1 Petro 3
1 Tiel same, edzinoj, submetu vin al viaj propraj edzoj; por ke, eĉ se iuj ne obeas al la vorto, ili sen la vorto estu gajnitaj per la konduto de siaj edzinoj,
Del mismo modo, esposas, estad sujetas a vuestros propios maridos, para que, aunque algunos no obedezcan la Palabra, sean ganados por el comportamiento de sus esposas sin una palabra,
2 rigardante vian konduton kun timo ĉastan.
viendo vuestro comportamiento puro en el temor.
3 Via ornamo estu ne la ekstera ornamo de harplektado kaj orportado, aŭ la surmetado de vestoj;
Que vuestra belleza no provenga del adorno exterior de trenzar vuestros cabellos, y de llevar adornos de oro o de poneros ropas finas,
4 sed la kaŝita homo de la koro en la nedifektebla vesto de spirito milda kaj trankvila, kiu estas multevalora antaŭ Dio.
sino de lo oculto del corazón, en el adorno incorruptible de un espíritu apacible y tranquilo, que es muy precioso a los ojos de Dios.
5 Ĉar tiel same ankaŭ, en la tempo antikva, la sanktaj virinoj, kiuj esperis al Dio, ornamis sin, submetante sin al siaj propraj edzoj;
Porque así se adornaban también en el pasado las santas mujeres que esperaban en Dios, estando sujetas a sus propios maridos.
6 kiel Sara obeis al Abraham, nomante lin sinjoro; kies infanoj vi fariĝis, bonfarante, kaj ne ektimigate per ia teruro.
Así Sara obedeció a Abraham, llamándole señor, de quien ahora sois hijos si hacéis bien y no os asusta ningún terror.
7 Tiel same, edzoj, kunvivadu kun viaj edzinoj laŭscie, donante honoron al la virino kiel al la plimalforta ilo, kaj estante ankaŭ kun ili kunheredantoj de la graco de vivo, por ke viaj preĝoj ne malhelpiĝu.
Vosotros, maridos, vivid del mismo modo con vuestras mujeres según el conocimiento, dando honor a la mujer como al vaso más frágil, como coherederos de la gracia de la vida, para que vuestras oraciones no se vean obstaculizadas.
8 Fine, estu ĉiuj samideaj, simpatiaj, fratamemaj, kompatemaj, humilanimaj;
Por último, sed todos afines, compasivos, cariñosos como hermanos, tiernos de corazón, corteses,
9 ne repagantaj malbonon kontraŭ malbono, nek insulton kontraŭ insulto, sed kontraŭe benadantaj; ĉar al tio vi estas vokitaj, por ke vi heredu benon.
sin devolver mal por mal ni insulto por insulto, sino bendiciendo, sabiendo que habéis sido llamados a esto, para que heredéis una bendición.
10 Ĉar: Kiu volas ami vivon kaj vidi bonajn tagojn, Tiu gardu sian langon kontraŭ malbono, Kaj sian buŝon kontraŭ mensoga parolo;
Pues, “El que quiera amar la vida y ver los días buenos, que guarde su lengua del mal y sus labios de hablar engaño.
11 Li dekliniĝu de malbono kaj faru bonon, Li serĉu pacon, kaj ĉasu ĝin.
Que se aleje del mal y haga el bien. Que busque la paz y la persiga.
12 Ĉar la okuloj de la Eternulo estas turnitaj al la piuloj, Kaj Liaj oreloj al iliaj krioj; Sed la vizaĝo de la Eternulo estas kontraŭ tiuj, kiuj faras malbonon.
Porque los ojos del Señor están sobre los justos, y sus oídos abiertos a su oración; pero el rostro del Señor está contra los que hacen el mal”.
13 Kaj kiu faros al vi malbonon, se vi fariĝos fervoraj en la bono?
Ahora bien, ¿quién os perjudicará si os hacéis imitadores de lo que es bueno?
14 Sed se vi eĉ suferus pro justeco, feliĉegaj vi estus; kaj ilian timon ne timu, nek maltrankviliĝu;
Pero aunque sufráis por causa de la justicia, sois bienaventurados. “No temáis lo que ellos temen, ni os turbéis”.
15 sed la Sinjoron Kriston sanktigu en viaj koroj; estu ĉiam pretaj doni defendan respondon al ĉiu, kiu vin demandas pri la motivo de la espero en vi, sed kun humileco kaj timo;
Pero santificad al Señor Dios en vuestros corazones. Estad siempre dispuestos a dar respuesta a todo el que os pida razón de la esperanza que hay en vosotros, con humildad y temor,
16 havantaj bonan konsciencon; por ke, dum vi estas malestimataj, hontu tiuj, kiuj kalumnias vian bonan konduton en Kristo.
teniendo buena conciencia. Así, mientras se habla de vosotros como de malhechores, pueden quedar decepcionados los que maldicen vuestra buena manera de vivir en Cristo.
17 Ĉar pli bone estus, se tiel volus Dio, suferi pro bonfarado, ol pro malbonfarado.
Porque es mejor, si es la voluntad de Dios, que padezcáis por hacer el bien que por hacer el mal.
18 Ĉar Kristo ankaŭ unufoje suferis pro pekoj, justulo pro maljustuloj, por ke li nin konduku al Dio; mortigite en la karno, sed vivigite en la spirito;
Porque también Cristo padeció una vez por los pecados, el justo por los injustos, para llevaros a Dios, siendo muerto en la carne, pero vivificado en el Espíritu,
19 en kiu ankaŭ li iris kaj predikis al la enkarceraj spiritoj,
en el cual también fue y predicó a los espíritus encarcelados,
20 kiuj iam malobeis, kiam la longedaŭra pacienco de Dio atendis en la tagoj de Noa dum la pretigado de la arkeo, en kiu malmultaj, tio estas ok personoj, elsaviĝis tra akvo;
que antes eran desobedientes cuando Dios esperaba pacientemente en los días de Noé mientras se construía la nave. En él, pocos, es decir, ocho almas, se salvaron por medio del agua.
21 kiu ankaŭ vin nun savas en antitipo, la bapto, ne la formetado de la karna malpuraĵo, sed la demando de bona konscienco al Dio per la releviĝo de Jesuo Kristo;
Esto es un símbolo del bautismo, que ahora os salva — no la eliminación de la suciedad de la carne, sino la respuesta de una buena conciencia para con Dios — mediante la resurrección de Jesucristo,
22 kiu estas dekstre de Dio, irinte en la ĉielon; al li anĝeloj kaj aŭtoritatoj kaj potencoj estas submetitaj.
que está a la derecha de Dios, habiendo subido al cielo, quedando sometidos a él los ángeles, las autoridades y los poderes.
