Psalms 2
1 Why have nations tumultuously assembled? And do peoples meditate vanity?
Hvílík heimska að þjóðirnar skuli ráðast gegn Drottni! Furðulegt að menn láti sér detta í hug að þeir séu vitrari en Guð!
2 Station themselves do kings of the earth, And princes have been united together, Against Jehovah, and against His Messiah:
Leiðtogar heimsins hittast og ráðgera samsæri gegn Drottni og Kristi konungi.
3 'Let us draw off Their cords, And cast from us Their thick bands.'
„Komum, “segja þeir, „og vörpum af okkur oki hans. Slítum okkur lausa frá Guði!“
4 He who is sitting in the heavens doth laugh, The Lord doth mock at them.
En á himnum hlær Guð að slíkum mönnum! Honum er skemmt með þeirra fánýtu ráðagerðum.
5 Then doth He speak unto them in His anger, And in His wrath He doth trouble them:
Hann ávítar þá í reiði sinni og skýtur þeim skelk í bringu. Drottinn lýsir yfir:
6 'And I — I have anointed My King, Upon Zion — My holy hill.'
„Þennan konung hef ég útvalið og krýnt í Jerúsalem, minni helgu borg“. Hans útvaldi svarar:
7 I declare concerning a statute: Jehovah said unto me, 'My Son Thou [art], I to-day have brought thee forth.
„Ég mun kunngera áform Guðs, því að Drottinn sagði við mig: „Þú ert sonur minn. Í dag verður þú krýndur. Í dag geri ég þig dýrlegan“.“
8 Ask of Me and I give nations — thy inheritance, And thy possession — the ends of earth.
„Bið þú mig og ég mun leggja undir þig öll ríki heimsins.
9 Thou dost rule them with a sceptre of iron, As a vessel of a potter Thou dost crush them.'
Stjórnaðu þeim með harðri hendi og mölvaðu þau eins og leirkrukku!“
10 And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,
Þið, konungar jarðarinnar! Hlustið meðan tími er til!
11 Serve ye Jehovah with fear, And rejoice with trembling.
Þjónið Drottni með óttablandinni lotningu og fagnið með auðmýkt.
12 Kiss the Chosen One, lest He be angry, And ye lose the way, When His anger burneth but a little, O the happiness of all trusting in Him!
Fallið á kné fyrir syni hans og kyssið fætur hans svo að hann reiðist ekki og tortími ykkur! Gætið ykkar, því að senn mun blossa reiði hans. En munið þetta: Sæll er hver sá sem leitar ásjár hjá honum.
