Zechariah 2
1 And I lift up mine eyes, and look, and lo, a man, and in his hand a measuring line.
Pagkahuman mihangad ako ug nakita ko ang usa ka tawo nga nagdala ug igsusukod.
2 And I say, 'Whither are thou going?' And he saith unto me, 'To measure Jerusalem, to see how much [is] its breadth, and how much its length.'
Miingon ako, “Asa ka man moadto?” Busa miingon siya kanako, “Alang sa pagsukod sa Jerusalem, aron mahibaloan ang gilapdon ug kataas niini.”
3 And lo, the messenger who is speaking with me is going out, and another messenger is going out to meet him,
Unya milakaw ang anghel nga nakigsulti kanako ug migawas ang laing anghel aron sa pagsugat kaniya.
4 and he saith unto him, 'Run, speak unto this young man, saying: Unwalled villages inhabit doth Jerusalem, From the abundance of man and beast in her midst.
Miingon ang ikaduhang anghel kaniya, “Dagan ug sultihi kanang batan-ong lalaki; pag-ingon, 'Molingkod ang Jerusalem didto sa walay paril nga nasod tungod sa kadaghan sa mga lalaki ug mga mananap nga anaa kaniya.
5 And I — I am to her — an affirmation of Jehovah, A wall of fire round about, And for honour I am in her midst.
Tungod kay— mamahimo ako nga paril nga kalayo libot kaniya, ug mamahimo niya akong himaya diha sa iyang taliwala—mao kini ang gipamulong ni Yahweh.
6 Ho, ho, and flee from the land of the north, An affirmation of Jehovah, For, as the four winds of the heavens, I have spread you abroad, An affirmation of Jehovah.
Pagdali! Pagdali! gikan sa yuta sa amihanan—mao kini ang gipamulong ni Yahweh— tungod kay gipatibulaag ko kamo sama sa upat ka mga hangin sa kawanangan! —Mao kini ang gipamulong ni Yahweh.
7 Ho, Zion, be delivered who art dwelling [with] the daughter of Babylon.
Pagdali! Ikyas ngadto sa Zion, kamo nga namuyo uban sa mga anak nga babaye sa Babilonia!'''
8 For thus said Jehovah of Hosts: After honour He hath sent me unto the nations who are spoiling you, For he who is coming against you, Is coming against the daughter of His eye.
Tungod kay pagkahuman sa pagpasidungog ug pagpadala kanako ni Yahweh nga labawng makagagahom batok sa mga nasod nga nangilog kaninyo— kay si bisan kinsa nga migunit kanimo, nakagunit gayod sa mahinungdanong butang nga gipanalipdan sa Dios! —human sa pagbuhat ni Yahweh niini, miingon siya,
9 For lo, I am waving my hand against them, And they have been a spoil to their servants. And ye have known that Jehovah of Hosts hath sent me.
“Ang akong mga kamot mismo ang motay-og kanila, ug ilogan sila sa ilang mga ulipon.” Unya masayran gayod ninyo nga si Yahweh nga makagagahom ang nagpadala kanako.
10 Singe, and rejoice, O daughter of Zion, For lo, I am coming, and have dwelt in thy midst, An affirmation of Jehovah.
“Pag-awit alang sa kalipay, anak nga babaye sa Zion, tungod kay hapit na akong moanha ug mopuyo uban kaninyo! —Mao kini ang gipamulong ni Yahweh.”
11 And joined have been many nations unto Jehovah in that day, And they have been to Me for a people, And I have dwelt in thy midst, And thou hast known that Jehovah of Hosts hath sent me unto thee.
Unya ang inila nga mga nasod maghiusa ngadto kang Yahweh nianang adlawa. Miingon siya, “Unya mahimo kamong akong katawhan; tungod kay mopuyo ako taliwala kaninyo,” ug masayran ninyo nga si Yahweh nga labawng makagagahom ang nagpadala kanako nganha kaninyo.
12 And Jehovah hath inherited Judah, His portion on the holy ground, And He hath fixed again on Jerusalem.
Tungod kay maangkon ni Yahweh ang Juda ingon nga iyang katungod sa pagpanag-iya diha sa balaang yuta ug pilion pag-usab ang Jerusalem alang sa iyang kaugalingon.
13 Hush, all flesh, because of Jehovah, For He hath been roused up from His holy habitation!'
Paghilom, kamong tanang binuhat, diha sa atubangan ni Yahweh, tungod kay mokanaog siya gikan sa iyang balaang dapit!
