< 1 Samuel 23 >
1 Oni raportis al David la sciigon: Jen la Filiŝtoj militas kontraŭ Keila kaj prirabas la draŝejojn.
Nihcae mah David khaeah, Khenah, Philistinnawk mah Keilah vangpui to tuk o moe, cang atithaih ahmuen doeh lomh pae o, tiah thuih pae o.
2 Tiam David demandis la Eternulon, dirante: Ĉu mi iru kaj frapu tiujn Filiŝtojn? Kaj la Eternulo diris al David: Iru kaj frapu la Filiŝtojn, kaj savu Keilan.
To pongah David mah Angraeng khaeah, Hae Philistin kaminawk hae caeh moe, ka tuk han maw? tiah lokdueng. Angraeng mah David khaeah, Caeh ah, Philistin kaminawk to tuh loe, Keilah vangpui to pahlong ah, tiah a naa.
3 Sed la viroj de David diris al li: Jen ĉi tie en Judujo ni timas; kiel do estos, kiam ni iros al Keila, al la taĉmentoj de la Filiŝtoj?
Toe David ih kaminawk mah anih khaeah, Khenah aicae loe Judah prae ah mataeng doeh zithaih hoiah ka oh o; Keilah vangpui ah caeh moe, Philistin misatuh kaminawk to a tuk o nahaeloe, kawkruk maw zii o tih, tiah a naa o.
4 Tiam David denove demandis la Eternulon, kaj la Eternulo respondis al li, dirante: Leviĝu, iru al Keila, ĉar Mi transdonos la Filiŝtojn en viajn manojn.
To pacoengah David mah Angraeng to lokdueng let bae; Angraeng mah anih khaeah, Angthawk loe, Keilah ah caeh tathuk ah; Philistin kaminawk to na ban ah kang paek han, tiah a naa.
5 Kaj David kun siaj viroj iris al Keila kaj batalis kontraŭ la Filiŝtoj kaj forpelis iliajn brutojn kaj frapis ilin per granda frapo; tiamaniere David savis la loĝantojn de Keila.
To pongah David hoi anih ih kaminawk loe Keilah ah caeh o moe, Philistinnawk to tuk o pacoengah, im ah pacah ih moinawk to lomh pae o. Philistin kami paroeai hum o moe, Keilah ah kaom kaminawk to pahlong o.
6 Kiam Ebjatar, filo de Aĥimeleĥ, forkuris al David en Keilan, li kunportis kun si efodon.
Ahimelek capa Abiathar loe David khaeah Keilah ah cawnh naah, angmah ih khukbuen maeto hoiah ni angzoh.
7 Oni raportis al Saul, ke David venis en Keilan. Tiam Saul diris: Dio transdonis lin en mian manon, ĉar li estas enŝlosita, enirinte en urbon, kiu havas pordojn kaj riglilojn.
David Keilah vangpui ah angzoh, tiah Saul mah thaih. To naah Saul mah, Sithaw mah anih to ka ban ah paek boeh, khongkha hoi takraenghaih thing kaom vangpui thungah akun boeh pongah, athung ah pa-ung caeng tih boeh, tiah a poek.
8 Kaj Saul kunvokigis la tutan popolon por milito, por iri al Keila, por sieĝi Davidon kaj liajn virojn.
To pongah Saul mah Keilah ah caeh tathuk moe, David hoi anih ih kaminawk to takui khoep hanah, angmah ih misatuh kaminawk boih to kawk.
9 Kiam David eksciis, ke Saul intencas malbonon kontraŭ li, li diris al la pastro Ebjatar: Donu la efodon.
Saul mah hum han pacaeng, tiah David mah panoek naah, qaima Abiathar khaeah, khukbuen to hae ah na sin ah, tiah a naa.
10 Kaj David diris: Ho Eternulo, Dio de Izrael, Via sklavo aŭdis, ke Saul intencas veni al Keila, por pereigi la urbon pro mi.
David mah, Aw Israel Angraeng Sithaw, kai pongah Saul mah Keilah vangpui phraek hanah angzoh boeh, tiah na tamna mah kahoih ah ka thaih.
11 Ĉu transdonos min la loĝantoj de Keila en lian manon? ĉu venos ĉi tien Saul, kiel aŭdis Via sklavo? Ho Eternulo, Dio de Izrael, diru tion al Via sklavo! Kaj la Eternulo diris: Li venos.
Keilah vangpui ih kaminawk mah kai hae anih ban ah na paek o tih maw? To tih ai boeh loe na tamna mah thaih ih lok baktih toengah, Saul to angzo tathuk tih maw? Aw Israel Angraeng Sithaw, na tamna khaeah tahmenhaih hoiah na thui ah, tiah a naa. To naah Angraeng mah, Anih loe angzo tathuk tih, tiah a naa.
12 Kaj David diris: Ĉu la loĝantoj de Keila transdonos min kaj miajn homojn en la manon de Saul? Kaj la Eternulo diris: Ili transdonos.
To naah David mah, Keilah ih kaminawk mah kai hoi kaimah ih kaminawk hae Saul ban ah paek o tih maw? tiah a dueng let bae. To naah Angraeng mah, nihcae mah nang to paek o tih, tiah a naa.
13 Tiam leviĝis David kun siaj viroj, ĉirkaŭ sescent homoj, kaj eliris el Keila, kaj iris, kien ili povis iri. Kaj al Saul oni raportis, ke David foriĝis el Keila, kaj tial li decidis ne eliri.
To pongah David hoi angmah ih kami cumvai taruktonawk loe angthawk o moe, Keilah vangpui to tacawt o taak; nihcae loe a caeh o thaih karoek to caeh o; David loe Keilah vangpui hoiah loih ving boeh, tiah Saul mah thaih naah, angmah to loe caeh ai.
14 Sed David restis en la dezerto en nealirebla loko, kaj li restis sur la monto en la dezerto Zif. Saul ĉiam serĉis lin, sed Dio ne transdonis lin en lian manon.
David loe praezaek ih thlungkhaw thungah anghawk moe, Ziph praezaek mae thungah oh. Saul mah anih to ni thokkruek pakrong, toe Sithaw mah anih to Saul ban ah paek ai.
15 David vidis, ke Saul eliris, por serĉi lian animon; kaj David estis en la dezerto Zif, inter arbetaĵoj.
David Ziph praezaek taw thungah oh naah, Saul loe anih hinghaih lak hanah angzoh, tiah David mah panoek.
16 Kaj leviĝis Jonatan, filo de Saul, kaj iris al David en la arbetaĵojn, kaj kuraĝigis lin per la nomo de Dio,
Saul capa Jonathan loe taw thungah David khaeah caeh, Sithaw mah anih ih ban thacaksak.
17 kaj diris al li: Ne timu, ĉar ne atingos vin la mano de mia patro Saul; kaj vi reĝos super Izrael, kaj mi estos la dua post vi, kaj eĉ mia patro Saul tion bone scias.
Anih khaeah, Zii hmah; kam pa Saul mah nang to hnu mak ai; nang loe Israel kaminawk nuiah siangpahrang ah na om ueloe, kai loe nang pacoengah hnetto haih ah ni ka om tih; hae hae kam pa Saul mah doeh panoek, tiah a naa.
18 Kaj ili ambaŭ faris interligon antaŭ la Eternulo; kaj David restis en la arbetaĵaro, kaj Jonatan iris al sia domo.
Nihnik loe Angraeng hmaa ah lokkamhaih sak hoi; to pacoengah Jonathan loe angmah im ah amlaem, David loe taw thungah oh poe.
19 Dume Zifanoj venis al Saul en Gibean, kaj diris: David sin kaŝas ĉe ni en nealirebla loko, inter arbetaĵoj, sur la monteto Ĥaĥila, kiu estas sude de la dezerto;
Ziph kaminawk loe Saul khaeah Gibeah ah caeh o moe, anih khaeah, David loe kaicae ohhaih Jeshimon vangpui aloih bangah kaom, Hakilah mae, taw thung ih thlungkhaw thungah na ai maw anghawk?
20 kaj nun laŭ la tuta deziro de via koro, ho reĝo, iru tien, kaj ni transdonos lin en la manon de la reĝo.
To pongah Aw siangpahrang, na koeh nahaeloe vaihi angzo tathuk ah, anih to siangpahrang ban ah paek thai hanah kang bomh o han, tiah a naa o.
21 Kaj Saul diris: La Eternulo benu vin pro tio, ke vi kompatis min.
Saul mah, Kai nang tahmen o pongah, Angraeng mah tahamhoihaih na paek o nasoe.
22 Iru, mi petas, informiĝu ankoraŭ, kaj ekkonu kaj rigardu lian lokon, kie paŝas lia piedo, kaj kiu lin tie vidis; ĉar oni diris al mi, ke li estas tre ruza.
Caeh oh loe, toksak hanah amsak oh; David loe naa ah maw anghawk, to ah anih hnu kami oh maw, tiah panoek hanah khen oh; anih loe aling kop parai, tiah ang thuih o.
23 Kaj rigardu kaj eksciu ĉiujn kaŝejojn, kie li sin kaŝas, kaj revenu al mi kun certeco, kaj tiam mi iros kun vi. Se li troviĝas en la lando, mi serĉos lin en ĉiuj milejoj de Jehuda.
To pongah anih anghawkhaih ahmuen to kahoih ah khet bit pacoengah, kai khaeah angzo o let ah, to naah nangcae hoi nawnto kang zoh han; anih prae thungah om nahaeloe, Judah acaengnawk thungah ka pakrong boih han, tiah a naa.
24 Ili leviĝis kaj iris en Zifon antaŭ Saul. Sed David kaj liaj homoj estis en la dezerto Maon, sur la ebenaĵo sude de la dezerto.
To pongah nihcae loe angthawk o moe, Saul hmaa ah Ziph taw ah caeh o; toe David loe Jeshimon aloih bang ih azawn ah kaom Moan, praezaek ah angmah ih kaminawk hoi nawnto oh o.
25 Kiam Saul kun siaj homoj iris, por serĉi, oni sciigis Davidon, kaj li malsupreniris al la roko kaj restis en la dezerto Maon. Kaj kiam Saul aŭdis tion, li postkuris Davidon en la dezerto Maon.
Saul hoi a taengah kaom kaminawk mah anih to pakrong o. To kawng to David khaeah thuih pae o; to naah anih loe lungsong ohhaih ahmuen ah caeh tathuk moe, Moan praezaek ah oh. Saul mah to lok to thaih naah, David patom hanah Moan praezaek ah a caeh.
26 Saul iris sur unu flanko de la monto, kaj David kun siaj homoj sur la dua flanko. David rapidis foriri de Saul, kaj Saul kun siaj homoj penis ĉirkaŭi Davidon kaj liajn homojn, por kapti ilin.
Saul mae maeto bangah caeh naah, David hoi a taengah kaom kaminawk loe Saul khae hoiah karangah cawnh o moe, mae kalah maeto bangah oh o; Saul hoi anih ih misatuh kaminawk mah, David hoi a taengah kaom kaminawk to naeh hanah takui o khoep, to pongah David mah karangah amsak moe, Saul to cawnhtaak ving.
27 Sed venis sendito al Saul, kaj diris: Rapide iru, ĉar la Filiŝtoj atakis la landon.
Toe Saul khaeah laicaeh maeto angzoh, Philistinnawk mah prae to tuk o boeh pongah, karangah angzo ah, tiah a naa.
28 Tiam Saul ĉesis postkuri Davidon, kaj iris kontraŭ la Filiŝtojn; tial oni donis al tiu loko la nomon Roko de Disiĝo.
To naah Saul mah David to patom ai ah, Philistinnawk tuk hanah patom lat. To pongah to ahmuen to Sela-Hammahlekoth, tiah kawk o.
29 Kaj David leviĝis de tie, kaj ekloĝis sur nealirebla loko de En-Gedi.
David loe to ahmuen hoiah caeh moe, En-Gedi misa abuephaih ahmuen ah khosak.