Psalms 49
1 To the Overseer. — By sons of Korah. A Psalm. Hear this, all ye peoples, Give ear, all ye inhabitants of the world.
Hlustið nú háir og lágir, ríkir og fátækir.
2 Both low and high, together rich and needy.
Allir heimsbúar hlýðið á.
3 My mouth speaketh wise things, And the meditations of my heart [are] things of understanding.
Ég tala til ykkar vísdómsorð.
4 I incline to a simile mine ear, I open with a harp my riddle:
Með undirleik hörpu kveð ég um hyggindi, veiti svör við spurningum lífsins:
5 Why do I fear in days of evil? The iniquity of my supplanters doth compass me.
Láttu ekki ógæfuna hræða þig, né óvini sem umkringja þig með illsku!
6 Those trusting on their wealth, And in the multitude of their riches, Do shew themselves foolish.
Auðæfum sínum treysta þeir og stæra sig af miklu ríkidæmi
7 A brother doth no one at all ransom, He doth not give to God his atonement.
en þó gæti enginn þeirra greitt Guði lausnargjald fyrir bróður sinn, keypt hann lausan.
8 And precious [is] the redemption of their soul, And it hath ceased — to the age.
Sál mannsins er dýrmætari en svo að hún verði keypt fyrir fé.
9 And still he liveth for ever, He seeth not the pit.
Auður alls heimsins hrekkur ekki til að kaupa einum manni líf og forða honum frá gröfinni.
10 For he seeth wise men die, Together the foolish and brutish perish, And have left to others their wealth.
Þið auðmenn og vitringar og aðrir sem hreykið ykkur hátt, þið munuð farast eins og aðrir menn. Þið hafið enga kröfu til lífsins fremur en fífl og fáráðlingar. Þið verðið að eftirláta öðrum auð ykkar.
11 Their heart [is]: Their houses [are] to the age, Their tabernacles to all generations. They proclaimed their names over the lands.
Hús og eignir bera nöfn ykkar rétt eins og þið ætlið að búa þar að eilífu!
12 And man in honour doth not remain, He hath been like the beasts, they have been cut off.
Nei, maðurinn verður að deyja. Hann er eins og skepnurnar, þrátt fyrir frægð sína og frama.
13 This their way [is] folly for them, And their posterity with their sayings are pleased. (Selah)
Slík verða afdrif hinna hrokafullu en samt mun þeirra getið með virðingu þegar þeir eru dauðir.
14 As sheep for Sheol they have set themselves, Death doth afflict them, And the upright rule over them in the morning, And their form [is] for consumption. Sheol [is] a dwelling for him. (Sheol h7585)
En þeir fá ekki umflúið dauðann. Þegar upp er staðið verða hinir vondu að þjóna hinum góðu. Vald auðsins er þeim gagnslaust í dauðanum og ekki taka þeir auðæfi sín með sér. (Sheol h7585)
15 Only, God doth ransom my soul from the hand of Sheol, For He doth receive me. (Selah) (Sheol h7585)
En hvað um mig? Guð mun leysa sál mína frá dauða og frelsa mig úr helju. (Sheol h7585)
16 Fear not, when one maketh wealth, When the honour of his house is abundant,
Vertu ekki gramur þótt einhver verði ríkur og reisi sér glæsihöll.
17 For at his death he receiveth nothing, His honour goeth not down after him.
Ekkert af því mun hann taka með sér í gröfina, ekki einu sinni frægð sína!
18 For his soul in his life he blesseth, (And they praise thee when thou dost well for thyself.)
Í lifanda lífi telur hann sig heppinn og heimurinn klappar honum lof í lófa,
19 It cometh to the generation of his fathers, For ever they see not the light.
en þó deyr hann eins og aðrir og hverfur inn í myrkrið.
20 Man in honour, who understandest not, Hath been like the beasts, they have been cut off!
Sá sem elskar eigin lofstír deyr eins og skepnan, þrátt fyrir frægð sína og frama.
