Psalms 2

1 Why have nations tumultuously assembled? And do peoples meditate vanity?

Kial tumultas popoloj, Kaj gentoj pripensas vanaĵon?

2 Station themselves do kings of the earth, And princes have been united together, Against Jehovah, and against His Messiah:

Leviĝas reĝoj de la tero, Kaj eminentuloj konsiliĝas kune, Kontraŭ la Eternulo kaj kontraŭ Lia sanktoleito, dirante:

3 'Let us draw off Their cords, And cast from us Their thick bands.'

Ni disŝiru iliajn ligilojn, Kaj ni deĵetu de ni iliajn ŝnurojn!

4 He who is sitting in the heavens doth laugh, The Lord doth mock at them.

La loĝanta en la ĉielo ridas, La Sinjoro mokas ilin.

5 Then doth He speak unto them in His anger, And in His wrath He doth trouble them:

Tiam Li parolos al ili en Sia kolero, Kaj per Sia furiozo Li ilin ektimigos, dirante:

6 'And I — I have anointed My King, Upon Zion — My holy hill.'

Mi starigis ja Mian reĝon Super Cion, Mia sankta monto.

7 I declare concerning a statute: Jehovah said unto me, 'My Son Thou [art], I to-day have brought thee forth.

Mi raportos pri la decido: La Eternulo diris al mi: Vi estas Mia filo, Hodiaŭ Mi vin naskis.

8 Ask of Me and I give nations — thy inheritance, And thy possession — the ends of earth.

Petu Min, kaj Mi donos al vi popolojn por heredo, Kaj por posedo limojn de tero.

9 Thou dost rule them with a sceptre of iron, As a vessel of a potter Thou dost crush them.'

Vi disbatos ilin per fera sceptro, Kiel potan vazon vi ilin dispecigos.

10 And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,

Kaj nun, ho reĝoj, prudentiĝu; Instruiĝu, juĝistoj de la tero!

11 Serve ye Jehovah with fear, And rejoice with trembling.

Servu al la Eternulo kun timo, Kaj ĝoju kun tremo.

12 Kiss the Chosen One, lest He be angry, And ye lose the way, When His anger burneth but a little, O the happiness of all trusting in Him!

Kisu la filon, ke Li ne koleru, kaj vi ne pereu sur la vojo, Ĉar baldaŭ ekbrulos Lia kolero. Feliĉaj estas ĉiuj, kiuj fidas Lin.