< Psalms 146 >
1 Praise ye Jah! Praise, O my soul, Jehovah.
Dýrð sé Guði! Já, ég vil vegsama hann!
2 I praise Jehovah during my life, I sing praise to my God while I exist.
Ég vil lofa hann á meðan ég lifi, vegsama hann fram á síðustu stund.
3 Trust not in princes — in a son of man, For he hath no deliverance.
Reiddu þig ekki á hjálp valdsmanna, því að þeir falla og ekkert verður úr aðstoð þeirra.
4 His spirit goeth forth, he returneth to his earth, In that day have his thoughts perished.
Þeir munu deyja og andi þeirra líður burt, áform þeirra verða að engu.
5 O the happiness of him Who hath the God of Jacob for his help, His hope [is] on Jehovah his God,
En sæll er sá maður sem reiðir sig á hjálp Guðs, Guðs Jakobs, sem vonar á Drottin, Guð sinn
6 Making the heavens and earth, The sea and all that [is] in them, Who is keeping truth to the age,
– þann Guð sem skapaði himin og jörð og hafið og allt sem í því er. Hann er sá Guð sem óhætt er að treysta!
7 Doing judgment for the oppressed, Giving bread to the hungry.
Hann leitar réttar fátækra og kúgaðra og gefur hungruðum brauð. Hann frelsar fanga,
8 Jehovah is loosing the prisoners, Jehovah is opening (the eyes of) the blind, Jehovah is raising the bowed down, Jehovah is loving the righteous,
opnar augu blindra, lyftir okinu af þeim sem eru að bugast. Drottinn elskar þá sem gera rétt.
9 Jehovah is preserving the strangers, The fatherless and widow He causeth to stand, And the way of the wicked He turneth upside down.
Hann verndar útlendingana sem sest hafa að í landinu og gætir réttinda ekkna og einstæðinga, en ónýtir ráðabrugg vondra manna.
10 Jehovah doth reign to the age, Thy God, O Zion, to generation and generation, Praise ye Jah!
Drottinn mun ríkja að eilífu. Jerúsalem, veistu að Drottinn er konungur að eilífu?! Hallelúja!