Psalms 55

1 To the Overseer with stringed instruments. — An instruction, by David. Give ear, O God, [to] my prayer, And hide not from my supplication.

۱ برای سالار مغنیان. قصیده داود بر ذوات اوتار ای خدا به دعای من گوش بگیر! و خودرا از تضرع من پنهان مکن!

2 Attend to me, and answer me, I mourn in my (meditation) and make a noise,

۲ به من گوش فراگیر و مرا مستجاب فرما! زیرا که در تفکر خودمتحیرم و ناله می‌کنم.

3 Because of the voice of an enemy, Because of the oppression of the wicked, For they cause sorrow to move against me, And in anger they hate me.

۳ از آواز دشمن و به‌سبب ظلم شریر، زیرا که ظلم بر من می‌اندازند وبا خشم بر من جفا می‌کنند.

4 My heart is pained within me, And terrors of death have fallen on me.

۴ دل من در اندرونم پیچ و تاب می کند، و ترسهای موت بر من افتاده است.

5 Fear and trembling come in to me, And horror doth cover me.

۵ ترس و لرز به من در‌آمده است. وحشتی هولناک مرا در‌گرفته است.

6 And I say, 'Who doth give to me a pinion as a dove? I fly away and rest,

۶ و گفتم کاش که مرابالها مثل کبوتر می‌بود تا پرواز کرده، استراحت می‌یافتم.

7 Lo, I move far off, I lodge in a wilderness. (Selah)

۷ هرآینه بجای دور می‌پریدم، و درصحرا ماوا می‌گزیدم، سلاه.

8 I hasten escape for myself, From a rushing wind, from a whirlwind.

۸ می‌شتافتم بسوی پناهگاهی، از باد تند و از طوفان شدید.

9 Swallow up, O Lord, divide their tongue, For I saw violence and strife in a city.

۹ ‌ای خداوند آنها را هلاک کن و زبانهایشان راتفریق نما زیرا که در شهر ظلم و جنگ دیده‌ام.

10 By day and by night they go round it, on its walls. Both iniquity and perverseness [are] in its midst,

۱۰ روز و شب بر حصارهایش گردش می‌کنند وشرارت و مشقت در میانش می‌باشد.

11 Mischiefs [are] in its midst. Fraud and deceit depart not from its street.

۱۱ فسادهادر میان وی است و جور و حیله از کوچه هایش دور نمی شود.

12 For an enemy reproacheth me not, or I bear [it], He who is hating me Hath not magnified himself against me, Or I hide from him.

۱۲ زیرا دشمن نبود که مرا ملامت می‌کرد والا تحمل می‌کردم؛ و خصم من نبود که بر من سربلندی می‌نمود؛ والا خود را از وی پنهان می‌ساختم.

13 But thou, a man — as mine equal, My familiar friend, and mine acquaintance.

۱۳ بلکه تو بودی‌ای مرد نظیر من! ای یار خالص و دوست صدیق من!

14 When together we sweeten counsel, Into the house of God we walk in company.

۱۴ که با یکدیگرمشورت شیرین می‌کردیم و به خانه خدا در انبوه می‌خرامیدیم.

15 Desolations [are] upon them, They go down [to] Sheol — alive, For wickedness [is] in their dwelling, in their midst. (Sheol h7585)

۱۵ موت بر ایشان ناگهان آید وزنده بگور فرو روند. زیرا شرارت در مسکن های ایشان و در میان ایشان است. (Sheol h7585)

16 I — to God I call, and Jehovah saveth me.

۱۶ و اما من نزد خدا فریاد می‌کنم و خداوندمرا نجات خواهد داد.

17 Evening, and morning, and noon, I meditate, and make a noise, and He heareth my voice,

۱۷ شامگاهان و صبح وظهر شکایت و ناله می‌کنم و او آواز مرا خواهدشنید.

18 He hath ransomed in peace my soul From him who is near to me, For with the multitude they were with me.

۱۸ جانم را از جنگی که بر من شده بود، بسلامتی فدیه داده است. زیرا بسیاری با من مقاومت می‌کردند.

19 God doth hear and afflict them, And He sitteth of old. (Selah) Because they have no changes, and fear not God,

۱۹ خدا خواهد شنید و ایشان را جواب خواهد داد، او که از ازل نشسته است، سلاه. زیراکه در ایشان تبدیلها نیست و از خدانمی ترسند.

20 He hath sent forth his hands against his well-wishers, He hath polluted his covenant.

۲۰ دست خود را بر صلح اندیشان خویش دراز کرده، و عهد خویش را شکسته است.

21 Sweeter than honey hath been his mouth, And his heart [is] war! Softer have been his words than oil, And they [are] drawn [swords].

۲۱ سخنان چرب زبانش نرم، لیکن دلش جنگ است. سخنانش چرب تر از روغن لیکن شمشیرهای برهنه است.

22 Cast on Jehovah that which He hath given thee, And He doth sustain thee, He doth not suffer for ever the moving of the righteous.

۲۲ نصیب خود را به خداوند بسپار و تو را رزق خواهد داد. او تا به ابدنخواهد گذاشت که مرد عادل جنبش خورد.

23 And Thou, O God, dost bring them down To a pit of destruction, Men of blood and deceit reach not to half their days, And I — I do trust in Thee!

۲۳ وتو‌ای خدا ایشان را به چاه هلاکت فرو خواهی آورد. مردمان خون ریز و حیله ساز، روزهای خودرا نیمه نخواهند کرد، لیکن من بر تو توکل خواهم داشت.