Psalms 66
1 To the Overseer. — A Song, a Psalm. Shout ye to God, all the earth.
| برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید! | ۱ |
2 Praise ye the honour of His name, Make ye honourable His praise.
| جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید! | ۲ |
3 Say to God, 'How fearful [are] Thy works, By the abundance of Thy strength, Thine enemies feign obedience to Thee.
| خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد! | ۳ |
4 All the earth do bow to Thee, They sing praise to Thee, they praise Thy name.' (Selah)
| تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه. | ۴ |
5 Come ye, and see the works of God, Fearful acts toward the sons of men.
| بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است. | ۵ |
6 He hath turned a sea to dry land, Through a river they pass over on foot, There do we rejoice in Him.
| دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم. | ۶ |
7 Ruling by His might to the age, His eyes among the nations do watch, The refractory exalt not themselves. (Selah)
| در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه. | ۷ |
8 Bless, ye peoples, our God, And sound the voice of His praise,
| ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید. | ۸ |
9 Who hath placed our soul in life, And suffered not our feet to be moved.
| که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد. | ۹ |
10 For Thou hast tried us, O God, Thou hast refined us as the refining of silver.
| زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند. | ۱۰ |
11 Thou hast brought us into a net, Thou hast placed pressure on our loins.
| ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی. | ۱۱ |
12 Thou hast caused man to ride at our head. We have entered into fire and into water, And Thou bringest us out to a watered place.
| مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی. | ۱۲ |
13 I enter Thy house with burnt-offerings, I complete to Thee my vows,
| قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود، | ۱۳ |
14 For opened were my lips, And my mouth spake in my distress:
| که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم. | ۱۴ |
15 'Burnt-offerings of fatlings I offer to Thee, With perfume of rams, I prepare a bullock with he-goats.' (Selah)
| قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه. | ۱۵ |
16 Come, hear, all ye who fear God, And I recount what he did for my soul.
| ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم. | ۱۶ |
17 Unto Him [with] my mouth I have called, And exaltation [is] under my tongue.
| به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود. | ۱۷ |
18 Iniquity, if I have seen in my heart, The Lord doth not hear.
| اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید. | ۱۸ |
19 But God hath heard, He hath attended to the voice of my prayer.
| لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده. | ۱۹ |
20 Blessed [is] God, Who hath not turned aside my prayer, And His loving-kindness, from me!
| متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است. | ۲۰ |
