< Titus 3 >
1 Remind them to be subject to principalities and authorities, to obey rule, unto every good work to be ready,
υπομιμνησκε αυτους αρχαις και εξουσιαις υποτασσεσθαι πειθαρχειν προς παν εργον αγαθον ετοιμους ειναι
2 of no one to speak evil, not to be quarrelsome — gentle, showing all meekness to all men,
μηδενα βλασφημειν αμαχους ειναι επιεικεις πασαν ενδεικνυμενους πραοτητα προς παντας ανθρωπους
3 for we were once — also we — thoughtless, disobedient, led astray, serving desires and pleasures manifold, in malice and envy living, odious — hating one another;
ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοι απειθεις πλανωμενοι δουλευοντες επιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις εν κακια και φθονω διαγοντες στυγητοι μισουντες αλληλους
4 and when the kindness and the love to men of God our Saviour did appear
οτε δε η χρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη του σωτηρος ημων θεου
5 (not by works that [are] in righteousness that we did but according to His kindness, ) He did save us, through a bathing of regeneration, and a renewing of the Holy Spirit,
ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνη ων εποιησαμεν ημεις αλλα κατα τον αυτου ελεον εσωσεν ημας δια λουτρου παλιγγενεσιας και ανακαινωσεως πνευματος αγιου
6 which He poured upon us richly, through Jesus Christ our Saviour,
ου εξεχεεν εφ ημας πλουσιως δια ιησου χριστου του σωτηρος ημων
7 that having been declared righteous by His grace, heirs we may become according to the hope of life age-during. (aiōnios )
ινα δικαιωθεντες τη εκεινου χαριτι κληρονομοι γενωμεθα κατ ελπιδα ζωης αιωνιου (aiōnios )
8 Stedfast [is] the word; and concerning these things I counsel thee to affirm fully, that they may be thoughtful, to be leading in good works — who have believed God; these are the good and profitable things to men,
πιστος ο λογος και περι τουτων βουλομαι σε διαβεβαιουσθαι ινα φροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες τω θεω ταυτα εστιν τα καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποις
9 and foolish questions, and genealogies, and contentions, and strivings about law, stand away from — for they are unprofitable and vain.
μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και ερεις και μαχας νομικας περιιστασο εισιν γαρ ανωφελεις και ματαιοι
10 A sectarian man, after a first and second admonition be rejecting,
αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου
11 having known that he hath been subverted who [is] such, and doth sin, being self-condemned.
ειδως οτι εξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει ων αυτοκατακριτος
12 When I shall send Artemas unto thee, or Tychicus, be diligent to come unto me to Nicopolis, for there to winter I have determined.
οταν πεμψω αρτεμαν προς σε η τυχικον σπουδασον ελθειν προς με εις νικοπολιν εκει γαρ κεκρικα παραχειμασαι
13 Zenas the lawyer and Apollos bring diligently on their way, that nothing to them may be lacking,
ζηναν τον νομικον και απολλω σπουδαιως προπεμψον ινα μηδεν αυτοις λειπη
14 and let them learn — ours also — to be leading in good works to the necessary uses, that they may not be unfruitful.
μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις τας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσιν ακαρποι
15 Salute thee do all those with me; salute those loving us in faith; the grace [is] with you all!
ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες ασπασαι τους φιλουντας ημας εν πιστει η χαρις μετα παντων υμων αμην