Psalms 2

1 Why have nations tumultuously assembled? And do peoples meditate vanity?

۱ چرا امت‌ها شورش نموده‌اند و طوائف در باطل تفکر می‌کنند؟

2 Station themselves do kings of the earth, And princes have been united together, Against Jehovah, and against His Messiah:

۲ پادشاهان زمین برمی خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛

3 'Let us draw off Their cords, And cast from us Their thick bands.'

۳ که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خودبیندازیم.

4 He who is sitting in the heavens doth laugh, The Lord doth mock at them.

۴ او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند.

5 Then doth He speak unto them in His anger, And in His wrath He doth trouble them:

۵ آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد وبه غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت.

6 'And I — I have anointed My King, Upon Zion — My holy hill.'

۶ «و من پادشاه خود را نصب کرده‌ام، بر کوه مقدس خود صهیون.»

7 I declare concerning a statute: Jehovah said unto me, 'My Son Thou [art], I to-day have brought thee forth.

۷ فرمان را اعلام می‌کنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی امروزتو را تولید کردم.

8 Ask of Me and I give nations — thy inheritance, And thy possession — the ends of earth.

۸ از من درخواست کن و امت هارا به میراث تو خواهم داد. و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید.

9 Thou dost rule them with a sceptre of iron, As a vessel of a potter Thou dost crush them.'

۹ ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزه‌گر آنها را خردخواهی نمود.»

10 And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,

۱۰ و الان‌ای پادشاهان تعقل نمایید! ای داوران جهان متنبه گردید!

11 Serve ye Jehovah with fear, And rejoice with trembling.

۱۱ خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید!

12 Kiss the Chosen One, lest He be angry, And ye lose the way, When His anger burneth but a little, O the happiness of all trusting in Him!

۱۲ پسر راببوسید مبادا غضبناک شود، و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشابحال همه آنانی که بر او توکل دارند.