Psalms 73
1 A Psalm of Asaph. Only — good to Israel [is] God, to the clean of heart. And I — as a little thing, My feet have been turned aside,
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
2 As nothing, have my steps slipped, For I have been envious of the boastful,
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
3 The peace of the wicked I see, That there are no bands at their death,
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
4 And their might [is] firm.
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
5 In the misery of mortals they are not, And with common men they are not plagued.
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
6 Therefore hath pride encircled them, Violence covereth them as a dress.
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
7 Their eye hath come out from fat. The imaginations of the heart transgressed;
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
8 They do corruptly, And they speak in the wickedness of oppression, From on high they speak.
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
9 They have set in the heavens their mouth, And their tongue walketh in the earth.
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
10 Therefore do His people return hither, And waters of fulness are wrung out to them.
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
11 And they have said, 'How hath God known? And is there knowledge in the Most High?'
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
12 Lo, these [are] the wicked and easy ones of the age, They have increased strength.
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
13 Only — a vain thing! I have purified my heart, And I wash in innocency my hands,
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
14 And I am plagued all the day, And my reproof [is] every morning.
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
15 If I have said, 'I recount thus,' Lo, a generation of Thy sons I have deceived.
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
16 And I think to know this, Perverseness it [is] in mine eyes,
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
17 Till I come in to the sanctuaries of God, I attend to their latter end.
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
18 Only, in slippery places Thou dost set them, Thou hast caused them to fall to desolations.
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
19 How have they become a desolation as in a moment, They have been ended — consumed from terrors.
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
20 As a dream from awakening, O Lord, In awaking, their image Thou despisest.
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
21 For my heart doth show itself violent, And my reins prick themselves,
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
22 And I am brutish, and do not know. A beast I have been with Thee.
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
23 And I [am] continually with Thee, Thou hast laid hold on my right hand.
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
24 With Thy counsel Thou dost lead me, And after honour dost receive me.
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
25 Whom have I in the heavens? And with Thee none I have desired in earth.
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
26 Consumed hath been my flesh and my heart, The rock of my heart and my portion [is] God to the age.
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
27 For, lo, those far from Thee do perish, Thou hast cut off every one, Who is going a whoring from Thee.
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
28 And I — nearness of God to me [is] good, I have placed in the Lord Jehovah my refuge, To recount all Thy works!
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.
