Psalms 63

1 A Psalm of David, in his being in the wilderness of Judah. O God, Thou [art] my God, earnestly do I seek Thee, Thirsted for Thee hath my soul, Longed for Thee hath my flesh, In a land dry and weary, without waters.

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

2 So in the sanctuary I have seen Thee, To behold Thy strength and Thine honour.

تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

3 Because better [is] Thy kindness than life, My lips do praise Thee.

محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

4 So I bless Thee in my life, in Thy name I lift up my hands.

و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

5 As [with] milk and fatness is my soul satisfied, And [with] singing lips doth my mouth praise.

جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

6 If I have remembered Thee on my couch, In the watches — I meditate on Thee.

شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

7 For Thou hast been a help to me, And in the shadow of Thy wings I sing.

تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

8 Cleaved hath my soul after Thee, On me hath Thy right hand taken hold.

همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

9 And they who for desolation seek my soul, Go in to the lower parts of the earth.

اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

10 They cause him to run on the edge of the sword, A portion for foxes they are.

در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

11 And the king doth rejoice in God, Boast himself doth every one swearing by Him, But stopped is the mouth of those speaking lies!

اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.