Romans 9
1 Truth I say in Christ, I lie not, my conscience bearing testimony with me in the Holy Spirit,
អហំ កាញ្ចិទ៑ កល្បិតាំ កថាំ ន កថយាមិ, ខ្រីឞ្ដស្យ សាក្ឞាត៑ សត្យមេវ ព្រវីមិ បវិត្រស្យាត្មនះ សាក្ឞាន៑ មទីយំ មន ឯតត៑ សាក្ឞ្យំ ទទាតិ។
2 that I have great grief and unceasing pain in my heart —
មមាន្តរតិឝយទុះខំ និរន្តរំ ខេទឝ្ច
3 for I was wishing, I myself, to be anathema from the Christ — for my brethren, my kindred, according to the flesh,
តស្មាទ៑ អហំ ស្វជាតីយភ្រាត្ឫណាំ និមិត្តាត៑ ស្វយំ ខ្រីឞ្ដាច្ឆាបាក្រាន្តោ ភវិតុម៑ ឰច្ឆម៑។
4 who are Israelites, whose [is] the adoption, and the glory, and the covenants, and the lawgiving, and the service, and the promises,
យតស្ត ឥស្រាយេលស្យ វំឝា អបិ ច ទត្តកបុត្រត្វំ តេជោ និយមោ វ្យវស្ថាទានំ មន្ទិរេ ភជនំ ប្រតិជ្ញាះ បិត្ឫបុរុឞគណឝ្ចៃតេឞុ សវ៌្វេឞុ តេឞាម៑ អធិការោៜស្តិ។
5 whose [are] the fathers, and of whom [is] the Christ, according to the flesh, who is over all, God blessed to the ages. Amen. (aiōn g165)
តត៑ កេវលំ នហិ កិន្តុ សវ៌្វាធ្យក្ឞះ សវ៌្វទា សច្ចិទានន្ទ ឦឝ្វរោ យះ ខ្រីឞ្ដះ សោៜបិ ឝារីរិកសម្ពន្ធេន តេឞាំ វំឝសម្ភវះ។ (aiōn g165)
6 And it is not possible that the word of God hath failed; for not all who [are] of Israel are these Israel;
ឦឝ្វរស្យ វាក្យំ វិផលំ ជាតម៑ ឥតិ នហិ យត្ការណាទ៑ ឥស្រាយេលោ វំឝេ យេ ជាតាស្តេ សវ៌្វេ វស្តុត ឥស្រាយេលីយា ន ភវន្តិ។
7 nor because they are seed of Abraham [are] all children, but — 'in Isaac shall a seed be called to thee;'
អបរម៑ ឥព្រាហីមោ វំឝេ ជាតា អបិ សវ៌្វេ តស្យៃវ សន្តានា ន ភវន្តិ កិន្តុ ឥស្ហាកោ នាម្នា តវ វំឝោ វិខ្យាតោ ភវិឞ្យតិ។
8 that is, the children of the flesh — these [are] not children of God; but the children of the promise are reckoned for seed;
អត៌្ហាត៑ ឝារីរិកសំសគ៌ាត៑ ជាតាះ សន្តានា យាវន្តស្តាវន្ត ឯវេឝ្វរស្យ សន្តានា ន ភវន្តិ កិន្តុ ប្រតិឝ្រវណាទ៑ យេ ជាយន្តេ តឯវេឝ្វរវំឝោ គណ្យតេ។
9 for the word of promise [is] this; 'According to this time I will come, and there shall be to Sarah a son.'
យតស្តត្ប្រតិឝ្រុតេ រ្វាក្យមេតត៑, ឯតាទ្ឫឝេ សមយេ ៜហំ បុនរាគមិឞ្យាមិ តត្បូវ៌្វំ សារាយាះ បុត្រ ឯកោ ជនិឞ្យតេ។
10 And not only [so], but also Rebecca, having conceived by one — Isaac our father —
អបរមបិ វទាមិ ស្វមនោៜភិលាឞត ឦឝ្វរេណ យន្និរូបិតំ តត៑ កម៌្មតោ នហិ កិន្ត្វាហ្វយិតុ រ្ជាតមេតទ៑ យថា សិទ្ធ្យតិ
11 (for they being not yet born, neither having done anything good or evil, that the purpose of God, according to choice, might remain; not of works, but of Him who is calling, ) it was said to her —
តទត៌្ហំ រិព្កានាមិកយា យោឞិតា ជនៃកស្មាទ៑ អត៌្ហាទ៑ អស្មាកម៑ ឥស្ហាកះ បូវ៌្វបុរុឞាទ៑ គព៌្ហេ ធ្ឫតេ តស្យាះ សន្តានយោះ ប្រសវាត៑ បូវ៌្វំ កិញ្ច តយោះ ឝុភាឝុភកម៌្មណះ ករណាត៑ បូវ៌្វំ
12 'The greater shall serve the less;'
តាំ ប្រតីទំ វាក្យម៑ ឧក្តំ, ជ្យេឞ្ឋះ កនិឞ្ឋំ សេវិឞ្យតេ,
13 according as it hath been written, 'Jacob I did love, and Esau I did hate.'
យថា លិខិតម៑ អាស្តេ, តថាប្យេឞាវិ ន ប្រីត្វា យាកូពិ ប្រីតវាន៑ អហំ។
14 What, then, shall we say? unrighteousness [is] with God? let it not be!
តហ៌ិ វយំ កិំ ព្រូមះ? ឦឝ្វរះ កិម៑ អន្យាយការី? តថា ន ភវតុ។
15 for to Moses He saith, 'I will do kindness to whom I do kindness, and I will have compassion on whom I have compassion;'
យតះ ស ស្វយំ មូសាម៑ អវទត៑; អហំ យស្មិន៑ អនុគ្រហំ ចិកីឞ៌ាមិ តមេវានុគ្ឫហ្លាមិ, យញ្ច ទយិតុម៑ ឥច្ឆាមិ តមេវ ទយេ។
16 so, then — not of him who is willing, nor of him who is running, but of God who is doing kindness:
អតឯវេច្ឆតា យតមានេន វា មានវេន តន្ន សាធ្យតេ ទយាការិណេឝ្វរេណៃវ សាធ្យតេ។
17 for the Writing saith to Pharaoh — 'For this very thing I did raise thee up, that I might shew in thee My power, and that My name might be declared in all the land;'
ផិរៅណិ ឝាស្ត្រេ លិខតិ, អហំ ត្វទ្ទ្វារា មត្បរាក្រមំ ទឝ៌យិតុំ សវ៌្វប្ឫថិវ្យាំ និជនាម ប្រកាឝយិតុញ្ច ត្វាំ ស្ថាបិតវាន៑។
18 so, then, to whom He willeth, He doth kindness, and to whom He willeth, He doth harden.
អតះ ស យម៑ អនុគ្រហីតុម៑ ឥច្ឆតិ តមេវានុគ្ឫហ្លាតិ, យញ្ច និគ្រហីតុម៑ ឥច្ឆតិ តំ និគ្ឫហ្លាតិ។
19 Thou wilt say, then, to me, 'Why yet doth He find fault? for His counsel who hath resisted?'
យទិ វទសិ តហ៌ិ ស ទោឞំ កុតោ គ្ឫហ្លាតិ? តទីយេច្ឆាយាះ ប្រតិពន្ធកត្វំ កត៌្តំ កស្យ សាមត៌្ហ្យំ វិទ្យតេ?
20 nay, but, O man, who art thou that art answering again to God? shall the thing formed say to Him who did form [it], Why me didst thou make thus?
ហេ ឦឝ្វរស្យ ប្រតិបក្ឞ មត៌្យ ត្វំ កះ? ឯតាទ្ឫឝំ មាំ កុតះ ស្ឫឞ្ដវាន៑? ឥតិ កថាំ ស្ឫឞ្ដវស្តុ ស្រឞ្ដ្រេ កិំ កថយិឞ្យតិ?
21 hath not the potter authority over the clay, out of the same lump to make the one vessel to honour, and the one to dishonour?
ឯកស្មាន៑ ម្ឫត្បិណ្ឌាទ៑ ឧត្ក្ឫឞ្ដាបក្ឫឞ្ដៅ ទ្វិវិធៅ កលឝៅ កត៌្តុំ កិំ កុលាលស្យ សាមត៌្ហ្យំ នាស្តិ?
22 And if God, willing to shew the wrath and to make known His power, did endure, in much long suffering, vessels of wrath fitted for destruction,
ឦឝ្វរះ កោបំ ប្រកាឝយិតុំ និជឝក្តិំ ជ្ញាបយិតុញ្ចេច្ឆន៑ យទិ វិនាឝស្យ យោគ្យានិ ក្រោធភាជនានិ ប្រតិ ពហុកាលំ ទីគ៌្ហសហិឞ្ណុតាម៑ អាឝ្រយតិ;
23 and that He might make known the riches of His glory on vessels of kindness, that He before prepared for glory, whom also He did call — us —
អបរញ្ច វិភវប្រាប្ត្យត៌្ហំ បូវ៌្វំ និយុក្តាន្យនុគ្រហបាត្រាណិ ប្រតិ និជវិភវស្យ ពាហុល្យំ ប្រកាឝយិតុំ កេវលយិហូទិនាំ នហិ ភិន្នទេឝិនាមបិ មធ្យាទ្
24 not only out of Jews, but also out of nations,
អស្មានិវ តាន្យាហ្វយតិ តត្រ តវ កិំ?
25 as also in Hosea He saith, 'I will call what [is] not My people — My people; and her not beloved — Beloved,
ហោឝេយគ្រន្ថេ យថា លិខិតម៑ អាស្តេ, យោ លោកោ មម នាសីត៑ តំ វទិឞ្យាមិ មទីយកំ។ យា ជាតិ រ្មេៜប្រិយា ចាសីត៑ តាំ វទិឞ្យាម្យហំ ប្រិយាំ។
26 and it shall be — in the place where it was said to them, Ye [are] not My people; there they shall be called sons of the living God.'
យូយំ មទីយលោកា ន យត្រេតិ វាក្យមៅច្យត។ អមរេឝស្យ សន្តានា ឥតិ ខ្យាស្យន្តិ តត្រ តេ។
27 And Isaiah doth cry concerning Israel, 'If the number of the sons of Israel may be as the sand of the sea, the remnant shall be saved;
ឥស្រាយេលីយលោកេឞុ យិឝាយិយោៜបិ វាចមេតាំ ប្រាចារយត៑, ឥស្រាយេលីយវំឝានាំ យា សំខ្យា សា តុ និឝ្ចិតំ។ សមុទ្រសិកតាសំខ្យាសមានា យទិ ជាយតេ។ តថាបិ កេវលំ លោកៃរល្បៃស្ត្រាណំ វ្រជិឞ្យតេ។
28 for a matter He is finishing, and is cutting short in righteousness, because a matter cut short will the Lord do upon the land.
យតោ ន្យាយេន ស្វំ កម៌្ម បរេឝះ សាធយិឞ្យតិ។ ទេឝេ សឯវ សំក្ឞេបាន្និជំ កម៌្ម ករិឞ្យតិ។
29 and according as Isaiah saith before, 'Except the Lord of Sabaoth did leave to us a seed, as Sodom we had become, and as Gomorrah we had been made like.'
យិឝាយិយោៜបរមបិ កថយាមាស, សៃន្យាធ្យក្ឞបរេឝេន ចេត៑ កិញ្ចិន្នោទឝិឞ្យត។ តទា វយំ សិទោមេវាភវិឞ្យាម វិនិឝ្ចិតំ។ យទ្វា វយម៑ អមោរាយា អគមិឞ្យាម តុល្យតាំ។
30 What, then, shall we say? that nations who are not pursuing righteousness did attain to righteousness, and righteousness that [is] of faith,
តហ៌ិ វយំ កិំ វក្ឞ្យាមះ? ឥតរទេឝីយា លោកា អបិ បុណ្យាត៌្ហម៑ អយតមានា វិឝ្វាសេន បុណ្យម៑ អលភន្ត;
31 and Israel, pursuing a law of righteousness, at a law of righteousness did not arrive;
កិន្ត្វិស្រាយេល្លោកា វ្យវស្ថាបាលនេន បុណ្យាត៌្ហំ យតមានាស្តន៑ នាលភន្ត។
32 wherefore? because — not by faith, but as by works of law; for they did stumble at the stone of stumbling,
តស្យ កិំ ការណំ? តេ វិឝ្វាសេន នហិ កិន្តុ វ្យវស្ថាយាះ ក្រិយយា ចេឞ្ដិត្វា តស្មិន៑ ស្ខលនជនកេ បាឞាណេ បាទស្ខលនំ ប្រាប្តាះ។
33 according as it hath been written, 'Lo, I place in Sion a stone of stumbling and a rock of offence; and every one who is believing thereon shall not be ashamed.'
លិខិតំ យាទ្ឫឝម៑ អាស្តេ, បឝ្យ បាទស្ខលាត៌្ហំ ហិ សីយោនិ ប្រស្តរន្តថា។ ពាធាការញ្ច បាឞាណំ បរិស្ថាបិតវានហម៑។ វិឝ្វសិឞ្យតិ យស្តត្រ ស ជនោ ន ត្របិឞ្យតេ។
