Psalms 38

1 A Psalm of David, 'To cause to remember.' Jehovah, in Thy wrath reprove me not, Nor in Thy fury chastise me.

مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

2 For Thine arrows have come down on me, And Thou lettest down upon me Thy hand.

تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

3 Soundness is not in my flesh, Because of Thine indignation, Peace is not in my bones because of my sin.

در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

4 For mine iniquities have passed over my head, As a heavy burden — too heavy for me.

تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

5 Stunk — become corrupt have my wounds, Because of my folly.

به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

6 I have been bent down, I have been bowed down — unto excess, All the day I have gone mourning.

به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

7 For my flanks have been full of drought, And soundness is not in my flesh.

از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

8 I have been feeble and smitten — unto excess, I have roared from disquietude of heart.

تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

9 Lord, before Thee [is] all my desire, And my sighing from Thee hath not been hid.

خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

10 My heart [is] panting, my power hath forsaken me, And the light of mine eyes, Even they are not with me.

قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

11 My lovers and my friends over-against my plague stand. And my neighbours afar off have stood.

دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

12 And those seeking my soul lay a snare, And those seeking my evil Have spoken mischievous things, And they do deceits meditate all the day.

آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

13 And I, as deaf, hear not. And as a dumb one who openeth not his mouth.

من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

14 Yea, I am as a man who heareth not, And in his mouth are no reproofs.

مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

15 Because for Thee, O Jehovah, I have waited, Thou dost answer, O Lord my God.

ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

16 When I said, 'Lest they rejoice over me, In the slipping of my foot against me they magnified themselves.

نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

17 For I am ready to halt, And my pain [is] before me continually.

نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

18 For mine iniquity I declare, I am sorry for my sin.

من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

19 And mine enemies [are] lively, They have been strong, and those hating me without cause, Have been multiplied.

دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

20 And those paying evil for good accuse me, Because of my pursuing good.

آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

21 Do not forsake me, O Jehovah, My God, be not far from me,

خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

22 Haste to help me, O Lord, my salvation!

ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!