Psalms 55

1 To the Overseer with stringed instruments. — An instruction, by David. Give ear, O God, [to] my prayer, And hide not from my supplication.

برای رهبر سرایندگان: با همراهی سازهای زهی. قصیدۀ داوود. خدایا، به دعای من گوش فرا ده. هنگامی که نزد تو ناله می‌کنم، خود را پنهان نکن.

2 Attend to me, and answer me, I mourn in my (meditation) and make a noise,

دعایم را بشنو و آن را مستجاب فرما، زیرا از شدت پریشانی فکر، نمی‌دانم چه کنم.

3 Because of the voice of an enemy, Because of the oppression of the wicked, For they cause sorrow to move against me, And in anger they hate me.

تهدید دشمنان و ظلم بدکاران، خاطرم را آشفته کرده است. آنان با خشم و نفرت با من رفتار می‌کنند و مرا عذاب می‌دهند.

4 My heart is pained within me, And terrors of death have fallen on me.

ترس بر قلبم چنگ انداخته و مرا بی‌قرار کرده؛ وحشت مرگ سراسر وجودم را فرا گرفته است.

5 Fear and trembling come in to me, And horror doth cover me.

از شدت ترس و لرز نزدیک است قالب تهی کنم.

6 And I say, 'Who doth give to me a pinion as a dove? I fly away and rest,

به خود می‌گویم: «ای کاش همچون کبوتر بال می‌داشتم تا به جایی دور در صحرا پرواز می‌کردم و در آنجا پنهان می‌شدم و استراحت می‌کردم؛

7 Lo, I move far off, I lodge in a wilderness. (Selah)

8 I hasten escape for myself, From a rushing wind, from a whirlwind.

می‌شتافتم به سوی پناهگاهی و از تندباد و طوفان حوادث در امان می‌ماندم.»

9 Swallow up, O Lord, divide their tongue, For I saw violence and strife in a city.

خداوندا، این شریران را چنان پریشان کن که زبان یکدیگر را نفهمند، زیرا آنان شهر را از خشونت و ظلم پر ساخته‌اند.

10 By day and by night they go round it, on its walls. Both iniquity and perverseness [are] in its midst,

آنان روز و شب شهر را دور می‌زنند و شرارت و جنایت می‌آفرینند.

11 Mischiefs [are] in its midst. Fraud and deceit depart not from its street.

شهر پر از ظلم و فساد است و حیله و فریب از کوچه‌ها دور نمی‌شود.

12 For an enemy reproacheth me not, or I bear [it], He who is hating me Hath not magnified himself against me, Or I hide from him.

این دشمن من نیست که به من توهین می‌کند، و گرنه تحمل می‌کردم؛ این حریف من نیست که بر من برخاسته، و گرنه خود را از او پنهان می‌کردم.

13 But thou, a man — as mine equal, My familiar friend, and mine acquaintance.

این تو هستی ای دوست صمیمی و همکار من!

14 When together we sweeten counsel, Into the house of God we walk in company.

ما با یکدیگر رفاقت صادقانه داشتیم، با یکدیگر درد دل می‌کردیم و با هم به خانهٔ خدا می‌رفتیم.

15 Desolations [are] upon them, They go down [to] Sheol — alive, For wickedness [is] in their dwelling, in their midst. (Sheol h7585)

باشد که دشمنانم پیش از وقت، زنده به گور شوند، زیرا دلها و خانه‌هایشان پر از شرارت است. (Sheol h7585)

16 I — to God I call, and Jehovah saveth me.

اما من از خدا کمک می‌طلبم و او نجاتم خواهد داد.

17 Evening, and morning, and noon, I meditate, and make a noise, and He heareth my voice,

صبح، ظهر و شب به پیشگاه خدا می‌نالم و شکایت می‌کنم و او صدای مرا خواهد شنید.

18 He hath ransomed in peace my soul From him who is near to me, For with the multitude they were with me.

هر چند دشمنان من زیادند، اما او مرا در جنگ با آنها پیروز خواهد ساخت و به سلامت باز خواهد گرداند.

19 God doth hear and afflict them, And He sitteth of old. (Selah) Because they have no changes, and fear not God,

خدایی که از ازل بر تخت فرمانروایی نشسته است دعایم را خواهد شنید و آنها را شکست خواهد داد، زیرا آنها از خدا نمی‌ترسند و نقشه‌های پلید خود را تغییر نمی‌دهند.

20 He hath sent forth his hands against his well-wishers, He hath polluted his covenant.

دوست و همکار سابق من دست خود را بر روی دوستانش بلند می‌کند و عهد دوستی خود را می‌شکند.

21 Sweeter than honey hath been his mouth, And his heart [is] war! Softer have been his words than oil, And they [are] drawn [swords].

زبانش چرب است اما در باطنش کینه و نفرت هست. سخنانش از روغن نیز نرمتر است اما همچون شمشیر می‌برد و زخمی می‌کند.

22 Cast on Jehovah that which He hath given thee, And He doth sustain thee, He doth not suffer for ever the moving of the righteous.

نگرانی خود را به خدا واگذار و او تو را حفظ خواهد کرد. خداوند هرگز نخواهد گذاشت که عادلان بلغزند و بیفتند.

23 And Thou, O God, dost bring them down To a pit of destruction, Men of blood and deceit reach not to half their days, And I — I do trust in Thee!

اما تو ای خدا، این اشخاص خونخوار و نیرنگ‌باز را پیش از وقت به گور خواهی فرستاد. ولی من بر تو توکل دارم.