Psalms 80

1 To the Overseer. — 'On the Lilies.' A testimony of Asaph. — A Psalm. Shepherd of Israel, give ear, Leading Joseph as a flock, Inhabiting the cherubs — shine forth,

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «سوسنهای عهد». مزمور آساف. ای شبان اسرائیل، به صدای ما گوش فرا ده! ای که قبیلهٔ یوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری می‌کنی، جلال و شکوه خود را بنمایان! ای خدایی که بر فراز کروبیان جلوس فرموده‌ای،

2 Before Ephraim, and Benjamin, and Manasseh, Wake up Thy might, and come for our salvation.

قدرت خود را بر قبایل افرایم، بنیامین و منسی آشکار ساز! بیا و ما را نجات ده!

3 O God, cause us to turn back, And cause Thy face to shine, and we are saved.

ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.

4 Jehovah, God of Hosts, till when? Thou hast burned against the prayer of Thy people.

ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، تا به کی بر قوم خود خشمگین خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی کرد؟

5 Thou hast caused them to eat bread of tears, And causest them to drink With tears a third time.

تو به ما غصه داده‌ای تا به جای نان بخوریم و کاسه‌ای پر از اشک تا به جای آب بنوشیم!

6 Thou makest us a strife to our neighbours, And our enemies mock at it.

سرزمین ما را به میدان جنگ قومها تبدیل کرده‌ای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساخته‌ای.

7 God of Hosts, turn us back, And cause Thy face to shine, and we are saved.

ای خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بیفکن تا نجات یابیم.

8 A vine out of Egypt Thou dost bring, Thou dost cast out nations, and plantest it.

ما را همچون یک درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و تمام قومهای بت‌پرست را از آنجا بیرون راندی.

9 Thou hast looked before it, and dost root it, And it filleth the land,

اطراف ما را از بیگانگان پاک کردی و ما ریشه دوانیده، سرزمین موعود را پر ساختیم.

10 Covered have been hills [with] its shadow, And its boughs [are] cedars of God.

سایهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخه‌های ما درختان سرو را فرا گرفت.

11 It sendeth forth its branches unto the sea, And unto the river its sucklings.

تمام سرزمین موعود را تا به دریای بزرگ و رود فرات در برگرفتیم.

12 Why hast Thou broken down its hedges, And all passing by the way have plucked it?

اما اکنون دیوارهای ما را فرو ریخته‌ای؛ هر رهگذری دستش را دراز می‌کند و خوشه‌ای می‌کند! چرا، ای خدا، چرا؟

13 A boar out of the forest doth waste it, And a wild beast of the fields consumeth it.

گرازهای جنگل، ما را پایمال می‌کنند و حیوانات وحشی، ما را می‌خورند.

14 God of Hosts, turn back, we beseech Thee, Look from heaven, and see, and inspect this vine,

ای خدای لشکرهای آسمان، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر این درخت مو نظر کن و آن را نجات ده!

15 And the root that Thy right hand planted, And the branch Thou madest strong for Thee,

از این نهالی که با دست خود آن را نشانده‌ای، و از فرزندی که بزرگش کرده‌ای، محافظت فرما،

16 Burnt with fire — cut down, From the rebuke of Thy face they perish.

زیرا دشمنان آن را مانند هیزم می‌سوزانند. خدایا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود کن.

17 Let Thy hand be on the man of Thy right hand, On the son of man Thou hast strengthened for Thyself.

از قومی که برای خود برگزیده و چنین قوی ساخته‌ای، حمایت کن!

18 And we do not go back from Thee, Thou dost revive us, and in Thy name we call.

ما دیگر از تو روی گردان نخواهیم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستایش کنیم.

19 O Jehovah, God of Hosts, turn us back, Cause Thy face to shine, and we are saved!

ای خداوند، خدای لشکرهای آسمان، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات یابیم.