Psalms 132
1 A Song of the Ascents. Remember, Jehovah, for David, all his afflictions.
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 Who hath sworn to Jehovah. He hath vowed to the Mighty One of Jacob:
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 'If I enter into the tent of my house, If I go up on the couch of my bed,
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 If I give sleep to mine eyes, To mine eyelids — slumber,
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 Till I do find a place for Jehovah, Tabernacles for the Mighty One of Jacob.
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 'Lo, we have heard it in Ephratah, We have found it in the fields of the forest.
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 We come in to His tabernacles, We bow ourselves at His footstool.
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 Arise, O Jehovah, to Thy rest, Thou, and the ark of Thy strength,
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 Thy priests do put on righteousness, And Thy pious ones cry aloud.
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 For the sake of David Thy servant, Turn not back the face of Thine anointed.
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 Jehovah hath sworn truth to David, He turneth not back from it: Of the fruit of thy body, I set on the throne for thee.
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 If thy sons keep My covenant, And My testimonies that I teach them, Their sons also for ever and ever, Do sit on the throne for thee.
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 For Jehovah hath fixed on Zion, He hath desired [it] for a seat to Himself,
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 This [is] My rest for ever and ever, Here do I sit, for I have desired it.
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 Her provision I greatly bless, Her needy ones I satisfy [with] bread,
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 And her priests I clothe [with] salvation, And her pious ones do sing aloud.
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 There I cause to spring up a horn for David, I have arranged a lamp for Mine anointed.
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 His enemies I do clothe [with] shame, And upon him doth his crown flourish!
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
