Psalms 74
1 An Instruction of Asaph. Why, O God, hast Thou cast off for ever? Thine anger smoketh against the flock of Thy pasture.
Oh Dios, ngano nga gisalikway mo kami sa walay katapusan? Ngano ba nga nag-aso ang imong kapungot batok sa mga carnero sa imong sibsibanan?
2 Remember Thy company. Thou didst purchase of old, Thou didst redeem the rod of Thy inheritance, This mount Zion — Thou didst dwell in it.
Hinumdumi ang imong katilingban nga imong nasapol sa kakaraanan, Nga imong gitubos aron mahimo nga banay sa panulondon mo; Ug niining bukid sa Sion, nga imong ginapuy-an.
3 Lift up Thy steps to the perpetual desolations, Everything the enemy did wickedly in the sanctuary.
Sakwata ang imong mga tiil ngadto sa mga pagkalaglag nga walay katapusan, Sa tanang mga kadautan nga gibuhat sa kaaway didto sa balaang puloy-anan.
4 Roared have thine adversaries, In the midst of Thy meeting-places, They have set their ensigns as ensigns.
Ang imong mga kabatok nanagngulob diha sa kinataliwad-an sa imong katigumanan; Gibutang nila ang ilang mga bandila aron mahimong mga ilhanan.
5 He is known as one bringing in on high Against a thicket of wood — axes.
(Sila) nanag-ingon sa mga tawo nga nanagpahitaas Mga wasay sa ibabaw sa usa ka masiut nga kakahoyan.
6 And now, its carvings together With axe and hatchet they break down,
Ug karon ang tanang mga buhat nga kinulit niana Ilang gipanagdugmok uban sa wasay ug sa mga pakang.
7 They have sent into fire Thy sanctuary, to the earth they polluted the tabernacle of Thy name,
Ilang gisunog sa kalayo ang imong balaang puloy-anan; Ilang gipasipalahan ang dapit-nga-puloy-anan sa imong ngalan pinaagi sa pagpukan niini ngadto sa yuta.
8 They said in their hearts, 'Let us oppress them together,' They did burn all the meeting-places of God in the land.
Nanag-ingon (sila) sa ilang kasing-kasing: Pagalaglagon nato (sila) sa tingub: Gisunog nila ang tanang mga sinagoga sa Dios nga didto sa yuta.
9 Our ensigns we have not seen, There is no more a prophet, Nor with us is one knowing how long.
Wala nato makita ang atong mga ilhanan: Wala nay usa nga manalagna; Ni may mausa sa taliwala nato nga nahibalo hangtud anus-a.
10 Till when, O God, doth an adversary reproach? Doth an enemy despise thy name for ever?
Hangtud ba anus-a, Oh Dios, nga ang kabatok magatamay? Magapasipala ba ang kaaway sa imong ngalan sa walay katapusan?
11 Why dost Thou turn back Thy hand, Even Thy right hand? From the midst of Thy bosom remove [it].
Ngano ba nga gitagoan mo ang imong kamot, bisan ang too mong kamot? Laksi-a kini gikan sa imong sabakan ug ut-uta (sila)
12 And God [is] my king of old, Working salvation in the midst of the earth.
Bisan pa ang Dios mao ang akong Hari sa kakaraanan, Nagabuhat ug kaluwasan diha sa kinataliwad-an sa yuta.
13 Thou hast broken by Thy strength a sea -[monster], Thou hast shivered Heads of dragons by the waters,
Imong gibahin ang dagat pinaagi sa imong kusog: Imong gidugmok ang mga ulo sa mga mananap sa mga tubig.
14 Thou hast broken the heads of leviathan, Thou makest him food, For the people of the dry places.
Gidugmok mo ang mga ulo sa leviathan; Imong gihatag siya nga kalan-on sa katawohan nga nanagpuyo sa kamingawan
15 Thou hast cleaved a fountain and a stream, Thou hast dried up perennial flowings.
Imong gipabuswak ang tinubdan ug ang baha: Gipauga mo ang mga suba nga mabaskug.
16 Thine [is] the day, also Thine [is] the night, Thou hast prepared a light giver — the sun.
Imo ang adlaw ug imo usab ang gabii: Imong giandam ang kahayag ug ang adlaw.
17 Thou hast set up all the borders of earth, Summer and winter Thou hast formed them.
Gipahamutang mo ang tanang mga utlanan sa yuta: Ang panahon sa ting-init ug katugnaw gibuhat mo.
18 Remember this — an enemy reproached Jehovah, And a foolish people have despised Thy name.
Hinumdumi kini, nga ang kaaway nagpakaulaw, Oh Jehova, Ug nga ang buangbuang nga katawohan nagpasipala sa imong ngalan.
19 Give not up to a company, The soul of Thy turtle-dove, The company of Thy poor ones forget not for ever.
Oh ayaw itugyan sa mga mananap nga ihalas ang kalag sa imong tukmo: Ayaw hikalimti ang kinabuhi sa imong mga kabus sa walay katapusan.
20 Look attentively to the covenant, For the dark places of earth, Have been full of habitations of violence.
Tahuron mo ang tugon; Kay ang mga dapit nga mangitngit sa yuta napuno sa mga puloy-anan sa pagpanlupig.
21 Let not the oppressed turn back ashamed, Let the poor and needy praise Thy name,
Oh dili mo itugot nga ang gidaug-daug magabalik sa kaulawan: Papagdayega ang mga kabus ug ang mga hangul sa imong ngalan.
22 Arise, O God, plead Thy plea, Remember Thy reproach from a fool all the day.
Tumindog ka, Oh Dios, labani ang imong kaugalingong katungod: Hinumdumi giunsa sa buangbuang nga tawo ang pagtamay kanimo sa tibook nga adlaw.
23 Forget not the voice of Thine adversaries, The noise of Thy withstanders is going up continually!
Ayaw hikalimti ang tingog sa imong mga kabatok: Ang kasaba niadtong mga mingtindog batok kanimo nagasaka sa kanunay.
