitanga ʻae kakai ʻIsileli ʻo ofi ki he matavai ʻaia ʻoku ʻi Sesilili.

2 La estroj de la Filiŝtoj preterpasis kun siaj centoj kaj miloj, kaj David kun siaj viroj preterpasis en la fina parto kun Aĥiŝ.

Pea naʻe ʻalu atu ʻae houʻeiki ʻoe kakai Filisitia ʻi he ngaahi toko teau, mo e ngaahi toko afe: pea ʻalu ʻa Tevita mo hono kau tangata kimui mo ʻAkisi.

3 Kaj la estroj de la Filiŝtoj diris: Por kio estas ĉi tiuj Hebreoj? Sed Aĥiŝ respondis al la estroj de la Filiŝtoj: Tio estas ja David, servanto de Saul, reĝo de Izrael; li estis kun mi kelkan tempon aŭ eĉ jarojn, kaj mi trovis en li nenion de post la tago de la defalo ĝis nun.

Pea pehē ʻe he houʻeiki ʻoe kakai Filisitia, “Ko e hā ʻoku fai ʻe he kau Hepelū ni ʻi heni?” Pea pehē ʻe ʻAkisi ki he houʻeiki ʻoe kakai Filisitia, “ʻIkai ko Tevita eni, ko e tamaioʻeiki ʻa Saula, ko e tuʻi ʻo ʻIsileli, ʻaia kuo ʻiate au ʻi he ngaahi ʻaho ni, pe ko e ngaahi taʻu, pea ʻoku ʻikai te u ʻilo ha kovi ʻe taha ʻiate ia talu ʻene hau kiate au ʻo aʻu ki he ʻaho ni?”

4 Sed ekkoleris kontraŭ li la estroj de la Filiŝtoj, kaj la estroj de la Filiŝtoj diris al li: Reirigu tiun viron, kaj li revenu sur sian lokon, kiun vi destinis por li, sed li ne iru kun ni en la batalon kaj ne fariĝu nia kontraŭulo dum la batalo; ĉar per kio ĉi tiu povus favorigi al si sian sinjoron, se ne per la kapoj de niaj viroj?

Pea naʻe ʻita ʻae houʻeiki ʻoe kakai Filisitia kiate ia; pea pehē ʻe he houʻeiki ʻoe kau Filisitia kiate ia, “Ke ke fakafoki ʻae siana ni, koeʻuhi ke toe ʻalu ia ki hono potu ʻaia kuo ke tuʻutuʻuni kiate ia, pea ʻoua naʻa tuku ia ke ʻalu hifo mo kitautolu ki he tau, telia naʻa hoko ia ʻi he tau ko e fili kiate kitautolu: he te ne fakalelei ia ki heʻene ʻeiki ʻi he hā? ʻIkai ʻaki ʻae ngaahi ʻulu ʻoe kau tangata ni?

5 Ĉu tio ne estas ja tiu David, pri kiu oni kantis en la dancrondoj jene: Saul frapis milojn, Kaj David dekmilojn?

‌ʻIkai ko Tevita eni, ʻaia naʻa nau hiva fetoutou fetaliʻaki ai ʻi he ngaahi meʻe, ʻo pehē, ‘Kuo tāmateʻi ʻe Saula ʻene ngaahi toko afe, mo Tevita ʻene ngaahi toko mano?’”

6 Tiam Aĥiŝ alvokis Davidon, kaj diris al li: Kiel vivas la Eternulo, vi estas honesta, kaj plaĉas al mi via agado kun mi en la tendaro; mi ne trovis en vi malbonon de post la tago de via veno al mi ĝis hodiaŭ; sed al la estroj vi ne plaĉas.

Pea naʻe ui ʻe ʻAkisi ʻa Tevita, ʻo ne pehē kiate ia, “Ko e moʻoni, hangē ʻoku moʻui ʻa Sihova, naʻa ke fai angatonu, pea ko e tau fetoutoumoliliuʻaki mo koe ʻi he tau, ʻoku lelei ʻi hoku ʻao: he ʻoku ʻikai te u ʻilo ha kovi ʻiate koe talu ʻae ʻaho ʻo hoʻo haʻu kiate au ʻo hoko mo e ʻaho ni: ka ko e moʻoni ʻoku ʻikai te ke lelei ʻi he ʻao ʻoe houʻeiki.

7 Reiru do nun kaj iru en paco, por ke vi ne faru ion ne plaĉan al la estroj de la Filiŝtoj.

Ko ia ke ke foki ni, pea ke ʻalu fiemālie pe, telia naʻa ke fakaʻita ʻae houʻeiki ʻoe kakai Filisitia.”

8 Sed David diris al Aĥiŝ: Kion mi faris, kaj kion vi trovis en via sklavo de post la tago, kiam mi stariĝis antaŭ vi, ĝis nun, ke mi ne iru kaj ne batalu kontraŭ la malamikoj de mia sinjoro la reĝo?

Pea naʻe pehē ʻe Tevita kia ʻAkisi, “Ka ko e hā ia kuo u fai? Pea ko e hā ia kuo ke ʻilo ki hoʻo tamaioʻeiki lolotonga ʻe tau nonofo mo koe ʻo aʻu ki he ʻaho ni, koeʻuhi ke ʻoua naʻaku ʻalu ʻo tauʻi ʻae ngaahi fili ʻo ʻeku ʻeiki ko e tuʻi?”

9 Kaj Aĥiŝ respondis kaj diris al David: Mi scias, ke vi estas bona antaŭ miaj okuloj, kiel anĝelo de Dio; sed la estroj de la Filiŝtoj diras: Li ne iru kun ni en la batalon.

Pea leaange ʻa ʻAkisi ʻo pehē kia Tevita, “ʻOku ou ʻilo ʻoku ke lelei ʻi hoku ʻao, ʻo hangē ko e ʻāngelo ʻae ʻOtua: ka koeʻuhi kuo ʻosi ʻae lea ʻae houʻeiki ʻoe kakai Filisitia, ʻo pehē, ‘ʻE ʻikai ʻalu ia mo kitautolu ki he tau.’

10 Leviĝu do frue matene kun la servantoj de via sinjoro, kiuj venis kun vi; leviĝu frue matene kaj, kiam vi havos lumon, foriru.

Pea ko ia ke ke tuʻu hengihengi hake ʻi he ʻapongipongi mo e kau tamaioʻeiki ʻa hoʻo ʻeiki ʻaia kuo haʻu mo koe: pea ʻi hoʻomou tuʻu hake leva ʻi he ʻapongipongi, pea maama ʻae ʻaho, pea mou ʻalu.”

11 Kaj David, li mem kaj liaj viroj, leviĝis frue, por iri matene, por reveni en la landon de la Filiŝtoj; kaj la Filiŝtoj direktis sin al Jizreel.

Ko ia naʻe tuʻu hengihengi hake ai ʻa Tevita mo hono kau tangata ʻi he pongipongi, ke foki atu ki he fonua ʻoe kakai Filisitia. Pea naʻe ʻalu hake ʻae kakai Filisitia ki Sesilili.