Psalms 141

1 A Psalm, by David. O Jehovah, I have called Thee, haste to me, Give ear [to] my voice when I call to Thee.

Davut'un mezmuru Seni çağırıyorum, ya RAB, yardımıma koş! Sana yakarınca sesime kulak ver!

2 My prayer is prepared — incense before Thee, The lifting up of my hands — the evening present.

Duam önünde yükselen buhur gibi, El açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!

3 Set, O Jehovah, a watch for my mouth, Watch Thou over the door of my lips.

Ya RAB, ağzıma bekçi koy, Dudaklarımın kapısını koru!

4 Incline not my heart to an evil thing, To do habitually actions in wickedness, With men working iniquity, Yea, I eat not of their pleasant things.

Yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin, Suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım; Onların nefis yemeklerini tatmayayım.

5 The righteous doth beat me [in] kindness. And doth reprove me, Oil of the head my head disalloweth not, For still my prayer [is] about their vexations.

Doğru insan bana vursa, iyilik sayılır, Azarlasa, başa sürülen yağ gibidir, Başım reddetmez onu. Çünkü duam hep kötülere karşıdır.

6 Their judges have been released by the sides of a rock, And they have heard my sayings, For they have been pleasant.

Önderleri kayalardan aşağı atılınca, Dinleyecekler tatlı sözlerimi.

7 As one tilling and ripping up in the land, Have our bones been scattered at the command of Saul. (Sheol h7585)

Sabanla sürülüp yarılmış toprak gibi, Saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına. (Sheol h7585)

8 But to Thee, O Jehovah, my Lord, [are] mine eyes, In Thee I have trusted, Make not bare my soul.

Ancak gözlerim sende, ey Egemen RAB, Sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!

9 Keep me from the gin they laid for me, Even snares of workers of iniquity.

Koru beni kurdukları tuzaktan, Suç işleyenlerin kapanlarından.

10 The wicked fall in their nets together, till I pass over!

Ben güvenlik içinde geçip giderken, Kendi ağlarına düşsün kötüler.