Psalms 2

1 Why have nations tumultuously assembled? And do peoples meditate vanity?

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 Station themselves do kings of the earth, And princes have been united together, Against Jehovah, and against His Messiah:

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 'Let us draw off Their cords, And cast from us Their thick bands.'

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 He who is sitting in the heavens doth laugh, The Lord doth mock at them.

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 Then doth He speak unto them in His anger, And in His wrath He doth trouble them:

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 'And I — I have anointed My King, Upon Zion — My holy hill.'

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 I declare concerning a statute: Jehovah said unto me, 'My Son Thou [art], I to-day have brought thee forth.

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 Ask of Me and I give nations — thy inheritance, And thy possession — the ends of earth.

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 Thou dost rule them with a sceptre of iron, As a vessel of a potter Thou dost crush them.'

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 Serve ye Jehovah with fear, And rejoice with trembling.

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 Kiss the Chosen One, lest He be angry, And ye lose the way, When His anger burneth but a little, O the happiness of all trusting in Him!

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.