Psalms 22

1 To the Overseer, on 'The Hind of the Morning.' — A Psalm of David. My God, my God, why hast Thou forsaken me? Far from my salvation, The words of my roaring?

۱ برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟

2 My God, I call by day, and Thou answerest not, And by night, and there is no silence to me.

۲ ‌ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست.

3 And Thou [art] holy, Sitting — the Praise of Israel.

۳ و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای.

4 In Thee did our fathers trust — they trusted, And Thou dost deliver them.

۴ پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی.

5 Unto Thee they cried, and were delivered, In Thee they trusted, and were not ashamed.

۵ نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند.

6 And I [am] a worm, and no man, A reproach of man, and despised of the people.

۶ و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم.

7 All beholding me do mock at me, They make free with the lip — shake the head,

۷ هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند):

8 'Roll unto Jehovah, He doth deliver him, He doth deliver him, for he delighted in him.'

۸ «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.»

9 For thou [art] He bringing me forth from the womb, Causing me to trust, On the breasts of my mother.

۹ زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی.

10 On Thee I have been cast from the womb, From the belly of my mother Thou [art] my God.

۱۰ از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی.

11 Be not far from me, For adversity is near, for there is no helper.

۱۱ از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند.

12 Many bulls have surrounded me, Mighty ones of Bashan have compassed me,

۱۲ گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند.

13 They have opened against me their mouth, A lion tearing and roaring.

۱۳ دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران.

14 As waters I have been poured out, And separated themselves have all my bones, My heart hath been like wax, It is melted in the midst of my bowels.

۱۴ مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است.

15 Dried up as an earthen vessel is my power, And my tongue is cleaving to my jaws.

۱۵ قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای.

16 And to the dust of death thou appointest me, For surrounded me have dogs, A company of evil doers have compassed me, Piercing my hands and my feet.

۱۶ زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند.

17 I count all my bones — they look expectingly, They look upon me,

۱۷ همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند.

18 They apportion my garments to themselves, And for my clothing they cause a lot to fall.

۱۸ رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند.

19 And Thou, O Jehovah, be not far off, O my strength, to help me haste.

۱۹ اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن.

20 Deliver from the sword my soul, From the paw of a dog mine only one.

۲۰ جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان.

21 Save me from the mouth of a lion: — And — from the horns of the high places Thou hast answered me!

۲۱ مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای.

22 I declare Thy name to my brethren, In the midst of the assembly I praise Thee.

۲۲ نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند.

23 Ye who fear Jehovah, praise ye Him, All the seed of Jacob, honour ye Him, And be afraid of Him, all ye seed of Israel.

۲۳ ‌ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید.

24 For He hath not despised, nor abominated, The affliction of the afflicted, Nor hath He hidden His face from him, And in his crying unto Him He heareth.

۲۴ زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود.

25 Of Thee my praise [is] in the great assembly. My vows I complete before His fearers.

۲۵ تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود.

26 The humble do eat and are satisfied, Praise Jehovah do those seeking Him, Your heart doth live for ever.

۲۶ حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد.

27 Remember and return unto Jehovah, Do all ends of the earth, And before Thee bow themselves, Do all families of the nations,

۲۷ جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد.

28 For to Jehovah [is] the kingdom, And He is ruling among nations.

۲۸ زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است.

29 And the fat ones of earth have eaten, And they bow themselves, Before Him bow do all going down to dust, And he [who] hath not revived his soul.

۲۹ همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هر‌که به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت.

30 A seed doth serve Him, It is declared of the Lord to the generation.

۳۰ ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود.

31 They come and declare His righteousness, To a people that is borne, that He hath made!

۳۱ ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است.