Zechariah 14
1 Lo, a day hath come to Jehovah, And divided hath been thy spoil in thy midst.
Tan-awa! Moabot ang adlaw ni Yahweh nga bahinon diha sa imong taliwala ang imong mga inilog.
2 And I have gathered all the nations unto Jerusalem to battle, And captured hath been the city, And spoiled have been the houses, And the women are lain with, Gone forth hath half the city in a removal, And the remnant of the people are not cut off from the city.
Tungod kay tigomon ko ang mga nasod batok sa Jerusalem alang sa pagpakiggubat ug mabihag ang siyudad. Pang-ilogon ang mga balay ug panglugoson ang mga kababayen-an. Mabihag ang katunga sa siyudad, apan ang nahibilin nga katawhan dili papahawaon sa siyudad.
3 And gone forth hath Jehovah, And He hath fought against those nations, As in the day of His fighting in a day of conflict.
Apan mogawas si Yahweh ug makiggubat batok niadtong mga nasora sama sa iyang pagpakiggubat sa adlaw sa panagsangka.
4 And stood have His feet, in that day, On the mount of Olives, That [is] before Jerusalem eastward, And cleft hath been the mount of Olives at its midst, To the east, and to the west, a very great valley, And removed hath the half of the mount towards the north. And its half towards the south.
Nianang adlawa ang iyang mga tiil motindog didto sa Bukid sa mga Olibo, nga anaa sa sidlakang bahin sa Jerusalem. Matunga ang Bukid sa Olibo taliwala sa sidlakan ug kasadpan ug mahimong dako nga walog ug ang katunga sa bukid mosibog sa amihan ug ang katunga mosibog sa habagatan.
5 And ye have fled [to] the valley of My mountains, For join doth the valley of the mountains to Azal, And ye have fled as ye fled before the shaking, In the days of Uzziah king of Judah, And come in hath Jehovah my God, All holy ones [are] with Thee.
Unya mokalagiw kamo paubos sa walog tungatunga sa mga kabukiran ni Yahweh, tungod kay ang walog nga anaa taliwala niadtong mga bukira mosangko sa Azal. Mokalagiw kamo sama sa pagkalagiw ninyo tungod sa linog sa mga adlaw ni Uzia, nga hari sa Juda. Unya moabot si Yahweh nga akong Dios ug ang tanang mga balaan magpuyo uban kaniya.
6 And it hath come to pass, in that day, The precious light is not, it is dense darkness,
Nianang adlawa wala nay kahayag, apan walay katugnaw o ice.
7 And there hath been one day, It is known to Jehovah, not day nor night, And it hath been at evening-time — there is light.
Nianang adlawa, ang adlaw nga si Yahweh lamang ang nasayod sa tanan, wala nay adlaw ug gabii, kay ang kagabhion mao na ang panahon sa kahayag.
8 And it hath come to pass, in that day, Go forth do living waters from Jerusalem, Half of them unto the eastern sea, And half of them unto the western sea, In summer and in winter it is.
Nianang adlawa ang buhing tubig modagayday gikan sa Jerusalem. Ang katunga kanila modagayday paingon sa dagat sa sidlakan ug ang katunga modagayday ngadto sa dagat sa kasadpan, sa ting-init man ug tingtugnaw.
9 And Jehovah hath become king over all the land, In that day there is one Jehovah, and His name one.
Mahimong hari si Yahweh sa tibuok kalibotan. Nianang adlawa anaa si Yahweh, ang usa nga Dios, ug ang iyang ngalan lamang.
10 Changed is all the land as a plain, From Gebo to Rimmon, south of Jerusalem, And she hath been high, and hath dwelt in her place, Even from the gate of Benjamin To the place of the first gate, unto the front gate, And from the tower of Hananeel, Unto the wine-vats of the king.
Ang tibuok nga yuta mahisama sa Araba, gikan sa Geba hangtod sa Rimon sa habagatang bahin sa Jerusalem. Padayon usab nga mobarog ang Jerusalem ug magpabilin kini sa iyang kaugalingong dapit, gikan sa Ganghaan sa Benjamin ngadto sa dapit kung asa nahimutang ang unang ganghaan, ug ngadto sa Kanto nga Ganghaan, ug gikan sa Tore ni Hananel hangtod sa pug-anan ug bino sa hari.
11 And they have dwelt in her, And destruction is no more, And Jerusalem hath dwelt confidently.
Magpuyo ang katawhan sa Jerusalem ug didto wala nay kasamok gikan sa Dios batok kanila. Magpuyo na nga luwas ang Jerusalem.
12 And this is the plague with which Jehovah Doth plague all the peoples who have warred against Jerusalem, He hath consumed away its flesh, And it is standing on its feet, And its eyes are consumed in their holes, And its tongue is consumed in their mouth.
Mao kini ang katalagman nga ihampak ni Yahweh sa tanang katawhan nga nakiggubat batok sa Jerusalem: Mangalata ang ilang unod bisan ug nagtindog pa sila. Mangalata usab ang ilang mga mata sa mga nahimutangan niini ug mangalata usab ang ilang mga dila diha sa ilang mga baba.
13 And it hath come to pass, in that day, A great destruction [from] Jehovah is among them, And they have seized each the hand of his neighbour, And gone up hath his hand against the hand of his neighbour.
Nianang adlawa ang dako nga kahadlok nga gikan kang Yahweh moabot taliwala kanila. Ug ang matag-usa modakop sa kamot sa uban, ug ang kamot sa usa mobakyaw batok sa kamot sa uban.
14 And also Judah is fought with in Jerusalem, And gathered hath been the force of all the nations round about, Gold, and silver, and apparel, in great abundance.
Makig-away usab ang Juda batok sa Jerusalem. Tigomon nila ang bahandi sa tanang mga nasod nga naglibot kanila—bulawan, plata, ug linong mga bisti nga daghan kaayo.
15 And so is the plague of the horse, of the mule, Of the camel, and of the ass, And of all the cattle that are in these camps, As this plague.
Moabot usab ang katalagman ngadto sa mga kabayo ug sa mga mula, sa mga kamelyo ug sa mga asno, ug ang matag mananap niadtong kampoha mag-antos usab sa samang katalagman.
16 And it hath come to pass, Every one who hath been left of all the nations, Who are coming in against Jerusalem, They have also gone up from year to year, To bow themselves to the King, Jehovah of Hosts, And to celebrate the feast of the booths.
Unya mahitabo nga ang tanan nga nahibilin niadtong mga nasora nga mibatok sa Jerusalem motungas hinuon didto matag tuig aron pagsimba sa hari nga si Yahweh nga makagagahom, ug kinahanglan nga motamod sa Kasaulogan sa mga Balongbalong.
17 And it hath come to pass, That he who doth not go up of the families of the land unto Jerusalem, To bow himself to the King, Jehovah of Hosts, Even on them there is no shower.
Mahitabo nga kung ang matag-usa nga gikan sa mga nasod sa kalibotan dili mosubida ngadto sa Jerusalem aron pagsimba sa hari nga si Yahweh nga makagagahom, dili sila padad-an ug ulan ni Yahweh.
18 And if the family of Egypt go not up, nor come in, Then not on them is the plague With which Jehovah doth plague the nations That go not up to celebrate the feast of booths.
Kung ang nasod sa Ehipto dili motungas didto, dili sila makadawat ug ulan. Moabot ang katalagman nga gikan ni Yahweh sa mga nasod nga wala mitungas aron sa pagsaulog sa Kasaulogan sa mga Balongbalong.
19 This is the punishment of the sin of Egypt, And the punishment of the sin of all the nations, That go not up to celebrate the feast of booths.
Mao kini ang silot alang sa Ehipto ug ang silot niadtong kanasoran nga wala mitungas paingon sa Jerusalem aron sa paghimo sa Kasaulogan sa mga Balongbalong.
20 In that day there is on bells of the horse, 'Holy to Jehovah,' And the pots in the house of Jehovah Have been as bowls before the altar.
Apan nianang adlawa, ang mga kampanilya sa mga kabayo moingon, “Paglain alang kang Yahweh,” ug ang mga dagkong panaksan sa balay ni Yahweh mahisama sa mga panaksan atubangan sa halaran.
21 And every pot in Jerusalem, and in Judah, Have been holy to Jehovah of Hosts, And all those sacrificing have come in, And have taken of them, and boiled in them, And there is no merchant any more in the house of Jehovah of Hosts in that day!
Tungod kay ang matag kulon sa Jerusalem ug Juda gilain alang kang Yahweh nga makagagahom ug ang matag usa nga magdala ug halad makagamit niini aron lutoan ug makan-an. Nianang adlawa ang mga mamaligya dili na magpabilin sa balay ni Yahweh nga makagagahom.
