Psalms 49
1 To the Overseer. — By sons of Korah. A Psalm. Hear this, all ye peoples, Give ear, all ye inhabitants of the world.
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru Ey bütün halklar, dinleyin! Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
2 Both low and high, together rich and needy.
Halk çocukları, bey çocukları, Zenginler, yoksullar!
3 My mouth speaketh wise things, And the meditations of my heart [are] things of understanding.
Bilgelik dökülecek ağzımdan, Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
4 I incline to a simile mine ear, I open with a harp my riddle:
Kulak vereceğim özdeyişlere, Lirle yorumlayacağım bilmecemi.
5 Why do I fear in days of evil? The iniquity of my supplanters doth compass me.
Niçin korkayım kötü günlerde Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
6 Those trusting on their wealth, And in the multitude of their riches, Do shew themselves foolish.
Onlar varlıklarına güvenir, Büyük servetleriyle böbürlenirler.
7 A brother doth no one at all ransom, He doth not give to God his atonement.
Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez, Tanrı'ya fidye veremez.
8 And precious [is] the redemption of their soul, And it hath ceased — to the age.
Çünkü hayatın fidyesi büyüktür, Kimse ödemeye yeltenmemeli.
9 And still he liveth for ever, He seeth not the pit.
Böyle olmasa, Sonsuza dek yaşar insan, Mezar yüzü görmez.
10 For he seeth wise men die, Together the foolish and brutish perish, And have left to others their wealth.
Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü, Aptallarla budalaların yok olduğunu. Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
11 Their heart [is]: Their houses [are] to the age, Their tabernacles to all generations. They proclaimed their names over the lands.
Mezarları, sonsuza dek evleri, Kuşaklar boyu konutları olacak, Topraklarına kendi adlarını verseler bile.
12 And man in honour doth not remain, He hath been like the beasts, they have been cut off.
Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
13 This their way [is] folly for them, And their posterity with their sayings are pleased. (Selah)
Budalaların yolu, Onların sözünü onaylayanların sonu budur. (Sela)
14 As sheep for Sheol they have set themselves, Death doth afflict them, And the upright rule over them in the morning, And their form [is] for consumption. Sheol [is] a dwelling for him. (Sheol h7585)
Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, Ölüm güdecek onları. Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, Cesetleri çürüyecek, Ölüler diyarı onlara konut olacak. (Sheol h7585)
15 Only, God doth ransom my soul from the hand of Sheol, For He doth receive me. (Selah) (Sheol h7585)
Ama Tanrı beni Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak Ve yanına alacak. (Sela) (Sheol h7585)
16 Fear not, when one maketh wealth, When the honour of his house is abundant,
Korkma biri zenginleşirse, Evinin görkemi artarsa.
17 For at his death he receiveth nothing, His honour goeth not down after him.
Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez, Görkemi onunla mezara gitmez.
18 For his soul in his life he blesseth, (And they praise thee when thou dost well for thyself.)
Yaşarken kendini mutlu saysa bile, Başarılı olunca övülse bile.
19 It cometh to the generation of his fathers, For ever they see not the light.
Atalarının kuşağına katılacak, Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
20 Man in honour, who understandest not, Hath been like the beasts, they have been cut off!
Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.
