Psalms 91
1 He who is dwelling In the secret place of the Most High, In the shade of the Mighty lodgeth habitually,
Siya nga nagapuyo sa sulod sa dapit nga tinago sa Hataas Uyamut Magapahulay sa ilalum sa landong sa makagagahum.
2 He is saying of Jehovah, 'My refuge, and my bulwark, my God, I trust in Him,'
Magaingon ako mahatungod kang Jehova: Siya mao ang akong dalangpanan ug kuta nako; Dios ko, nga kaniya misalig ako.
3 For He delivereth thee from the snare of a fowler, From a calamitous pestilence.
Kay siya magaluwas kanimo gikan sa lit-ag sa mangangayam, Ug gikan sa makamatay nga hampak.
4 With His pinion He covereth thee over, And under His wings thou dost trust, A shield and buckler [is] His truth.
Sa iyang mga dagang pagatabonan ikaw niya, Ug sa ilalum sa iyang mga pako, magapasilong ikaw: Ang iyang kamatuoran mao ang kalasag ug ang taming.
5 Thou art not afraid of fear by night, Of arrow that flieth by day,
Dili ka mahadlok tungod sa kakugmat sa kagabhion, Ni sa udyong nga nagalupad sa adlaw;
6 Of pestilence in thick darkness that walketh, Of destruction that destroyeth at noon,
Ni sa kamatay nga nagalakaw sa kangitngitan, Ni sa kamatay nga nagalaglag sa kaudtohon.
7 There fall at thy side a thousand, And a myriad at thy right hand, Unto thee it cometh not nigh.
Mangapukan ang usa ka libo sa imong kiliran, Ug ang napulo ka libo sa imong toong kamot; Apan kanimo kini dili makaabut.
8 But with thine eyes thou lookest, And the reward of the wicked thou seest,
Ngani nga pinaagi lamang sa imong mga mata imong makita, Ug makita mo ang balus sa mga dautan.
9 (For Thou, O Jehovah, [art] my refuge, ) The Most High thou madest thy habitation.
Kay ikaw, Oh Jehova, mao ang akong dalangpanan! Ang Hataas Uyamut gihimo mo nga imong puloy-anan;
10 Evil happeneth not unto thee, And a plague cometh not near thy tent,
Dili moabut kanimo ang kadautan, Ni magapahaduol ang kamatay sa imong balong-balong.
11 For His messengers He chargeth for thee, To keep thee in all thy ways,
Kay siya magasugo sa iyang mga manolonda sa pagtan-aw kanimo, Sa pagbantay kanimo sa tanan mong mga dalan.
12 On the hands they bear thee up, Lest thou smite against a stone thy foot.
Pagasapnayon ikaw nila sa ilang mga kamot, Aron nga ang imong mga tiil dili mahapangdol sa bato.
13 On lion and asp thou treadest, Thou trampest young lion and dragon.
Ikaw magatunob sa ibabaw sa leon, ug sa sawa nga malala: Pagayatakan mo ang gagmay nga leon ug ang halas.
14 Because in Me he hath delighted, I also deliver him — I set him on high, Because he hath known My name.
Tungod kay gipahaluna niya ang iyang gugma kanako, busa ako magaluwas kaniya: Ipahaluna ko siya sa itaas tungod kay naila niya ang akong ngalan.
15 He doth call Me, and I answer him, I [am] with him in distress, I deliver him, and honour him.
Kanako magatawag siya, ug ako motubag kaniya; Ubanan ko siya diha sa kalisdanan: Akong luwason siya ug akong pagapasidunggan siya.
16 With length of days I satisfy him, And I cause him to look on My salvation!
Akong pagatagbawon siya sa hataas nga kinabuhi, Ug akong ipakita kaniya ang akong kaluwasan.
