Psalms 44

1 To the Overseer. — By sons of Korah. An Instruction. O God, with our ears we have heard, Our fathers have recounted to us, The work Thou didst work in their days, In the days of old.

Nadungog namo sa among mga igdulongog, Dios, ang among katigulangan nag-sulti kanamo sa mga butang nga imong nabuhat sa ilang mga panahon, sa karaang mga panahon.

2 Thou, [with] Thy hand, nations hast dispossessed. And Thou dost plant them. Thou afflictest peoples, and sendest them away.

Gipapahawa mo ang mga nasod pinaagi sa imong mga kamot, apan gitanom mo ang among mga katawhan; gipasakitan mo ang imong mga katawhan, apan gipakatag mo ang among katawhan sa kayutaan.

3 For, not by their sword Possessed they the land, And their arm gave not salvation to them, But Thy right hand, and Thine arm, And the light of Thy countenance, Because Thou hadst accepted them.

Kay wala nila naangkon ang yuta nga ilang gipanag-iya pinaagi sa ilang espada, ni ang ilang mga bukton nagluwas kanila; apan pinaagi sa imong tuong kamot, sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong panagway, tungod kay midapig kaman kanila.

4 Thou [art] He, my king, O God, Command the deliverances of Jacob.

Dios, Ikaw ang akong Hari; pagmando ug kadaogan kang Jacob.

5 By Thee our adversaries we do push, By Thy name tread down our withstanders,

Pinaagi kanimo ipaubos namo ang among mga kaaway; pinaagi sa imong ngalan amo silang tamak-tamakan, kadtong nakigbatok kanamo.

6 For, not in my bow do I trust, And my sword doth not save me.

Kay wala ako misalig sa akong pana, ni ang akong espada nga magluwas kanako.

7 For Thou hast saved us from our adversaries, And those hating us Thou hast put to shame.

Apan giluwas mo kami gikan sa among mga kaaway, ug gipakaulawan kadtong nagdumot kanamo.

8 In God we have boasted all the day, And Thy name to the age we thank. (Selah)

Diha sa Dios makapasigarbo kami sa tibuok nga adlaw, ug kami magapasalamat sa imong ngalan hangtod sa hangtod. (Selah)

9 In anger Thou hast cast off and causest us to blush, And goest not forth with our hosts.

Apan karon gihulog mo kami ug gipakaulawan, ug wala ka miuban sa among mga sundalo.

10 Thou causest us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.

Gipabalik mo kami gikan sa mga kaaway; ug kadtong nagdumot kanamo giilog ang among mga kabtangan alang sa ilang kaugalingon.

11 Thou makest us food like sheep, And among nations Thou hast scattered us.

Gihimo mo kaming sama sa karnero nga gitagana alang sa pagkaon ug gitibulaag taliwala sa mga kanasoran.

12 Thou sellest Thy people — without wealth, And hast not become great by their price.

Gibaligya mo ang imong katawhan alang sa wala; ug wala nadugangan ang imong bahandi tungod niana.

13 Thou makest us a reproach to our neighbours, A scorn and a reproach to our surrounders.

Gipahinginlan mo kami sa among mga silingan, gipakaulawan ug gipasipalahan niadtong nagpalibot kanamo.

14 Thou makest us a simile among nations, A shaking of the head among peoples.

Gipabugalbugalan mo kami taliwala sa mga nasod, ug nagpanglingolingo ang mga tawo sa ilang mga ulo taliwala sa mga katawhan.

15 All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face hath covered me.

Sa tibuok adlaw ang kaulaw anaa kanako, ug ang kaulawan nagtabon sa akong panagway.

16 Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.

Tungod sa iyang tingog sa pagbadlong ug pagtamay, tungod sa kaaway ug sa nagapanimalos.

17 All this met us, and we did not forget Thee, Nor have we dealt falsely in Thy covenant.

Kining tanan miabot kanamo; apan kami wala nakalimot kanimo o nakalapas sa imong kasabotan.

18 We turn not backward our heart, Nor turn aside doth our step from Thy path.

Ang among kasingkasing wala mibalik, ang among lakang wala mawala sa imong dalan.

19 But Thou hast smitten us in a place of dragons, And dost cover us over with death-shade.

Apan gibuak mo kami sa dapit sa mga ihalas nga iro ug gitabonan kami sa landong sa kamatayon.

20 If we have forgotten the name of our God, And spread our hands to a strange God,

Kung among nalimtan ang ngalan sa among Dios o nagbayaw sa among mga kamot sa diosdios,

21 Doth not God search out this? For He knoweth the secrets of the heart.

Dili ba makita man kini sa Dios? Kay nasayod siya sa gitago sa kasingkasing.

22 Surely, for Thy sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.

Sa pagkatinuod, alang kanimo nabutang kami sa kamatayon sa tibuok adlaw; sama kami sa karnero nga ihawonon.

23 Stir up — why dost Thou sleep, O Lord? Awake, cast us not off for ever.

Pagmata, nganong natulog ka man, Ginoo? Barog, ayaw kami isalikway kanunay.

24 Why Thy face hidest Thou? Thou forgettest our afflictions and our oppression,

Nganong gitago mo man ang imong panagway ug gikalimtan ang among kasakit ug ang among pagkadinaugdaog?

25 For bowed to the dust hath our soul, Cleaved to the earth hath our belly.

Kay kami natunaw ug nahimong abog; ug ang among mga lawas nasagol sa yuta.

26 Arise, a help to us, And ransom us for thy kindness' sake.

Tindog ug tubsa kami alang sa imong matinud-nong kasabotan.