Psalms 91
1 He who is dwelling In the secret place of the Most High, In the shade of the Mighty lodgeth habitually,
Sæll er sá sem nýtur verndar hins hæsta og hvílir í skjóli hins almáttuga,
2 He is saying of Jehovah, 'My refuge, and my bulwark, my God, I trust in Him,'
sá sem getur sagt við Drottin: „Þú ert skjól mitt og vörn! Þú ert minn Guð, ég treysti þér!“
3 For He delivereth thee from the snare of a fowler, From a calamitous pestilence.
Hann frelsar þig úr snörunni og bjargar þér undan plágunni.
4 With His pinion He covereth thee over, And under His wings thou dost trust, A shield and buckler [is] His truth.
Hann mun skýla þér undir vængjum sínum. Þar muntu finna öruggt skjól! Hann hefur lofað að vernda þig og frelsa.
5 Thou art not afraid of fear by night, Of arrow that flieth by day,
Nú þarftu ekki lengur að óttast ógnir myrkursins, né örina sem þýtur að morgni.
6 Of pestilence in thick darkness that walketh, Of destruction that destroyeth at noon,
Heldur ekki drepsótt næturinnar né skelfingu um hábjartan dag.
7 There fall at thy side a thousand, And a myriad at thy right hand, Unto thee it cometh not nigh.
Þótt þúsund falli mér við hlið og tíu þúsund mér til hægri handar, þá mun hið illa ekki ná til mín.
8 But with thine eyes thou lookest, And the reward of the wicked thou seest,
Ég mun horfa á þegar óguðlegum er refsað en sjálfur vera óhultur,
9 (For Thou, O Jehovah, [art] my refuge, ) The Most High thou madest thy habitation.
því að Drottinn er skjól mitt! Ég hef valið hinn hæsta Guð mér til varnar.
10 Evil happeneth not unto thee, And a plague cometh not near thy tent,
Hvernig ætti þá ógæfa að yfirbuga mig eða plága að nálgast hús mitt?
11 For His messengers He chargeth for thee, To keep thee in all thy ways,
Eins skipar hann englum sínum að vernda þig, hvar sem þú ert.
12 On the hands they bear thee up, Lest thou smite against a stone thy foot.
Þeir munu styðja þig á göngunni og forða þér frá hrösun.
13 On lion and asp thou treadest, Thou trampest young lion and dragon.
Þótt þú mætir ljóni eða snák, þá er ekkert að óttast – þú munt jafnvel troða þau fótum!
14 Because in Me he hath delighted, I also deliver him — I set him on high, Because he hath known My name.
Hefur Drottinn ekki sagt: „Vegna þess að þú elskar mig, mun ég frelsa þig. Ég bjarga þér af því að þú þekkir mig og veist að mér er óhætt að treysta.
15 He doth call Me, and I answer him, I [am] with him in distress, I deliver him, and honour him.
Þegar þú kallar á mig, svara ég þér. Ég er með þér á hættustund, frelsa þig og held uppi heiðri þínum.
16 With length of days I satisfy him, And I cause him to look on My salvation!
Ég mun gefa þér langa og góða ævi og láta þig sjá hjálpræði mitt.“
