Psalms 51

1 To the Overseer. — A Psalm of David, in the coming in unto him of Nathan the prophet, when he hath gone in unto Bath-Sheba. Favour me, O God, according to Thy kindness, According to the abundance of Thy mercies, Blot out my transgressions.

Til songmeisteren; ein salme av David, då profeten Natan kom til honom, etter han hadde gjenge inn til Batseba. Gud, ver meg nådig etter di miskunn! Sletta ut mine brot etter din store godhug!

2 Thoroughly wash me from mine iniquity, And from my sin cleanse me,

Två meg vel rein frå mi skuld, og reinsa meg frå mi synd!

3 For my transgressions I do know, And my sin [is] before me continually.

For mine misgjerningar kjenner eg, og mi synd er alltid framfyre meg.

4 Against Thee, Thee only, I have sinned, And done the evil thing in Thine eyes, So that Thou art righteous in Thy words, Thou art pure in Thy judging.

Mot deg einast hev eg synda og gjort det som vondt er i dine augo, so du må vera rettferdig når du talar, vera rein når du dømer.

5 Lo, in iniquity I have been brought forth, And in sin doth my mother conceive me.

Sjå, eg er fødd i misgjerning, og mor mi hev avla meg i synd.

6 Lo, truth Thou hast desired in the inward parts, And in the hidden part Wisdom Thou causest me to know.

Sjå, du hev lyst til sanning i innarste; so lær meg då visdom i hjartans løynrom!

7 Thou cleansest me with hyssop and I am clean, Washest me, and than snow I am whiter.

Reinsa meg frå synd med isop, so eg vert rein! Två meg, so eg vert kvitare enn snø!

8 Thou causest me to hear joy and gladness, Thou makest joyful bones Thou hast bruised.

Lat meg høyra fagnad og gleda, lat dei bein fagna seg som du hev slege sund!

9 Hide Thy face from my sin. And all mine iniquities blot out.

Løyn di åsyn for mine synder, og sletta ut alle mine misgjerningar!

10 A clean heart prepare for me, O God, And a right spirit renew within me.

Gud, skap i meg eit reint hjarta, og gjev meg ei ny, stødug ånd inni meg!

11 Cast me not forth from Thy presence, And Thy Holy Spirit take not from me.

Kasta meg ikkje burt frå di åsyn, og tak ikkje din heilage ande frå meg!

12 Restore to me the joy of Thy salvation, And a willing spirit doth sustain me.

Gjev meg atter fagnaden av di frelsa, og haldt meg uppe med ei viljug ånd!

13 I teach transgressors Thy ways, And sinners unto Thee do return.

So vil eg læra lovbrjotarar dine vegar, og syndarar skal venda um til deg.

14 Deliver me from blood, O God, God of my salvation, My tongue singeth of Thy righteousness.

Gud, fria meg frå blodskuld, Gud, mine frelsar! So skal mi tunga fagna seg høgt yver di rettferd.

15 O Lord, my lips thou dost open, And my mouth declareth Thy praise.

Herre, lat upp mine lippor! So skal min munn forkynna din pris.

16 For Thou desirest not sacrifice, or I give [it], Burnt-offering Thou acceptest not.

For du hev ikkje lyst til slagtoffer - elles skulde eg gjeva deg det; i brennoffer hev du ikkje hugnad.

17 The sacrifices of God [are] a broken spirit, A heart broken and bruised, O God, Thou dost not despise.

Offer for Gud er ei sundbroti ånd; eit sundbrote og knust hjarta vil du, Gud, ikkje forsmå.

18 Do good in Thy good pleasure with Zion, Thou dost build the walls of Jerusalem.

Gjer vel imot Sion etter din nåde, bygg murarne åt Jerusalem!

19 Then Thou desirest sacrifices of righteousness, Burnt-offering, and whole burnt-offering, Then they offer bullocks on thine altar!

Då skal du hava hugnad i rettferds offer, i brennoffer og heiloffer; då skal dei ofra uksar på ditt altar.