Psalms 90
1 A Prayer of Moses, the man of God. Lord, a habitation Thou — Thou hast been, To us — in generation and generation,
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Before mountains were brought forth, And Thou dost form the earth and the world, Even from age unto age Thou [art] God.
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 Thou turnest man unto a bruised thing, And sayest, Turn back, ye sons of men.
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 For a thousand years in Thine eyes [are] as yesterday, For it passeth on, yea, a watch by night.
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 Thou hast inundated them, they are asleep, In the morning as grass he changeth.
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 In the morning it flourisheth, and hath changed, At evening it is cut down, and hath withered.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 For we were consumed in Thine anger, And in Thy fury we have been troubled.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 Thou hast set our iniquities before Thee, Our hidden things at the light of Thy face,
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 For all our days pined away in Thy wrath, We consumed our years as a (meditation)
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 Days of our years, in them [are] seventy years, And if, by reason of might, eighty years, Yet [is] their enlargement labour and vanity, For it hath been cut off hastily, and we fly away.
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Who knoweth the power of Thine anger? And according to Thy fear — Thy wrath?
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 To number our days aright let [us] know, And we bring the heart to wisdom.
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Turn back, O Jehovah, till when? And repent concerning Thy servants.
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 Satisfy us at morn [with] Thy kindness, And we sing and rejoice all our days.
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Cause us to rejoice according to the days Wherein Thou hast afflicted us, The years we have seen evil.
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Let Thy work appear unto Thy servants, And Thine honour on their sons.
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 And let the pleasantness of Jehovah our God be upon us, And the work of our hands establish on us, Yea, the work of our hands establish it!
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
