< Psalms 92 >
1 A Psalm. — A Song for the sabbath-day. Good to give thanks to Jehovah, And to sing praises to Thy name, O Most High,
Maoy usa ka butang nga maayo ang paghatag ug mga pasalamat kang Jehova, Ug sa pag-awit sa mga pagdayeg sa imong ngalan, Oh Hataas Uyamut;
2 To declare in the morning Thy kindness, And Thy faithfulness in the nights.
Sa pagmantala sa imong mahigugmaong-kalolot sa buntag, Ug sa imong pagkamatinumanon sa matag-gabii,
3 On ten strings and on psaltery, On (higgaion) with harp.
Uban sa decacordio, ug uban sa mga alawiton nga mga salmo; Uban sa maligdong paningog nga duyog sa alpa.
4 For Thou hast caused me to rejoice, O Jehovah, in Thy work, Concerning the works of Thy hands I sing.
Kay ikaw, Oh Jehova, nalipay kanako pinaagi sa imong buhat; Sa mga buhat sa imong mga kamot magahimaya ako.
5 How great have been Thy works, O Jehovah, Very deep have been Thy thoughts.
Pagkadagku gayud sa imong mga buhat, Oh Jehova! Hilabihan pagkahalalum sa imong mga hunahuna.
6 A brutish man doth not know, And a fool understandeth not this; —
Ang tawo nga mananapon dili mahibalo; Ni makasabut ang buang niini:
7 When the wicked flourish as a herb, And blossom do all workers of iniquity — For their being destroyed for ever and ever!
Sa manurok ang mga dautan ingon sa balili, Ug sa diha nga molabong ang tanang mga mamumuhat sa kasal-anan; Kini mao nga (sila) pagalaglagon sa walay katapusan.
8 And Thou [art] high to the age, O Jehovah.
Apan ikaw, Oh Jehova, anaa sa kahitas-an sa walay katapusan.
9 For, lo, Thine enemies, O Jehovah, For, lo, Thine enemies, do perish, Separate themselves do all workers of iniquity.
Kay, ania karon, ang imong mga kaaway, Oh Jehova, Kay, ania karon, ang imong mga kaaway mangahanaw; Pagapatlaagon ang tanang mga mamumuhat sa kasal-anan.
10 And Thou exaltest as a reem my horn, I have been anointed with fresh oil.
Apan imong gibayaw ang akong sungay sama sa sungay sa vaca nga ihalas: Gidihogan ako sa lana nga bag-o.
11 And mine eye looketh on mine enemies, Of those rising up against me, The evil doers, do mine ears hear.
Nakatan-aw usab ang akong mga mata sa akong tinguha ibabaw sa akong mga kaaway, Ang akong mga igdulungog nakadungog sa akong tinguha sa mga mamumuhat sa kadautan nga mingtindog batok kanako.
12 The righteous as a palm-tree flourisheth, As a cedar in Lebanon he groweth.
Ang matarung molangbo sama sa palma: Motubo siya sama sa cedro sa Libano.
13 Those planted in the house of Jehovah, In the courts of our God do flourish.
(Sila) natanum diha sa balay ni Jehova; Molangbo (sila) sa mga sawang sa atong Dios.
14 Still they bring forth in old age, Fat and flourishing are they,
(Sila) mohatag pa ug bunga bisan sa pagkatigulang na; Mangapuno (sila) sa duga ug (sila) mangalunhaw:
15 To declare that upright [is] Jehovah my rock, And there is no perverseness in Him!
Sa pagmantala nga si Jehova maoy matul-id; Siya mao ang akong bato, ug kaniya, walay bisan unsa nga pagka-dili-matarung.