< Psalms 91 >
1 He who is dwelling In the secret place of the Most High, In the shade of the Mighty lodgeth habitually,
Siya nga nagpuyo sa puloy-anan sa Labing Halangdon magpabilin sa anino sa Labing Gamhanan.
2 He is saying of Jehovah, 'My refuge, and my bulwark, my God, I trust in Him,'
Magasulti ako kang Yahweh, “Siya ang akong dalangpanan ug ang akong tigpanalipod, akong Dios, nga akong gisaligan.”
3 For He delivereth thee from the snare of a fowler, From a calamitous pestilence.
Kay siya magaluwas kanimo gikan sa lit-ag sa mga mangangayam ug gikan sa sakit nga makapatay.
4 With His pinion He covereth thee over, And under His wings thou dost trust, A shield and buckler [is] His truth.
Panalipdan ka niya sa iyang mga pako, ug ilalom sa iyang mga pako aduna kay dalangpanan. Ang iyang pagkamasaligan mao ang taming ug panalipod.
5 Thou art not afraid of fear by night, Of arrow that flieth by day,
Dili ka mahadlok sa makalilisang nga butang sa kagabhion, o sa mga udyong nga nagalupad sa adlaw,
6 Of pestilence in thick darkness that walketh, Of destruction that destroyeth at noon,
o sa kasakitan nga nagapalibot sa kangitngit, o sa mga sakit nga moabot sa kaudtohon.
7 There fall at thy side a thousand, And a myriad at thy right hand, Unto thee it cometh not nigh.
Bisan ug mangatumba ang 1000 sa imong kiliran ug 10, 000 sa imong tuong kamot, apan dili kini makaabot kanimo.
8 But with thine eyes thou lookest, And the reward of the wicked thou seest,
Mapanid-an ug makita lamang nimo ang pagsilot sa daotan.
9 (For Thou, O Jehovah, [art] my refuge, ) The Most High thou madest thy habitation.
Kay si Yahweh ang akong dalangpanan! Himo-a usab ang Labing Halangdon nga imong dalangpanan.
10 Evil happeneth not unto thee, And a plague cometh not near thy tent,
Walay daotan nga makauna kanimo; walay kasakit nga moabot sa imong panimalay.
11 For His messengers He chargeth for thee, To keep thee in all thy ways,
Kay iyang sugoon ang iyang mga anghel sa pagpanalipod kanimo, sa pagbantay kanimo sa tanan nimong mga dalanon.
12 On the hands they bear thee up, Lest thou smite against a stone thy foot.
Pagasapnayon ka nila sa ilang mga kamot aron ang imong mga tiil dili maigo sa mga bato.
13 On lion and asp thou treadest, Thou trampest young lion and dragon.
Imong pagadugmokon ang mga liyon ug ang mga malalang bitin ilalom sa imong mga tiil; ikaw magatamak sa mga batan-ong liyon ug sa mga serpenti.
14 Because in Me he hath delighted, I also deliver him — I set him on high, Because he hath known My name.
Tungod kay matinud-anon siya kanako, luwason ko siya. Panalipdan ko siya tungod kay maunongon siya kanako.
15 He doth call Me, and I answer him, I [am] with him in distress, I deliver him, and honour him.
Sa dihang magatawag siya kanako, pagatubagon ko siya. Ubanan ko siya diha sa kalisdanan; hatagan ko siya ug kadaogan ug pasidunggan siya.
16 With length of days I satisfy him, And I cause him to look on My salvation!
Tagbawon ko siya pinaagi sa taas nga kinabuhi ug ipakita ko kaniya ang akong kaluwasan.