1 Reĝoj 20
1 Ben-Hadad, reĝo de Sirio, kolektis sian tutan militistaron; kun li estis tridek du reĝoj, kaj ĉevalojn kaj ĉarojn; kaj li iris kaj eksieĝis Samarion kaj militis kontraŭ ĝi.
And Ben-hadad the king of Syria gathered all his army together. And there were thirty-two kings with him, and horses and chariots. And he went up and besieged Samaria, and fought against it.
2 Kaj li sendis senditojn al Aĥab, reĝo de Izrael, en la urbon,
And he sent messengers to Ahab king of Israel, into the city, and said to him, Thus says Ben-hadad,
3 kaj dirigis al li: Tiele diras Ben-Hadad: Via arĝento kaj via oro devas esti miaj, kaj viaj edzinoj kaj viaj plej bonaj filoj devas esti miaj.
Thy silver and thy gold is mine, thy wives also and thy sons, even the best, are mine.
4 Kaj la reĝo de Izrael respondis kaj diris: Konforme al via diro, mia sinjoro, ho reĝo, al vi apartenas mi, kaj ĉio, kion mi havas.
And the king of Israel answered and said, It is according to thy saying, my lord, O king, I am thine, and all that I have.
5 La senditoj venis denove, kaj diris: Tiele diras Ben-Hadad: Ĉar mi sendis al vi, por diri, ke vian arĝenton kaj vian oron kaj viajn edzinojn kaj viajn filojn vi donu al mi,
And the messengers came again, and said, Thus speaks Ben-hadad, saying, I indeed sent to thee, saying, Thou shall deliver to me thy silver, and thy gold, and thy wives, and thy sons.
6 tial morgaŭ en ĉi tiu tempo mi sendos miajn servantojn al vi, por ke ili traserĉu vian domon kaj la domojn de viaj servantoj, kaj por ke ĉion, kio estas kara al vi, ili prenu en siajn manojn kaj forportu.
But I will send my servants to thee tomorrow about this time, and they shall search thy house, and the houses of thy servants. And it shall be, that whatever is pleasant in thine eyes, they shall put it in their hand, and take it away.
7 Tiam la reĝo de Izrael kunvokis ĉiujn plejaĝulojn de la lando, kaj diris: Sciu kaj rigardu, kian malbonon li intencas; ĉar li sendis al mi, por postuli miajn edzinojn kaj miajn filojn kaj mian arĝenton kaj mian oron, kaj mi ne rifuzis al li.
Then the king of Israel called all the elders of the land, and said, Mark, I pray you, and see how this man seeks mischief, for he sent to me for my wives, and for my sons, and for my silver, and for my gold, and I did not deny him.
8 Kaj ĉiuj plejaĝuloj kaj la tuta popolo diris al li: Ne obeu, kaj ne konsentu.
And all the elders and all the people said to him, Do thou not hearken, nor consent.
9 Tiam li diris al la senditoj de Ben-Hadad: Diru al mia sinjoro la reĝo: Ĉion, pri kio vi sendis al via servanto la unuan fojon, mi plenumos; sed ĉi tion mi ne povas fari. Kaj la senditoj iris kaj transdonis la vortojn.
Therefore he said to the messengers of Ben-hadad, Tell my lord the king, All that thou sent for to thy servant at the first I will do, but this thing I may not do. And the messengers departed, and brought him word again.
10 Tiam Ben-Hadad sendis al li, kaj dirigis: La dioj faru al mi tion kaj pli, se la polvo de Samario sufiĉos, ke ĉiuj homoj, kiuj min sekvas, povu preni manplenon da ĝi.
And Ben-hadad sent to him, and said, The gods do so to me, and more also, if the dust of Samaria shall suffice for handfuls for all the people that follow me.
11 Sed la reĝo de Izrael respondis kaj diris: Diru: Kiu surmetas la zonon, ne fanfaronu kiel tiu, kiu ĝin demetas.
And the king of Israel answered and said, Tell him, Let not him who girds on his armor boast himself as he who puts it off.
12 Kiam Ben-Hadad aŭdis tiujn vortojn, dum li kaj la reĝoj estis drinkantaj en la tendoj, li diris al siaj servantoj: Aranĝu vin. Kaj ili aranĝis sin kontraŭ la urbo.
And it came to pass, when Ben-hadad heard this message as he was drinking, he and the kings, in the pavilions, that he said to his servants, Set yourselves in array. And they set themselves in array against the city.
13 Kaj jen unu profeto aliris al Aĥab, reĝo de Izrael, kaj diris: Tiele diras la Eternulo: Ĉu vi vidas tiun tutan grandan amason? jen Mi hodiaŭ transdonos ĝin al vi, por ke vi sciu, ke Mi estas la Eternulo.
And, behold, a prophet came near to Ahab king of Israel, and said, Thus says Jehovah, Have thou seen all this great multitude? Behold, I will deliver it into thy hand this day, and thou shall know that I am Jehovah.
14 Kaj Aĥab diris: Per kiu? Kaj tiu respondis: Tiele diras la Eternulo: Per la junuloj de la regionestroj. Kaj li diris: Kiu komencos la batalon? Kaj tiu respondis: Vi.
And Ahab said, By whom? And he said, Thus says Jehovah, By the young men of the rulers of the provinces. Then he said, Who shall begin the battle? And he answered, Thou.
15 Tiam li kalkulis la junulojn de la regionestroj, kaj montriĝis, ke ilia nombro estas ducent tridek du; post ili li kalkulis la tutan popolon, ĉiujn Izraelidojn, sep mil.
Then he mustered the young men of the rulers of the provinces, and they were two hundred and thirty-two. And after them he mustered all the people, even all the sons of Israel, being seven thousand.
16 Ili eliris en tagmezo, kiam Ben-Hadad drinkis ebria en la tendoj, li kaj la reĝoj, la tridek du reĝoj, kiuj helpis lin.
And they went out at noon. But Ben-hadad was drinking himself drunk in the pavilions, he and the kings, the thirty-two kings who helped him.
17 Antaŭe eliris la junuloj de la regionestroj. Ben-Hadad sendis, kaj oni raportis al li, dirante: Viroj eliris el Samario.
And the young men of the rulers of the provinces went out first. And Ben-hadad sent out, and they told him, saying, There are men come out from Samaria.
18 Tiam li diris: Se por paco ili eliris, kaptu ilin vivajn; kaj se ili eliris por milito, ankaŭ kaptu ilin vivajn.
And he said, Whether they come out for peace, take them alive, or whether they come out for war, take them alive.
19 Tiuj eliris el la urbo, la junuloj de la regionestroj, kaj la militistaro post ili.
So these went out of the city, the young men of the rulers of the provinces, and the army which followed them.
20 Kaj ili batis ĉiu sian renkontiton; kaj la Sirianoj forkuris, kaj la Izraelidoj ilin postkuris. Kaj Ben-Hadad, reĝo de Sirio, savis sin sur ĉevalo kun la rajdistoj.
And they killed everyone his man. And the Syrians fled, and Israel pursued them. And Ben-hadad the king of Syria escaped on a horse with horsemen.
21 Tiam eliris la reĝo de Izrael kaj venkobatis la ĉevalojn kaj la ĉarojn, kaj li faris inter la Sirianoj grandan buĉon.
And the king of Israel went out, and smote the horses and chariots, and killed the Syrians with a great slaughter.
22 Kaj aliris la profeto al la reĝo de Izrael, kaj diris al li: Iru, fortigu vin, atendu kaj rigardu, kion vi devas fari; ĉar post paso de unu jaro la reĝo de Sirio iros kontraŭ vin.
And the prophet came near to the king of Israel, and said to him, Go, strengthen thyself. And mark, and see what thou do, for at the return of the year the king of Syria will come up against thee.
23 Kaj la servantoj de la reĝo de Sirio diris al li: Ilia Dio estas Dio de montoj, tial ili venkis nin; sed se ni batalos kontraŭ ili sur ebenaĵo, ni certe venkos ilin.
And the servants of the king of Syria said to him, Their god is a god of the hills, therefore they were stronger than we. But let us fight against them in the plain, and surely we shall be stronger than they.
24 Faru jenon: forigu la reĝojn ĉiun de lia loko, kaj starigu anstataŭ ili regionestrojn;
And do this thing: Take the kings away, every man out of his place, and put captains in their place.
25 kaj kolektu al vi militistaron egalan al tiu, kiu falis ĉe vi, kaj ĉevalojn nombregale al tiuj ĉevaloj kaj ĉarojn nombregale al tiuj ĉaroj; kaj ni batalos kontraŭ ili sur ebenaĵo, kaj tiam ni certe ilin venkos. Kaj li obeis ilian voĉon kaj faris tiel.
And number thee an army, like the army that thou have lost, horse for horse, and chariot for chariot. And we will fight against them in the plain, and surely we shall be stronger than they. And he hearkened to their voice, and did so.
26 Post paso de la jaro Ben-Hadad revuis la Sirianojn, kaj iris en Afekon, por militi kontraŭ la Izraelidoj.
And it came to pass at the return of the year, that Ben-hadad mustered the Syrians, and went up to Aphek to fight against Israel.
27 Kaj la Izraelidoj ankaŭ pretigis sin kaj provizis sin per nutraĵoj kaj iris renkonte al ili. Kaj la Izraelidoj stariĝis tendare kontraŭ ili, kiel du malgrandaj kapraroj; sed la Sirianoj plenigis la tutan landon.
And the sons of Israel were mustered, and were supported, and went against them. And the sons of Israel encamped before them like two little flocks of kids, but the Syrians filled the country.
28 Tiam aliris homo de Dio, kaj diris al la reĝo de Izrael: Tiele diras la Eternulo: Pro tio, ke la Sirianoj diris, ke la Eternulo estas Dio de montoj kaj Li ne estas Dio de valoj, Mi transdonos tiun tutan grandan amason en vian manon, por ke vi sciu, ke Mi estas la Eternulo.
And a man of God came near and spoke to the king of Israel, and said, Thus says Jehovah, Because the Syrians have said, Jehovah is a god of the hills, but he is not a god of the valleys, therefore I will deliver all this great multitude into thy hand, and ye shall know that I am Jehovah.
29 Kaj staris tendare unuj kontraŭ la aliaj dum sep tagoj. En la sepa tago komenciĝis la batalo; kaj la Izraelidoj mortigis el la Sirianoj cent mil piedirantojn en unu tago.
And they encamped one opposite the other seven days. And so it was, that in the seventh day the battle was joined. And the sons of Israel killed of the Syrians a hundred thousand footmen in one day.
30 La ceteraj forkuris en la urbon Afek. Kaj la murego falis sur la restintajn dudek sep mil. Kaj Ben-Hadad kuris kaj venis en la urbon, en plej internan ĉambron de unu domo.
But the rest fled to Aphek, into the city, and the wall fell upon twenty-seven thousand men who were left. And Ben-hadad fled, and came into the city, into an inner chamber.
31 Kaj liaj servantoj diris al li: Ni aŭdis, ke la reĝoj de la domo de Izrael estas reĝoj kompatemaj; ni metu do sakaĵon sur niajn lumbojn kaj ŝnurojn sur niajn kapojn, kaj ni eliru al la reĝo de Izrael; eble li lasos la vivon al via animo.
And his servants said to him, Behold now, we have heard that the kings of the house of Israel are merciful kings. Let us, we pray thee, put sackcloth on our loins, and ropes upon our heads, and go out to the king of Israel. Perhaps he will save thy life.
32 Kaj ili zonis per sakaĵo siajn lumbojn kaj metis ŝnurojn sur siajn kapojn, kaj venis al la reĝo de Izrael, kaj diris: Via servanto Ben-Hadad diras: Mi petas lasi la vivon al mia animo. Kaj tiu diris: Ĉu li vivas ankoraŭ? li estas mia frato.
So they girded sackcloth on their loins, and put ropes on their heads, and came to the king of Israel, and said, Thy servant Ben-hadad says, I pray thee, let me live. And he said, Is he yet alive? He is my brother.
33 La homoj prenis tion kiel bonan signon, kaj rapidis certiĝi, ĉu tio estas pri li, kaj ili diris: Via frato Ben-Hadad. Kaj li diris: Iru, venigu lin. Tiam eliris al li Ben-Hadad, kaj li sidigis lin sur la ĉaro.
Now the men observed diligently whether anything would come from him. And they quickly caught it, and they said, Thy brother Ben-hadad. Then he said, Go ye, bring him. Then Ben-hadad came forth to him, and he caused him to come up into the chariot.
34 Kaj tiu diris al li: La urbojn, kiujn mia patro prenis de via patro, mi redonos; kaj vi povas aranĝi al vi stratojn en Damasko, kiel mia patro aranĝis en Samario. (Kaj Aĥab diris: ) Kaj mi forliberigos vin kun jena interligo. Kaj li faris kun li interligon kaj forliberigis lin.
And Ben-hadad said to him, The cities which my father took from thy father I will restore, and thou shall make streets for thee in Damascus as my father made in Samaria. And I, said Ahab, will let thee go with this covenant. So he made a covenant with him, and let him go.
35 Tiam unu viro el la profetidoj diris al sia kamarado laŭ la vorto de la Eternulo: Batu min. Sed tiu homo ne volis lin bati.
And a certain man of the sons of the prophets said by the word of Jehovah to his fellow, Smite me, I pray thee. And the man refused to smite him.
36 Tiam li diris al tiu: Pro tio, ke vi ne obeis la voĉon de la Eternulo, mortigos vin leono, kiam vi foriros de mi. Tiu foriris de li, kaj lin renkontis leono kaj mortigis lin.
Then said he to him, Because thou have not obeyed the voice of Jehovah, behold, as soon as thou are departed from me, a lion shall kill thee. And as soon as he was departed from him, a lion found him, and killed him.
37 Li trovis alian homon, kaj diris: Batu min. Kaj la homo lin batis tiel, ke li vundis lin per la batado.
Then he found another man, and said, Smite me, I pray thee. And the man smote him, smiting and wounding him.
38 Tiam la profeto iris kaj stariĝis antaŭ la reĝo sur la vojo kaj kovris per kovrotuko siajn okulojn.
So the prophet departed, and waited for the king by the way, and disguised himself with his headband over his eyes.
39 Kiam la reĝo iris pretere, li ekkriis al la reĝo, kaj diris: Via servanto eliris en batalon, kaj jen unu homo sin deturnis kaj alkondukis al mi alian homon, kaj diris: Gardu ĉi tiun homon; se li malaperos, tiam via animo anstataŭos lian animon, aŭ vi devos pese pagi kikaron da arĝento.
And as the king passed by, he cried out to the king, and he said, Thy servant went out into the midst of the battle, and, behold, a man turned aside, and brought a man to me, and said, Keep this man. If by any means he is missing, then shall thy life be for his life, or else thou shall pay a talent of silver.
40 Dum via servanto estis faranta tion kaj alion, tiu malaperis. Kaj la reĝo de Izrael diris al li: Tio estas via verdikto, vi mem decidis.
And as thy servant was busy here and there, he was gone. And the king of Israel said to him, So shall thy judgment be, thyself have decided it.
41 Tiam li rapide forprenis la kovrotukon de siaj okuloj, kaj la reĝo rekonis lin, ke li estas el la profetoj.
And he hastened, and took the headband away from his eyes, and the king of Israel discerned him that he was of the prophets.
42 Kaj li diris al li: Tiele diras la Eternulo: Pro tio, ke vi forlasis el la mano la homon, kiun Mi kondamnis, via animo anstataŭos lian animon kaj via popolo lian popolon.
And he said to him, Thus says Jehovah, Because thou have let go out of thy hand the man whom I had devoted to destruction, therefore thy life shall go for his life, and thy people for his people.
43 Kaj la reĝo de Izrael iris hejmen malĝoja kaj afliktita, kaj venis Samarion.
And the king of Israel went to his house heavy and displeased, and came to Samaria.
