Psalms 22
1 To the Overseer, on 'The Hind of the Morning.' — A Psalm of David. My God, my God, why hast Thou forsaken me? Far from my salvation, The words of my roaring?
Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.
2 My God, I call by day, and Thou answerest not, And by night, and there is no silence to me.
Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.
3 And Thou [art] holy, Sitting — the Praise of Israel.
Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.
4 In Thee did our fathers trust — they trusted, And Thou dost deliver them.
W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.
5 Unto Thee they cried, and were delivered, In Thee they trusted, and were not ashamed.
Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.
6 And I [am] a worm, and no man, A reproach of man, and despised of the people.
Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
7 All beholding me do mock at me, They make free with the lip — shake the head,
Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:
8 'Roll unto Jehovah, He doth deliver him, He doth deliver him, for he delighted in him.'
Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.
9 For thou [art] He bringing me forth from the womb, Causing me to trust, On the breasts of my mother.
Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.
10 On Thee I have been cast from the womb, From the belly of my mother Thou [art] my God.
Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.
11 Be not far from me, For adversity is near, for there is no helper.
Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.
12 Many bulls have surrounded me, Mighty ones of Bashan have compassed me,
Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.
13 They have opened against me their mouth, A lion tearing and roaring.
Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.
14 As waters I have been poured out, And separated themselves have all my bones, My heart hath been like wax, It is melted in the midst of my bowels.
Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.
15 Dried up as an earthen vessel is my power, And my tongue is cleaving to my jaws.
Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.
16 And to the dust of death thou appointest me, For surrounded me have dogs, A company of evil doers have compassed me, Piercing my hands and my feet.
Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.
17 I count all my bones — they look expectingly, They look upon me,
Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
18 They apportion my garments to themselves, And for my clothing they cause a lot to fall.
Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.
19 And Thou, O Jehovah, be not far off, O my strength, to help me haste.
Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.
20 Deliver from the sword my soul, From the paw of a dog mine only one.
Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.
21 Save me from the mouth of a lion: — And — from the horns of the high places Thou hast answered me!
Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.
22 I declare Thy name to my brethren, In the midst of the assembly I praise Thee.
Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.
23 Ye who fear Jehovah, praise ye Him, All the seed of Jacob, honour ye Him, And be afraid of Him, all ye seed of Israel.
Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.
24 For He hath not despised, nor abominated, The affliction of the afflicted, Nor hath He hidden His face from him, And in his crying unto Him He heareth.
Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.
25 Of Thee my praise [is] in the great assembly. My vows I complete before His fearers.
O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.
26 The humble do eat and are satisfied, Praise Jehovah do those seeking Him, Your heart doth live for ever.
Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.
27 Remember and return unto Jehovah, Do all ends of the earth, And before Thee bow themselves, Do all families of the nations,
Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.
28 For to Jehovah [is] the kingdom, And He is ruling among nations.
Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.
29 And the fat ones of earth have eaten, And they bow themselves, Before Him bow do all going down to dust, And he [who] hath not revived his soul.
Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.
30 A seed doth serve Him, It is declared of the Lord to the generation.
Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.
31 They come and declare His righteousness, To a people that is borne, that He hath made!
Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.
