Psalms 2

1 Why have nations tumultuously assembled? And do peoples meditate vanity?

Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?

2 Station themselves do kings of the earth, And princes have been united together, Against Jehovah, and against His Messiah:

Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.

3 'Let us draw off Their cords, And cast from us Their thick bands.'

Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».

4 He who is sitting in the heavens doth laugh, The Lord doth mock at them.

Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.

5 Then doth He speak unto them in His anger, And in His wrath He doth trouble them:

Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.

6 'And I — I have anointed My King, Upon Zion — My holy hill.'

O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».

7 I declare concerning a statute: Jehovah said unto me, 'My Son Thou [art], I to-day have brought thee forth.

Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.

8 Ask of Me and I give nations — thy inheritance, And thy possession — the ends of earth.

Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.

9 Thou dost rule them with a sceptre of iron, As a vessel of a potter Thou dost crush them.'

Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».

10 And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,

İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!

11 Serve ye Jehovah with fear, And rejoice with trembling.

Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.

12 Kiss the Chosen One, lest He be angry, And ye lose the way, When His anger burneth but a little, O the happiness of all trusting in Him!

Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!