Psalms 44

1 To the Overseer. — By sons of Korah. An Instruction. O God, with our ears we have heard, Our fathers have recounted to us, The work Thou didst work in their days, In the days of old.

برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.

2 Thou, [with] Thy hand, nations hast dispossessed. And Thou dost plant them. Thou afflictest peoples, and sendest them away.

تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.

3 For, not by their sword Possessed they the land, And their arm gave not salvation to them, But Thy right hand, and Thine arm, And the light of Thy countenance, Because Thou hadst accepted them.

قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.

4 Thou [art] He, my king, O God, Command the deliverances of Jacob.

ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.

5 By Thee our adversaries we do push, By Thy name tread down our withstanders,

ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.

6 For, not in my bow do I trust, And my sword doth not save me.

امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،

7 For Thou hast saved us from our adversaries, And those hating us Thou hast put to shame.

زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.

8 In God we have boasted all the day, And Thy name to the age we thank. (Selah)

برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.

9 In anger Thou hast cast off and causest us to blush, And goest not forth with our hosts.

اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.

10 Thou causest us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.

تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.

11 Thou makest us food like sheep, And among nations Thou hast scattered us.

ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.

12 Thou sellest Thy people — without wealth, And hast not become great by their price.

تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.

13 Thou makest us a reproach to our neighbours, A scorn and a reproach to our surrounders.

ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.

14 Thou makest us a simile among nations, A shaking of the head among peoples.

ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.

15 All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face hath covered me.

از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.

16 Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.

از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.

17 All this met us, and we did not forget Thee, Nor have we dealt falsely in Thy covenant.

این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.

18 We turn not backward our heart, Nor turn aside doth our step from Thy path.

نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.

19 But Thou hast smitten us in a place of dragons, And dost cover us over with death-shade.

با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.

20 If we have forgotten the name of our God, And spread our hands to a strange God,

اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،

21 Doth not God search out this? For He knoweth the secrets of the heart.

آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟

22 Surely, for Thy sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.

تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.

23 Stir up — why dost Thou sleep, O Lord? Awake, cast us not off for ever.

ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!

24 Why Thy face hidest Thou? Thou forgettest our afflictions and our oppression,

چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟

25 For bowed to the dust hath our soul, Cleaved to the earth hath our belly.

اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.

26 Arise, a help to us, And ransom us for thy kindness' sake.

برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!