Psalms 94
1 God of vengeance — Jehovah! God of vengeance, shine forth.
И итиқамлар алғучи Тәңри, Пәрвәрдигар! И интиқамлар алғучи Тәңри, парлиғайсән!
2 Be lifted up, O Judge of the earth, Send back a recompence on the proud.
Көтирилгин, Өзүңни көтәргин, и җаһанни Сорақ Қилғучи, Мәғрурларға җазасини бәргин!
3 Till when [do] the wicked, O Jehovah? Till when do the wicked exult?
Қачанғичә рәзилләр, и Пәрвәрдигар, Қачанғичә рәзилләр тәнтәнә қилип жүривериду?
4 They utter — they speak an old saw, All working iniquity do boast themselves.
Қачанғичә һакавурларчә сөзләп валақшийду, Қәбиһлик қилғучиларниң һәммиси йоған гәп қилип жүриду?
5 Thy people, O Jehovah, they bruise, And Thine inheritance they afflict.
Улар хәлқиңни езиду, и Пәрвәрдигар, Сениң мирасиңға җәбир-җапа салмақта.
6 Widow and sojourner they slay, And fatherless ones they murder.
Тул аял вә ғерип-мусапирларни қирип, Йетим-йесирләрни өлтүрүп: —
7 And they say, 'Jehovah doth not see, And the God of Jacob doth not consider.'
«Яһ көрмәйду», «Яқупниң Худаси көңүл бөлмәйду», — дәйду.
8 Consider, ye brutish among the people, And ye foolish, when do ye act wisely?
Силәр көңүл қоюңлар, и әлниң һамақәтлири! Ахмақлар, қачан дана болисиләр?
9 He who planteth the ear doth He not hear? He who formeth the eye doth He not see?
Қулақни тиклигүчиниң Өзи аңлимамду? Көзни Ясиғучиниң Өзи көрмәмду?
10 He who is instructing nations, Doth He not reprove? He who is teaching man knowledge [is] Jehovah.
Әлләрни тәрбийилигүчи, Инсанға әқил-билим үгәткүчиниң Өзи адәмни әйиплимәмду?
11 He knoweth the thoughts of man, that they [are] vanity.
Пәрвәрдигар инсанниң ой-хияллириниң тутами йоқлуғини билиду.
12 O the happiness of the man Whom Thou instructest, O Jah, And out of Thy law teachest him,
Сән тәрбийилигән адәм бәхитликтур, и Яһ, Йәни Сән Тәврат-қанунуңдин әқил үгитидиған киши бәхитликтур!
13 To give rest to him from days of evil, While a pit is digged for the wicked.
Шундақ қилип, таки пасиқлар үчүн орәк коланғичә — Сән уни яман күнләрдин хатирҗәм сақлайсән.
14 For Jehovah leaveth not His people, And His inheritance forsaketh not.
Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқини тәрк әтмәйду, Яки Өз мирасидин ваз кәчмәйду.
15 For to righteousness judgment turneth back, And after it all the upright of heart,
Чүнки һөкүм-пәрман һоқуқи һаман адаләткә қайтиду, Барлиқ дили дуруслар болса, униң кәйнидин маңиду.
16 Who riseth up for me with evil doers? Who stationeth himself for me with workers of iniquity?
Мән үчүн яманлар билән қаршилишишқа ким орнидин туриду? Мән үчүн қәбиһлик қилғучилар билән қаршилишишиқа ким мәйданға чиқиду?
17 Unless Jehovah [were] a help to me, My soul had almost inhabited silence.
Әгәр Пәрвәрдигар маңа ярдәмдә болмиған болса, Җеним балдур чиқип сүкүт диярида ятар еди.
18 If I have said, 'My foot hath slipped,' Thy kindness, O Jehovah, supporteth me.
Айиғим путлишай дегинидә, Өзгәрмәс муһәббитиң, и Пәрвәрдигар, мени йөлиди.
19 In the abundance of my thoughts within me, Thy comforts delight my soul.
Ичимдики көплигән ғәм-әндишиләр арисида, Сениң тәсәллилириң җенимни сөйүндүрди.
20 Is a throne of mischief joined [with] Thee? A framer of perverseness by statute?
Инсапсизлиқни қанунға айландуридиған, Ач көз олтарған бир тәхт, Сән билән алақидә боламду?
21 They decree against the soul of the righteous, And innocent blood declare wicked.
Улар һәққанийларниң җениға һуҗум қилишқа жиғилиду, Бигуна қанни төкидиған һөкүмләрни чиқармақта.
22 And Jehovah is for a high place to me, And my God [is] for a rock — my refuge,
Бирақ Пәрвәрдигар мениң егиз қорғиним болиду; Һә, мениң Худайим панаһ Қорам Тешимдур.
23 And turneth back on them their iniquity, And in their wickedness cutteth them off; Jehovah our God doth cut them off!
У уларниң қәбиһлигини өз бешиға салиду, Уларниң өз явузлуқлири билән уларни үзүп ташлайду, Бәрһәқ, Пәрвәрдигар Худайимиз уларни үзүп ташлар.
