< Psalms 38 >
1 A Psalm of David, 'To cause to remember.' Jehovah, in Thy wrath reprove me not, Nor in Thy fury chastise me.
Псалом Давидів. На па́м'ятку. Господи, не карай мене в гніві Своїм, і не завдава́й мені кари в Своїм пересе́рді,
2 For Thine arrows have come down on me, And Thou lettest down upon me Thy hand.
бо проши́ли мене Твої стріли, і рука Твоя тяжко спусти́лась на мене,
3 Soundness is not in my flesh, Because of Thine indignation, Peace is not in my bones because of my sin.
Від гніву Твого нема ці́лого місця на тілі моїм, немає споко́ю в костя́х моїх через мій гріх,
4 For mine iniquities have passed over my head, As a heavy burden — too heavy for me.
бо провини мої переросли́ мою го́лову, як великий тяга́р, вони тяжчі над сили мої,
5 Stunk — become corrupt have my wounds, Because of my folly.
смердять та гниють мої рани з глупо́ти моєї.
6 I have been bent down, I have been bowed down — unto excess, All the day I have gone mourning.
Ско́рчений я, і над міру похи́лений, цілий день я тиняюсь сумни́й,
7 For my flanks have been full of drought, And soundness is not in my flesh.
бо нутро́ моє повне запа́лення, і в тілі моїм нема ці́лого місця.
8 I have been feeble and smitten — unto excess, I have roared from disquietude of heart.
Обезси́лений я й перемучений тяжко, рида́ю від сто́гону серця свого.
9 Lord, before Thee [is] all my desire, And my sighing from Thee hath not been hid.
Господи, всі бажа́ння мої — перед Тобою, зідха́ння ж моє не сховалось від Тебе.
10 My heart [is] panting, my power hath forsaken me, And the light of mine eyes, Even they are not with me.
Сильно тріпо́четься серце моє, опустила мене моя сила, навіть ясність оче́й моїх — і вона не зо мною.
11 My lovers and my friends over-against my plague stand. And my neighbours afar off have stood.
Дру́зі мої й мої при́ятелі поставали здаля́ від моєї біди, а ближні мої поставали опо́даль.
12 And those seeking my soul lay a snare, And those seeking my evil Have spoken mischievous things, And they do deceits meditate all the day.
Тене́та розставили ті, хто чатує на душу мою, а ті, хто бажає нещастя мені, говорять прокля́ття, і ввесь день вимишляють зрадли́ве!
13 And I, as deaf, hear not. And as a dumb one who openeth not his mouth.
А я, мов глухий, вже не чую, і мов той німий, який уст своїх не відкриває.
14 Yea, I am as a man who heareth not, And in his mouth are no reproofs.
I я став, мов люди́на, що нічо́го не чує і в у́стах своїх оправда́ння не має,
15 Because for Thee, O Jehovah, I have waited, Thou dost answer, O Lord my God.
бо на Тебе наді́юся я, Господи, Ти відповіси́, Господи, Боже мій!
16 When I said, 'Lest they rejoice over me, In the slipping of my foot against me they magnified themselves.
Бо сказав я: „Нехай не поті́шаться з мене, нехай не несуться вони понад мене, коли послизне́ться нога моя!“
17 For I am ready to halt, And my pain [is] before me continually.
Бо я до упадку готовий, і передо мною постійно недуга моя,
18 For mine iniquity I declare, I am sorry for my sin.
бо провину свою визнаю́, журюся гріхом своїм я!
19 And mine enemies [are] lively, They have been strong, and those hating me without cause, Have been multiplied.
А мої вороги проживають, міцні́ють, і без причини помно́жилися мої не́други.
20 And those paying evil for good accuse me, Because of my pursuing good.
Ті ж, хто відплачує злом за добро, обчо́рнюють мене, бо женусь за добром.
21 Do not forsake me, O Jehovah, My God, be not far from me,
Не покинь мене, Господи, Боже мій, не віддаляйся від мене,
22 Haste to help me, O Lord, my salvation!
поспіши мені на допомогу, Господи, — Ти спасі́ння моє!