Psalms 83

1 A Song, — A Psalm of Asaph. O God, let there be no silence to Thee, Be not silent, nor be quiet, O God.

Oh Dios, huwag kang tumahimik: huwag kang mapayapa, at tumiwasay, Oh Dios.

2 For, lo, Thine enemies do roar, And those hating Thee have lifted up the head,

Sapagka't narito, ang mga kaaway mo'y nanggugulo: at silang nangagtatanim sa iyo ay nangagtaas ng ulo.

3 Against Thy people they take crafty counsel, And consult against Thy hidden ones.

Sila'y nagsisitanggap ng payong may katusuhan laban sa iyong bayan, at nangagsanggunian laban sa iyong nangakakubli.

4 They have said, 'Come, And we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered any more.'

Kanilang sinabi, Kayo'y parito, at atin silang ihiwalay sa pagkabansa; upang ang pangalan ng Israel ay huwag nang maalaala pa.

5 For they consulted in heart together, Against Thee a covenant they make,

Sapagka't sila'y nangagsangguniang magkakasama na may isang pagkakaayon; laban sa iyo ay nangagtitipanan:

6 Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,

Ang mga tolda ng Edom at ng mga Ismaelita; ang Moab at ang mga Agareno;

7 Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,

Ang Gebal, at ang Ammon, at ang Amalec; ang Filisteo na kasama ng mga taga Tiro:

8 Asshur also is joined with them, They have been an arm to sons of Lot. (Selah)

Pati ng Asiria ay nalalakip sa kanila; kanilang tinulungan ang mga anak ni Lot.

9 Do to them as [to] Midian, As [to] Sisera, as [to] Jabin, at the stream Kishon.

Gumawa ka sa kanila ng gaya sa Madianita; gaya kay Sisara, gaya kay Jabin, sa ilog ng Cison:

10 They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!

Na nangamatay sa Endor; sila'y naging parang dumi sa lupa.

11 Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna all their princes,

Gawin mo ang kanilang mga maginoo na gaya ni Oreb at ni Zeeb; Oo, lahat nilang mga pangulo ay gaya ni Zeba at ni Zalmuna;

12 Who have said, 'Let us occupy for ourselves The comely places of God.'

Na siyang nagsipagsabi, kunin natin para sa atin na pinakaari ang mga tahanan ng Dios.

13 O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.

Oh Dios ko, gawin mo silang parang ipoipong alabok; Parang dayami sa harap ng hangin.

14 As a fire doth burn a forest, And as a flame setteth hills on fire,

Parang apoy na sumusunog ng gubat, at parang liyab na nanunupok ng mga bundok;

15 So dost Thou pursue them with Thy whirlwind, And with Thy hurricane troublest them.

Kaya't habulin mo (sila) ng iyong bagyo, at pangilabutin mo (sila) ng iyong unos.

16 Fill their faces [with] shame, And they seek Thy name, O Jehovah.

Lipusin mo ang kanilang mga mukha ng kahihiyan; upang hanapin nila ang iyong pangalan, Oh Panginoon.

17 They are ashamed and troubled for ever, Yea, they are confounded and lost.

Mangapahiya (sila) at manganglupaypay magpakailan man; Oo, mangahiya (sila) at mangalipol:

18 And they know that Thou — (Thy name [is] Jehovah — by Thyself, ) [Art] the Most High over all the earth!

Upang kanilang maalaman na ikaw lamang, na ang pangalan ay JEHOVA, ay Kataastaasan sa buong lupa.