Psalms 44
1 To the Overseer. — By sons of Korah. An Instruction. O God, with our ears we have heard, Our fathers have recounted to us, The work Thou didst work in their days, In the days of old.
Guð, við höfum heyrt um máttarverk þín á dögum forfeðra okkar. Þeir hafa sagt:
2 Thou, [with] Thy hand, nations hast dispossessed. And Thou dost plant them. Thou afflictest peoples, and sendest them away.
Hann rak heiðnu þjóðirnar úr landinu og gaf okkur það, lét Ísrael setjast hér að.
3 For, not by their sword Possessed they the land, And their arm gave not salvation to them, But Thy right hand, and Thine arm, And the light of Thy countenance, Because Thou hadst accepted them.
Ekki sigruðu þeir af eigin krafti, heldur vegna máttar þíns og velþóknunar þinnar á þeim.
4 Thou [art] He, my king, O God, Command the deliverances of Jacob.
Þú ert konungur minn og Guð. Láttu þjóð þína vinna sigur!
5 By Thee our adversaries we do push, By Thy name tread down our withstanders,
Aðeins í þínum krafti og nafni sigrum við óvininn.
6 For, not in my bow do I trust, And my sword doth not save me.
Vopnin duga skammt, þau tryggja ekki sigur.
7 For Thou hast saved us from our adversaries, And those hating us Thou hast put to shame.
Aðeins með þinni hjálp getum við sigrað.
8 In God we have boasted all the day, And Thy name to the age we thank. (Selah)
Guð, aftur og aftur hrósa ég mér af þér. Hvernig get ég þakkað þér sem skyldi!
9 In anger Thou hast cast off and causest us to blush, And goest not forth with our hosts.
En þó hefur þú, Drottinn, nú um stund yfirgefið okkur og ekki stutt í orustum.
10 Thou causest us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.
Já, þú hefur barist gegn okkur og við höfum flúið. Óvinir okkar gerðu árás. Þeir rændu og rupluðu.
11 Thou makest us food like sheep, And among nations Thou hast scattered us.
Þú hefur farið með okkur eins og sláturfé, tvístrað okkur meðal þjóðanna.
12 Thou sellest Thy people — without wealth, And hast not become great by their price.
Þú selur þjóð þína fyrir lítið, metur hana einskis virði.
13 Thou makest us a reproach to our neighbours, A scorn and a reproach to our surrounders.
Nágrannarnir hæða okkur og spotta vegna alls sem þú lætur á okkur dynja.
14 Thou makest us a simile among nations, A shaking of the head among peoples.
Þín vegna er „Gyðingur!“háðsyrði og hneyksli meðal þjóðanna, öllum til ama.
15 All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face hath covered me.
Ég verð fyrir stöðugum skömmum,
16 Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.
mér er formælt og ég fyrirlitinn af hefnigjörnum óvinum.
17 All this met us, and we did not forget Thee, Nor have we dealt falsely in Thy covenant.
Og þetta hefur gerst, Drottinn, þrátt fyrir tryggð okkar við þig. Sáttmála þinn höfum við ekki rofið.
18 We turn not backward our heart, Nor turn aside doth our step from Thy path.
Ekki höfum við snúið okkur gegn þér, ekki vikið eitt skref af vegi þínum!
19 But Thou hast smitten us in a place of dragons, And dost cover us over with death-shade.
Væri svo, gætum við skilið refsingu þína, landauðn og niðdimmu dauðans.
20 If we have forgotten the name of our God, And spread our hands to a strange God,
Ef við hefðum hætt að tilbiðja Guð og snúið okkur að hjáguðadýrkun,
21 Doth not God search out this? For He knoweth the secrets of the heart.
hefði honum þá ekki verið kunnugt um það? Hann sem þekkir alla hluti og leyndarmál mannanna.
22 Surely, for Thy sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.
En það höfum við ekki gert. Við erum í dauðans hættu fyrir það eitt að þjóna þér! Við erum eins og lömb leidd til slátrunar!
23 Stir up — why dost Thou sleep, O Lord? Awake, cast us not off for ever.
Vakna þú! Rís þú á fætur! Hvers vegna sefur þú, Drottinn? Hefur þú hafnað okkur fyrir fullt og allt?
24 Why Thy face hidest Thou? Thou forgettest our afflictions and our oppression,
Hvers vegna horfir þú í aðra átt? Af hverju er þér sama um sorg okkar og neyð?
25 For bowed to the dust hath our soul, Cleaved to the earth hath our belly.
Við erum fallnir og liggjum hér endilangir.
26 Arise, a help to us, And ransom us for thy kindness' sake.
Rís þú upp, Drottinn, komdu og hjálpaðu okkur! Frelsaðu okkur vegna eilífrar elsku þinnar.
