Titus 3

1 Remind them to be subject to principalities and authorities, to obey rule, unto every good work to be ready,

தே யதா² தே³ஸா²தி⁴பாநாம்’ ஸா²ஸகாநாஞ்ச நிக்⁴நா ஆஜ்ஞாக்³ராஹிண்ஸ்²ச ஸர்வ்வஸ்மை ஸத்கர்ம்மணே ஸுஸஜ்ஜாஸ்²ச ப⁴வேயு​:

2 of no one to speak evil, not to be quarrelsome — gentle, showing all meekness to all men,

கமபி ந நிந்தே³யு ர்நிவ்விரோதி⁴ந​: க்ஷாந்தாஸ்²ச ப⁴வேயு​: ஸர்வ்வாந் ப்ரதி ச பூர்ணம்’ ம்ரு’து³த்வம்’ ப்ரகாஸ²யேயுஸ்²சேதி தாந் ஆதி³ஸ²|

3 for we were once — also we — thoughtless, disobedient, led astray, serving desires and pleasures manifold, in malice and envy living, odious — hating one another;

யத​: பூர்வ்வம்’ வயமபி நிர்ப்³போ³தா⁴ அநாஜ்ஞாக்³ராஹிணோ ப்⁴ராந்தா நாநாபி⁴லாஷாணாம்’ ஸுகா²நாஞ்ச தா³ஸேயா து³ஷ்டத்வேர்ஷ்யாசாரிணோ க்⁴ரு’ணிதா​: பரஸ்பரம்’ த்³வேஷிணஸ்²சாப⁴வாம​: |

4 and when the kindness and the love to men of God our Saviour did appear

கிந்த்வஸ்மாகம்’ த்ராதுரீஸ்²வரஸ்ய யா த³யா மர்த்த்யாநாம்’ ப்ரதி ச யா ப்ரீதிஸ்தஸ்யா​: ப்ராது³ர்பா⁴வே ஜாதே

5 (not by works that [are] in righteousness that we did but according to His kindness, ) He did save us, through a bathing of regeneration, and a renewing of the Holy Spirit,

வயம் ஆத்மக்ரு’தேப்⁴யோ த⁴ர்ம்மகர்ம்மப்⁴யஸ்தந்நஹி கிந்து தஸ்ய க்ரு’பாத​: புநர்ஜந்மரூபேண ப்ரக்ஷாலநேந ப்ரவித்ரஸ்யாத்மநோ நூதநீகரணேந ச தஸ்மாத் பரித்ராணாம்’ ப்ராப்தா​:

6 which He poured upon us richly, through Jesus Christ our Saviour,

ஸ சாஸ்மாகம்’ த்ராத்ரா யீஸு²க்²ரீஷ்டேநாஸ்மது³பரி தம் ஆத்மாநம்’ ப்ரசுரத்வேந வ்ரு’ஷ்டவாந்|

7 that having been declared righteous by His grace, heirs we may become according to the hope of life age-during. (aiōnios g166)

இத்த²ம்’ வயம்’ தஸ்யாநுக்³ரஹேண ஸபுண்யீபூ⁴ய ப்ரத்யாஸ²யாநந்தஜீவநஸ்யாதி⁴காரிணோ ஜாதா​: | (aiōnios g166)

8 Stedfast [is] the word; and concerning these things I counsel thee to affirm fully, that they may be thoughtful, to be leading in good works — who have believed God; these are the good and profitable things to men,

வாக்யமேதத்³ விஸ்²வஸநீயம் அதோ ஹேதோரீஸ்²வரே யே விஸ்²வஸிதவந்தஸ்தே யதா² ஸத்கர்ம்மாண்யநுதிஷ்டே²யுஸ்ததா² தாந் த்³ரு’ட⁴ம் ஆஜ்ஞாபயேதி மமாபி⁴மதம்’| தாந்யேவோத்தமாநி மாநவேப்⁴ய​: ப²லதா³நி ச ப⁴வந்தி|

9 and foolish questions, and genealogies, and contentions, and strivings about law, stand away from — for they are unprofitable and vain.

மூடே⁴ப்⁴ய​: ப்ரஸ்²நவம்’ஸா²வலிவிவாதே³ப்⁴யோ வ்யவஸ்தா²யா விதண்டா³ப்⁴யஸ்²ச நிவர்த்தஸ்வ யதஸ்தா நிஷ்ப²லா அநர்த²காஸ்²ச ப⁴வந்தி|

10 A sectarian man, after a first and second admonition be rejecting,

யோ ஜநோ பி³பி⁴த்ஸுஸ்தம் ஏகவாரம்’ த்³விர்வ்வா ப்ரபோ³த்⁴ய தூ³ரீகுரு,

11 having known that he hath been subverted who [is] such, and doth sin, being self-condemned.

யதஸ்தாத்³ரு’ஸோ² ஜநோ விபத²கா³மீ பாபிஷ்ட² ஆத்மதோ³ஷகஸ்²ச ப⁴வதீதி த்வயா ஜ்ஞாயதாம்’|

12 When I shall send Artemas unto thee, or Tychicus, be diligent to come unto me to Nicopolis, for there to winter I have determined.

யதா³ஹம் ஆர்த்திமாம்’ துகி²கம்’ வா தவ ஸமீபம்’ ப்ரேஷயிஷ்யாமி ததா³ த்வம்’ நீகபலௌ மம ஸமீபம் ஆக³ந்தும்’ யதஸ்வ யதஸ்தத்ரைவாஹம்’ ஸீ²தகாலம்’ யாபயிதும்’ மதிம் அகார்ஷம்’|

13 Zenas the lawyer and Apollos bring diligently on their way, that nothing to them may be lacking,

வ்யவஸ்தா²பக​: ஸீநா ஆபல்லுஸ்²சைதயோ​: கஸ்யாப்யபா⁴வோ யந்ந ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ தௌ யத்நேந த்வயா விஸ்ரு’ஜ்யேதாம்’|

14 and let them learn — ours also — to be leading in good works to the necessary uses, that they may not be unfruitful.

அபரம் அஸ்மதீ³யலோகா யந்நிஷ்ப²லா ந ப⁴வேயுஸ்தத³ர்த²ம்’ ப்ரயோஜநீயோபகாராயா ஸத்கர்ம்மாண்யநுஷ்டா²தும்’ ஸி²க்ஷந்தாம்’|

15 Salute thee do all those with me; salute those loving us in faith; the grace [is] with you all!

மம ஸங்கி³ந​: ஸவ்வே த்வாம்’ நமஸ்குர்வ்வதே| யே விஸ்²வாஸாத்³ அஸ்மாஸு ப்ரீயந்தே தாந் நமஸ்குரு; ஸர்வ்வேஷு யுஷ்மாஸ்வநுக்³ரஹோ பூ⁴யாத்| ஆமேந்|